امروز سه شنبه اول آبان مصادف با سالروز شهادت مظلومانه آیت الله سیدمصطفی خمینی است فرزند ارشد امام خمینی (ره) است که امام از به عنوان امید آینده اسلام یاد می کردند و پس از شهادت سیدمصطفی در یادداشتی نوشتند: بسمه‌تعالی. انالله و اناالیه راجعون. در روز یکشنبه نهم شهر ذی‌القعده الحرام ۱۳۹۷، مصطفی خمینی، نور بصرم و مهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد. اللهم ارحمه و اغفرله و اسکنه الجنّه بحقّ اولیائک الطّاهرین علیهم الصّلوه و السّلام.»
سید مصطفی نخستین فرزند امام خمینی (س) در ۳۰ آذر ماه ۱۳۰۹ شمسی در قم متولد شد. دوران ابتدایی را در مدارس قم سپری کرد و از نوجوانی به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی در مبارزات علیه رژیم پهلوی با پدر بزرگوار خویش همراه بود و در آبان ۱۳۵۶ در نجف به شهادت رسید.
او در تمام طول زندگی ساده زیستی را سرلوحه خود قرار داده بود. از خصوصیات بارز اخلاقی او که در میان اطرافیان حسن خلق بود و صراحت، شهامت، زهد، خودساختگی و استقلال رأی را می توان از دیگر ویژگی های برجسته آن شهید برشمرد.
سیدمصطفی نه تنها در زمینه تدریس و شاگردپروری، فردی پرتلاش و موفق بود، بلکه در زمینه پژوهش و نگارش کتاب‌های سودمند نیز، بسیار موفق و پیشاهنگ به حساب می‌آمد. برخی از آثار قلمی و تألیفات او که به چاپ رسیده و پخش شده است، نشانگر عظمت علمی وی و ژرفایی و گستردگی پژوهش‌های او در زمینه‌های مختلف است؛ کتاب هایی همچون القواعد الحکمیه، کتاب البیع، مکاسب محرمه، کتاب الإجاره و مستند تحریر الوسیله اما یکی از آثار ارزشمند او، کتاب تفسیر قرآن کریم به نام تفسیر اشاره است که متاسفانه ناتمام ماند. این کتاب که دربردارنده تفسیر آیات سوره حمد و سوره بقره است در چهار جلد به چاپ رسیده است.
حضرت آیت الله خامنه ای در چهلمین سالروز شهادت فرزند امام خمینی (ره) در دیدار دست‌اندرکاران کنگره بزرگداشت آیت‌اللّه سیّد مصطفی خمینی فرمود: فقدان مرموز آقای حاج آقا مصطفیٰ، دوستان او را بهت‌زده کرد؛ یعنی علاقه‌مندان -[امثال] ماها در مشهد- وقتی شنیدیم، واقعاً مثل آدم‌هایی که صاعقه‌زده هستند، یک چنین حالی دست داد؛ هم برای فقدان خود او که واقعاً شخصیّت عزیز و مغتنمی بود، هم برای اینکه برای امام چه پیش خواهد آمد که این جوان را و این مرد را از دست داد لکن تصوّر نمی‌شد که این حادثه که برای دوستان این‌قدر سنگین است، بتواند یک چنین تلاطمی و موجی به وجود بیاورد و به وجود آورد. همین‌که فرمودند امام که از الطاف خفیّه الهی بود، واقعاً همین بود و چه عظمتی می‌خواهد که یک پدر در مقابل یک چنین فقدانی، با این نگاه و از این منظر مسئله را ببیند، نه از منظر یک مصیبت، نه از منظر یک مسئله شخصی.
ایشان افزودند: جنبه دیگر حاج‌آقا مصطفیٰ، شجاعت او بود. یعنی واقعاً اینکه امام فرمودند که امید آینده اسلام بود، این به‌خاطر جامعیّت این آدم بود؛ هم از لحاظ علمی، هم از لحاظ تهذیب نفْس و مراقبت از نفْس و هم از لحاظ شجاعت -یک مرجعی که بخواهد مرجع امور مردم قرار بگیرد، باید شجاعت داشته باشد؛ باید بتواند مسائل جامعه را بفهمد و آنجایی که لازم است اقدام کند، اقدام کند- انصافاً آقای حاج‌آقا مصطفیٰ (رضوان اﷲ تعالی علیه) این‌جور بود؛ به‌هرحال، شخصیّت برجسته‌ای بود.