به گزارش خبرنگار ایرنا، آیت‌الله علیرضا اعرافی روز پنجشنبه در سومین همایش مقام علمی و معرفتی آیت‌الله حسن‌زاده آملی در تالار شیخ مفید(ره) دانشگاه قم همچنین جایگاه تبلیغی این شخصیت ممتاز و کم‌نظیر را مورد اشاره قرار داد و اظهار داشت: یکی از فصول درخشان در زندگی این طلبه فاضل، استاد، محقق و عالم بزرگ، اتصال به رشته تبلیغ است.
وی در ادامه افزود: در زندگی این مرد بزرگ، هیچ وقت رشته تبلیغ، سخن گفتن با مردم و ارشاد و هدایت جویندگان و مشتقان حقیقت قطع نشده‌است.
اعرافی با بیان این مطلب که کار عمیق حوزوی این شخصیت نیز هیچ موقع متوقف نشد، خاطرنشان کرد: در عین استفاده از فرصت‌های تبلیغی، فعالیت‌های حوزوی علامه حسن‌زاده آملی هم در عالی‌ترین مراتب قرار دارد.
امام جمعه قم همچنین با تاکید بر اینکه علامه حسن‌زاده از همه ویژگی‌ها و امتیازهای حوزه‌های علمیه معاصر برخوردار بود بیان داشت: حوزه علمیه نجف در این عالم بزرگوار متجلی شده‌است.
عضو فقیهان شورای نگهبان با یادآوری این نکته که حسن‌زاده آملی از حوزه حِکمی بزرگ تهران و حوزه فلسفی کهن اصفهان نیز بهره برده است گفت: آن مرحوم با استقرار در قم، از این کانون حوزه‌های علمیه در عصر متاخر، هم استفاده کرد.
وی یادآور شد: در کنار کانون‌های متعدد علمی، ارتباط با دانشگاهیان و مراکز دانشگاهی نیز در جامعیت علمی حسن‌زاده آملی نقش بسزایی داشته است.
آیت‌الله اعرافی همچنین موضوع عرفان و انقلاب اسلامی را در شخصیت حسن‌زاده مورد توجه قرار داد و تصریح کرد: عرفان حسن‌زاده آملی در قله است، البته این عرفان، نه عرفان عزلت و گوشه‌نشینی بلکه عرفان خدمت و نقش‌آفرینی در عرصه‌های اجتماعی و فداکاری در مسیر انقلاب‌اسلامی، به عنوان پدیده‌ای بی‌مانند در مقاطع مختلف تاریخ کشور می‌باشد.
مدیر حوزه‌های علمیه کشور در بخش دیگری از سخنان بیان کرد: تواضع و فروتنی، ادب در برابر استاد، شفقت و مهربانی، مردم‌گرایی، خدمت‌گزاری، زهد و پارسایی و شاگردپروری از ویژگی‌های روحی علامه حسن‌زاده به شمار می‌آید.
حسن‌زاده آملی در علوم و فنون جامعیت داشت
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با اشاره به جامعیت داشتن حسن‌زاده آملی در انواع علوم و فنون اسلامی گفت: در حوزه‌های علمیه، عنوان علامه برای شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد، که در علوم و فنون دینی اسلامی از جامعیت برخوردار باشد.
غلام‌علی حداد عادل همچنین با بیان اینکه این عنوان "علامه" در هر عصری در حوزه علمیه قم، به دو یا سه نفر بیشتر اختصاص پیدا نمی‌کند بیان کرد: از هر هزار نفری که وارد حوزه می‌شوند و در فنون مختلف درس می‌خوانند و به مقام اجتهاد و مرجعیت می‌رسند، مختص یک نفر می‌شود.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، علامه شدن را مسلتزم یک استعداد خاص دانست و گفت: افرادی مانند حسن‌زاده آملی استعداد چند جانبه دارند، و دارای استعداد ادبی، ریاضی، فقهی، حکمی و عرفانی هستند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام اظهار کرد: فارغ از استعداد، علاقه هم لازم است، اشخاصی هستند که با وجود داشتن استعداد، علاقه ندارند، پیگیر نیستند و استعدادشان را به منصه‌ظهور نمی‌رسانند.
وی ادامه داد: علامه حسن‌زاده آملی، علاوه بر استعداد، همت بلندی نیز داشت و با سال‌ها مطالعه و تحقیق به این مقام رسید.
حدادعادل با ذکر اینکه در تمدن و فرهنگ اسلامی و شیعی کتاب‌هایی تالیف شده که نتیجه کار این علامه‌ها است خاطرنشان کرد: این عالمان بزرگ، عصاره مطالعه‌های‌شان را گلچین کرده‌اند، و به صورت سلسله‌ای از کتاب‌ها درآورده‌اند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه "کشکول شیخ بهایی" یکی از معروف‌ترین این کتاب‌ها محسوب می‌شود یادآور شد: کتاب‌های فراوانی از همین نوع با عنوان‌های مختلفی وجود دارد که کتاب "سفینه و بیاض و جُنگ" اثر مرحوم ایرج افشار یکی از پژوهشگران ادبیات فارسی به تالیف رسیده است.
وی همچنین برخی آثار حسن‌زاده آملی را مورد اشاره قرار داد و افزود: حسن‌زاده آملی حدود ۷۰ سال پیش با همکاری مرحوم علی اکبر غفاری از محدثان معاصر، "کتاب خزائن" ملا محمد نراقی را با اهتمام فراوان تصحیح و منتشر کرد.
همایش "علامه ذوفنون، سالک توحیدی" با هدف بزرگداشت مقام عرفانی و معرفتی آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی با حضور جمعی از روحانیان، فضلا، استادان و دانشگاهیان برگزار شد.
در این آیین که به همت موسسه علمی تربیتی آوای توحید ترتیب یافته بود، دبیرخانه دائمی همایش علامه حسن‌زاده آملی آغاز به کار کرد.
آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی اواخر سال ۱۳۰۷ هجری شمسی، در روستای ایرا، از توابع آمل، متولد شد.
وی آثاری در فلسفه، عرفان، ریاضی، نجوم، ادبیات فارسی و ادبیات عربی دارد و برخی از آثار فلسفی و عرفانی همچون اسفار اربعه، اشارات، شفا و شرح فصوص‌الحکم را تصحیح کرده و بر آنها شرح و حاشیه نوشته است.
علامه حسن‌زاده همچنین نهج‌البلاغه و کشف المراد را تصحیح نموده، دیوان اشعاری نیز از او به جای مانده است.
این عالم صاحب‌نام، سوم مهرماه ۱۴۰۰ بر اثر بیماری قلبی در آمل درگذشت و در منزل شخصی خود در روستای ایرا دفن شد.