به گزارش روز یکشنبه ایرنا از جاکارتا پست، نپال بدترین سیل خود در دهه‌های اخیر را پس از باران‌های موسمی شدید پشت سر گذاشت؛ رودخانه‌ها طغیان کردند و همه مناطق کاتماندو پایتخت این کشور زیر آب رفت و دست‌کم ۲۳۶ کشته در این حادثه طبیعی به ثبت رسید.
سیل‌های نپال نتیجه طغیان دریاچه یخبندان (GLOF) و جاری شدن ناگهانی آب جمع آوری شده در بسترهای یخچالی سابق است. این دریاچه‌ها با عقب‌نشینی یخچال‌ها، به دلیل گرم شدن هوا ناشی از تغییرات آب و هوایی و آب شدن مخازن یخی به‌وجود آمده‌اند. دریاچه های یخ اغلب ناپایدار هستند زیرا به دلیل آب شدن یخ ها سست شده اند.
کارشناسان می گویند که سیل در منطقه «تیم» بخشی از یک الگوی ترسناک و گویای این نکته است که یخچال های طبیعی با سرعت نگران کننده ای در حال کاهش هستند.
صدها دریاچه یخی که از ذوب یخچال‌ها تشکیل شده اند در دهه های اخیر در نپال ظاهر شده اند. در سال ۲۰۲۰، بیش از ۲ هزار نقشه در سراسر نپال توسط کارشناسان مرکز بین المللی توسعه یکپارچه کوهستانی مستقر در کاتماندو (ICIMOD) ترسیم شد که ۲۱ مورد به عنوان بالقوه خطرناک شناسایی شدند. نپال در گذشته زهکشی شده بود و اکنون نیز در حال برنامه ریزی برای زهکشی دست کم چهار دریاچه دیگر هستند.
سودان بیکاش مهارجان، زمین شناس مرکز بین المللی توسعه یکپارچه کوهستانی مستقر در کاتماند تصاویر ماهواره ای سیل مناطق مرتفع را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که این سیل در نتیجه طغیان دریاچه یخی رخ داده است.
وی گفت: ما باید نظارت خود را تقویت کنیم تا بتوانیم حداقل تا حدی وقایع را پیش بینی کرده و آماده شویم. خطرات وجود دارد... بنابراین جوامع کوهستانی ما باید آگاه باشند تا بتوانند آماده شوند.
دانشمندان در مورد برخورد دو مرحله در جریان تغییرات اقلیمی هشدار می دهند؛ ابتدا، ذوب شدن یخچال ها، سیل های مخرب ایجاد می‌کند. سپس، یخچال های طبیعی خشک می شوند و تهدیدهای بزرگتری را به همراه خواهند داشت. یخچال‌های طبیعی در دامنه وسیع‌تر هیمالیا و هندوکش، آب مورد نیاز برای حدود ۲۴۰ میلیون نفر ساکن مناطق کوهستانی را تأمین می‌کنند.
یک میلیارد و ۶۵۰ میلیون نفر دیگر در دره های رودخانه های جنوب آسیا و جنوب شرق آسیا به آنها وابسته هستند.
ساکنان سابق روستای تیم در حال جمع آوری کمک های مالی هستند، از جمله کامی ریتا شرپا، که امسال برای سی امین بار به اورست صعود کرد.
وی گفت این منطقه مدت‌ها به عنوان «دهکده کوهنوردان» مایه افتخار بوده است، اما زمانه تغییر کرده است. این مکان اکنون آینده ای ندارد. ما در معرض خطر زندگی می‌کنیم؛ نه فقط یک روستا، بلکه سایر روستاهای قرار گرفته در مسیر سراشیبی نیز باید هوشیار باشند.
ریتا شرپا، با اشاره به این که این کوهنورد باسابقه گفت که کوه های عزیزش در معرض تهدید هستند، اظهار داشت: هیمالیا تغییر کرده است. ما اکنون نه تنها تأثیر تغییرات آب و هوایی را دیده ایم، بلکه پیامدهای خطرناک آن را نیز تجربه کرده ایم.