آرش معیریان که با فیلم «بامبولک» (بامبولای ۲) در سی و ششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان حضور دارد در گفت‌وگو با خبرنگار اعزامی ایرنا به اصفهان اظهار کرد: «بامبالا۲» ادامه تماتیک «بامبالا» است که چند سال پیش توسط کارگردان دیگری ساخته شد. بنیاد سینمایی فارابی تصمیم گرفت فصل دوم را هم بسازد. من این افتخار را پیدا کردم که در حضور تهیه کننده آقای مفید این فیلم را بسازم. فیلم به نیت این که به جشنواره برسد ساخته نشده است. فیلم به این نیت ساخته شد که یک اتفاق خوشایند را برای مخاطب کودک رقم بزند و در جشنواره ها هم باشد.
وی با بیان این که با توجه به مشکلات بخش خصوصی رغبتی برای تولید فیلم ندارد توضیح داد: در این وانفسا، وزارت ارشاد و فارابی دارند خلا حضور نهادهای مربوط به کودک را جبران میکنند. برخی نهادها وظیفه شان تولید محتوا برای کودکان است. آنها چنین عنوانی را یدک می‌کشند ولی هیچ گونه فعالیت مثبتی برای کودکان ندارند. دم بنیاد فارابی گرم که با تمام سختی‌ها همچنان هر سال پایبند به برگزاری جشنواره هستند و تلاش می کنند فیلم کودک تولید کنند. من فیلمساز وقتی که با دلسوزی مواجه می‌شوم، وظیفه ام خیلی سخت تر می شود.
این فیلمساز با تاکید بر این که من برای سینمای کودک یک تقسیم بندی را قائل هستند عنوان کرد: معتقدم سه دسته فیلم کودک و نوجوان وجود دارد. یک دسته راجع به کودکان و نوجوانان است که می تواند برای کودک و نوجوان هم باشد. موضوع و شخصیت و سوژه راجع به دنیای کودکان است؛ اما می‌خواهد مفاهیمی را به بزرگسالان منتقل کند. مثلا فیلم «مشق شب» راجع به کودک است؛ اما جذابیتی برای کودک و نوجوان ندارد. مخاطبش بزرگسال است. برخی فیلم ها راجع به کودک و برای کودک است.
وی ادامه داد: دسته دوم فیلم هایی است که برای کودک ساخته شده است. کودک و نوجوان با این فیلم ها ارتباط برقرار می‌کند. انواع فیلم های کمدی به راحتی با تماشاگر کودک ارتباط برقرار می کنند. من در سال ۱۳۸۳ فیلم «شارلاتان» را ساختم که ربطی به کودک ندارد. هنوز خیلی ها به من می گویند سال ۸۳ بچه بودم و این فیلم را بارها دیده‌ام. در این دسته با طیف متنوعی از ژانرها طرف هستیم.
طبیعی است که از جنس سینمای کودکانه استقبال نکنند
معیریان دسته سوم را سینمای کودکانه نامید و توضیح داد: این سینما دچار کج فهمی شده است. تا خبری از فیلم کودک می‌آید، با فیلم نازل سطحی کم عمق کم معنا و به تعبیر عامیانه کودکانه مواجه می شویم. من فیلمساز به غلط فکر می کنم چون فیلم برای بچه هاست پس هر چه نگاه سطحی و ساده و کم مفهوم است مربوط به کودک است و من باید با این نگاه بسازم. همین مفهوم نقطه ضعف و پاشنه آشیل سینمای کودک است.
وی ادامه داد: در جشنواره امسال با فیلم هایی مواجه بودیم که هم درباره کودک و هم برای کودک است. فیلم های ناموفق کودک که در سال های قبل ساخته می شد و نمی فروخت فیلم‌های کودکانه است. این فیلم ها بر مبنای نگاه سطحی ساخته شده است. همین باعث شد که در سال های قبل این تعبیر به وجود بیاید که سینمای کودک به معنای سینمای کودکانه است. قطعا کودک ما در عصر حاضر به واسطه هوش، خلاقیت، قدرت تحیلی خیلی بیشتر از بزرگسالان قادر به درک مسائل است. کودک امروز قربانی کج‌فهمی فیلمسازان بزرگسال می‌شود. طبیعی است که از جنس سینمای کودکانه استقبال نکند. سینمای کودک و نوجوان قربانی نوع نازلی از فیلمسازی شده که من اسمش را سینمای کودکانه می گذارم.
تنوعی از ژانرهای مختلف را شاهد بودم
معیریان درباره کیفیت فیلم‌های امسال جشنواره گفت: خوشبختانه در طول این چند روز به همت گزینش هوشمندانه دبیر جشنواره کودک و نوجوان اصفهان تنوعی از ژانرهای مختلف را شاهد بودم. هر فیلمی از جنس خودش با مخاطب کودک خودش خوب ارتباط برقرار کرده بود.
وی ادامه داد: لازمه سینمای کودک و نوجوان قطعا جذابیت و ارتباط با تماشاگر است. این که بخواهیم فیلم کودک و نوجوان بسازیم و پارامترهای جذاب فروش و گیشه را لحاظ نکنیم گناه در حق مخاطب و فیلم کودک است. همین الان فیلم «ببعی قهرمان» اکران شده که واقعا حیرت انگیز است و روزی یک میلیارد تومان فروخته است. حتما چاشنی سینمای کودک باید فرمول های سینمای تجاری از جنس کودک باشد.