به گزارش گروه علمی ایرنا از «نیچر»، چنین مقالاتی نسبت به مقالاتی که به اصطلاحات هوش مصنوعی اشاره نمی‌کنند، بیشتر احتمال دارد که از خارج حوزه تخصصی خود نیز مورد ارجاع قرار گیرند. اما این «تقویت ارجاع دادن» (citation boost) برای همه مولفان به طور یکسان نبوده است.
این تحلیل همچنین نشان داده است محققان وابسته به گروه‌هایی که به‌طور تاریخی نمایندگی (حضور) کمتری در علم داشته‌اند با استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی در کارهایشان هم مانند سایر همتایان خود از بهبود و تقویت در ارجاع برخوردار نمی‌شوند. این مساله نشان می‌دهد که هوش مصنوعی ممکن است نابرابری‌های موجود را بدتر کند.
این یافته‌ها از یک مطالعه ناشی شده است که با هدف بررسی استفاده و مزایای احتمالی هوش مصنوعی در تحقیقات علمی انجام شده است. اما این تحقیق که هفته گذشته در نشریه «رفتار انسانی طبیعت» انتشار یافت موجب نگرانی‌هایی شده است.
«لیزا میسری» محقق علم و فناوری در دانشگاه «ییل» در این خصوص گفت: محققان ممکن است انگیزه پیدا کنند که صرفا به این علت از هوش مصنوعی استفاده کنند که مقاله‌شان بیشتر مورد ارجاع قرار گیرد صرف‌نظر از اینکه آیا ابزارهای هوش مصنوعی موجب بهبود کیفیت مقاله خواهد شد یا نه.
«داشون وانگ» از مولفان این مقاله از دانشگاه «نورت وسترن» در ایلینویز گفت: این مطالعه داده‌های کمّی بسیار مورد نیاز درباره چگونگی تغییر تحقیقات علمی بر اثر (کاربرد) هوش مصنوعی را فراهم کرده است. اکنون ما داده‌های سیستماتیک در این خصوص داریم که برای پرداختن به نابرابری‌های مرتبط با کاربرد هوش مصنوعی در علم سودمند خواهد بود.
مولفان این مقاله تحقیقی برای اندازه‌گیری و سنجش تعامل دانشمندان با هوش مصنوعی، اصطلاحات مرتبط با هوش مصنوعی مانند «یادگیری ماشین»، «شبکه عصبی عمیق» را در چکیده و عنوان حدود ۷۵ میلیون مقاله منتشر شده از سال ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۹ را شناسایی کردند.