نخستین سالگرد آیت الله سیدمحمدکاظم ارفع استاد اخلاق و مترجم قرآن و نهج البلاغه درحالی فرا رسید که مردم مظلوم فلسطین همچنان در مقابل کودک کشیها و تجاوزهای رژیم صهیونیستی استقامت کرده و حاضر نیستند در مقابل ظلم ستمگران سر فرود آورند و داغ سیدحسن نصرالله نیز در این روزها همچنان بر دل های آزادگان جهان سنگینی می کند.
شاید همزمان شدن ایام طوفان الاقصی با ارتحال آیت الله ارفع در سال گذشته باعث شد تا اخبار و گزارشهای این استاد اخلاق کمتر مورد توجه رسانهها قرار گیرد و حالا که اولین سالگرد آیت الله ارفع را پشت سر میگذاریم، برخی از شاگردان و دوستان این عالم خدوم و پرهیزکار مراسمی برای بزرگداشت استاد و مراد خود در حسینیه موسی بن جعفر در نزدیکی میدان منیریه برگزار کردند.
حجت الاسلام محمدمهدی ارفع فرزند آیت الله ارفع به خبرنگار معارف ایرنا گفت: این استاد اخلاق تعلقات دنیایی را کنار گذاشته و با سیره اجداد طاهرینش، مردمداری را پیش گرفته بود. وی صاحب تالیف های متعددی بود که از سنین نوجوانی شروع به نوشتن کرد و تا زمانی که امکان نوشتن داشت و می توانست قلم به دست گیرد، قلم را زمین نگذاشت.
وی افزود: بیش از ۵۰ کتاب به ویژه در زمینه های اخلاقی مانند سیره عملی اهل بیت(ع) از ایشان به یادگار مانده که بیش از ۵۰ بار به چاپ رسیده است.
این استاد حوزه ادامه داد: آخرین کتابی که از پدرم به جا مانده مربوط به خاطرات ایشان است که بنده نیز مقدمه ای بر آن نوشته ام.
حجت الاسلام جواد ارفع فرزند دیگر این استاد اخلاق با اشاره به صفات اخلاقی و شخصیتی پدر خود گفت: ویژگی های شخصیتی آیت الله ارفع نسبت به رفتار خانواده، قابل ملاحظه بود؛ به گونه ای که نظم ایشان زبانزد خانواده بود و مهمترین مسأله برای پدر، توسلات شب جمعه بود که در مسجد محمدیه زیارت عاشورا می خواندند و مردم نیز بسیار استقبال می کردند.
وی افزود: ویژگی های تربیتی پدر برای مومنین درس آموز بود. چون وقتی در مسجد محمدیه، توسلات و تفکراتی نسبت به نمازگزاران داشت؛ به گونهای که اگر یکی از نمازگزاران یک روز در مسجد حاضر نمی شد، پیگیری می کردند و همین رفتار باعث می شد تا مردم حضور بیشتری در مسجد داشته باشند
حجتالاسلام حسین محمدابراهیم رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد در این زمینه به ایرنا گفت: آیت الله ارفع سال ها در مسجد محمدیه که از مساجد قدیمی شهر تهران است، مشغول به اقامه جماعت و هدایت و راهبری اهالی مسجد و اهالی محل بودند.
وی که مدتی در سازمان اتکا مشغول به کار بوده با بیان خاطره ای گفت: با این که چند سالی در اتکای حسن آباد امامت جماعت را به عهده داشتم ولی گاهی در نماز وی حضور پیدا می کردم و حتی با کارکنان اتکا در نماز شرکت کرده و از درس اخلاق وی نیز استفاده می کردیم.
آیتالله سید محمدکاظم ارفع، فرزند سید ناصرالدین ارفع در سال ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد. دوران تحصیلی دبیرستان را ناتمام رها کرد و با علاقه خود و به تشویق پدر، به آموزش حوزوی روی آورد و در حوزه علمیهای در خیابان ری در جنوب تهران به درس و بحث طلبگی اشتغال یافت که برجستهترین استادش حاج آقای مجتهدی بود.
وی در سال ۱۳۴۲ به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و از محضر بزرگانی چون مرحوم آیتالله محمد فاضل لنکرانی، مرحوم آیتالله سیدمحمدباقر سلطانی، آیتالله حسین نوری همدانی و شهید محمد مفتح کسب فیض کرد. آیتالله ارفع بعد از فوت پدرش در دوران نوجوانی از قم به تهران بازگشت و این بار نزد آیتالله حاج میزرا علی آقا فلسفه در مسجد لرزاده و آیتالله میرزا باقر آشتیانی در مدرسه مروی به آموختن علوم و معارف اسلامی پرداخت.
ارفع در قبل و بعد از انقلاب اسلامی به وعظ و تبلیغ متعهدانه انقلابی روی آورد و بهجای ورود به عرصههای مدیریتی، به تألیف و ترجمه مشغول شد که حاصل آن بیش از ۵۰ جلد کتاب بود که موضوع عمده آنها، علوم و معارف اسلامی و نشر و ترویج فرهنگ اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است؛ آن مرحوم بر وفق سُنّتی مرضیه، به ترجمه قرآن کریم و نهجالبلاغه و صحیفه سجادیه توفیق یافت. این استاد اخلاق بعد از تحمل یک دوره بیماری ۱۹ مهر سال ۱۴۰۲ در ۷۹ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.