آیدین علیاری روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: شاید برخی‌ها نخواهند باور کنند اما واقعیت این است که دوچرخه‌سواری در بخش پیست حال و روز خوبی ندارد و اگر با همین وضعیت پیش برویم، نباید انتظار مدال و کسب موفقیت داشت.
وی ادامه داد: به عنوان رکوردار ۴ کیلومتر ایران و فردی که در ۹۰ درصد اعزام‌های فدراسیون حضور داشته و رویدادهای متعدد قهرمانی را تجربه کرده‌ام می‌گویم که وضعیت پیست ما خوب نیست، ۲ سال در لیگ برتر پیست حضور نداشتم و حتی در قهرمانی کشور هم شرکت نکردم و الان هم تمایلی به انجام آن ندارم چراکه شرایط برای این حضور فراهم نیست و نمی‌خواهم در این فضا کار کنم.
این رکابزن کشورمان یادآور شد: وقتی در لیگ برتر تنها ۳ یا ۴ تیم شرکت می‌کند، وضعیت مشخص است. همین حضور هم کافی نیست بلکه کیفیت تیم‌ها و رکابزنانی که در آن مسابقات شرکت می‌کنند را هم باید دید. اینکه لیگ برتر با این تعداد تیم برگزار شود اتفاق خوبی نیست و باید برای آن چاره‌اندیشی کرد.
علیاری افزود: بهترین‌های پیست ما کجا هستند و چرا در این بخش پا نمی‌زنند؟ نبود تجهیزات و لوازم مورد نیاز باعث شده بسیاری از ورزشکاران قید حضور در این رقابت‌ها را بزنند. متاسفانه دوچرخه‌سواران ما در رقابت‌های معتبر و مهم حضور ندارند و این خوب نیست چرا که حضور در چنین رقابت‌هایی محلی برای کسب تجربه خواهد بود.
وی یادآور شد: ژاپن با حضور در همین مسابقات جهانی موفق شد در مدیسن المپیک چهارم یا پنجم شود. وقتی رقابتی نباشد، موفقیتی هم نیست و نتایج ما در بخش پیست آسیا نشان می‌دهد کجا هستیم و به کجا می‌رویم. شاید برای خیلی‌ها مشخص نباشد یا نمی‌خواهند واقعیت را باور کنند اما دوچرخه‌سواری پیست ما از مسیر خارج شده و فاصله‌اش با تیم‌های آسیایی، بسیار زیاد است.
ملی‌پوش دوچرخه‌سواری ایران تاکید کرد: در گذشته‌ای نه چندان دور، رکورد ایران با رکوردهای آسیا همخوانی داشت اما الان این فاصله زیاد شده است. با مرور نتایج، همه چیز مشخص می‌شود؛ البته دوچرخه‌سواران مقصر نیستند بلکه شرایط باید اصلاح شود تا دوچرخه‌سواری دوباره به روزهای طلایی خود بازگردد.
وی ادامه داد: متاسفانه تیم‌داری در دوچرخه‌سواری کم شده و باشگاه‌هایی که در گذشته حضور داشتند و به رونق این ورزش کمک می‌کردند، دیگر نیستند. این به فدراسیون باز نمی‌گردد اما به هر حال ضرر آن به این رشته باز می‌گردد، وضعیت مالی هم به گونه‌ای است که برخی از باشگاه‌ها به نوعی می‌خواهند ورزشکار برای آنها رایگان پا بزند که این درست نیست و نباید چنین تفکری در دوچرخه‌سواری نهادینه شود.
علیاری خاطر نشان کرد: اگر دوچرخه‌سواری ما در پیست هنوز زنده مانده به خاطر عشق و علاقه رکابزنانی است که همچنان به آینده امید دارند، تنها باشگاهی که در دوچرخه‌سواری هزینه می‌کند سپاهان اصفهان است و سایر تیم‌ها در حد متوسط یا ضعیف هستند. در جاده هم دانشگاه آزاد و گل‌گهر سیرجان تیم‌های لیگ برتری هستند و سایر تیم‌ها یا قرارداد ندارند یا مبالغ پیشنهادی بسیار پائین است. در کل اگر بخواهیم تعریفی از رقابت‌های پیست داشته باشیم باید بگویم در این بخش از سطح اول خود خارج شده‌ایم و تعداد شرکت کنندگان به ۱۰ نفر هم نمی‌رسد.
این رکابزن کشورمان به وضعیت دوچرخه‌سواری جاده هم پرداخت و گفت: در جاده شرایط بهتر از پیست است و امیدوارم شرایط رکابزنان در این بخش همچنان حفظ شود تا به سرنوشت پیست دچار نشوند. متاسفانه به دلیل اینکه در بخش پیست رقیب جدی نداریم در مسابقات داخلی عملا نمی‌توانیم خود را محک بزنیم، رویدادهای خارجی، برای ما حکم مسافرت دارد تا قهرمانی.
او در انتقاد از شرایط دوچرخه‌سواری در استان آذربایجان شرقی گفت: با آنکه در این استان پیست مناسبی داریم اما متاسفانه هیچ تیمی در لیگ برتر از استان دیده نمی‌شود و در این بخش نقطه ضعف‌هایی داریم. در حال حاضر من، علی لبیب و حسین علیزاده که در جاده پا می‌زنیم در پیست هم حضور داریم که این برای این استان و ظرفیت‌هایی که دارد، خوب نیست. تبریز در جاده همواره بین مدعیان بوده اما در پیست هم باید خود را نشان دهد و این نیاز به تغییر نگاه دارد.
علیاری تاکید کرد: متاسفانه از نظر امکانات آنقدر ضعیف هستیم که حتی اگر هم بخواهیم رایگان برای استان پا بزنیم، شرایط مهیا نیست. سرمایه‌گذاری در پیست بسیار کم است و لوازم و تجهیراتی هم وجود ندارد که بخواهیم از آن استفاده کنیم. تمامی فعالیت‌های هیات به برگزاری چند رویداد قهرمانی استان و رقابت‌هایی این‌چنینی باز می‌گردد.
این رکابزن کشورمان به حضور و نقش موثر جاناتان ویگنز مربی انگلیسی دوچرخه‌سواری اشاره کرد و گفت: او یکی از مربیان خوب و مطرحی است که دانش و علم خوبی در این حوزه دارد و در دو بخش پیست و جاده می‌تواند کمک کند. خوشبختانه فدراسیون با همکاری وزارت ورزش و جوانان شرایطی را رقم زد تا بتوانیم از دانش این مربی استفاده کنیم. قرار است او با دادن برنامه‌های تخصصی به ما شرایط را به گونه‌ای رقم بزند که در قهرمانی آسیا و بازی‌هایی آسیایی بتوانیم عملکرد بهتری داشته باشیم که از این بابت قدردان تلاش‌های صورت گرفته هستیم.
وی یادآور شد: از سویی دیگر وزارت ورزش و جوانان با مساعدتی که در راه به روز کردن تجهیزات ورزشی داشت نور امید را در دل ما روشن کرد، این موضوع بسیار به ما کمک خواهد کرد تا در مسیر قهرمانی حرکت کنیم اما نباید یک مورد را فراموش کرد. برخی از روی ناآگاهی یا هر مورد دیگری است مسائلی را مطرح می‌کنند که از نظر حرفه‌ای درست نیست. به عنوان مثال برخی صحبت از مدال‌هایی می‌کنند که نیازمند زمان، برنامه‌ریزی، تجهیزات و علم و دانش روز است و تا همه این موارد در کنار هم نباشد و چندسالی کار مداوم و مستمر صورت نگیرد، نباید در مورد آن صحبت کرد.