به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، تارنمای روزنامه پرشمارگان هندو (The Hindu) که به زبان انگلیسی منتشر می شود، نوشت: به دنبال اظهارات اخیر رئیس جمهوری بنگلادش در مورد استعفای شیخ حسنا از پست نخست وزیری، صدها نفر روز گذشته (سه شنبه به وقت محلی) با یورش به کاخ ریاست جمهوری بنگلادش و تلاش برای ورود به آن، استعفای شهابالدین را از سمت ریاست جمهوری خواستار شدند.
بر اساس این گزارش، شهابالدین هفته گذشته در مصاحبه با روزنامه بنگلادشی مناب زمین (Manab Zamin ) گفته بود که وی «هیچ مدرک مستندی دال بر استعفای خانم حسینا از نخست وزیری ندارد».
شهاب الدین در شب پنجم ماه اوت (۱۵ امرداد ۱۴۰۳) در یک نطق تلویزیونی و در حالی که فرماندهان ارتش، نیروی دریایی و هوایی بنگلادش در پشت سر او ایستاده بودند، گفته بود «میدانید نخست وزیر شیخ حسینا نامه استعفای خود را تقدیم کرده است و من آن را دریافت کردهام».
بر اساس این گزارش آصف نذرول (Asif Nazrul) مشاور امور حقوقی محمد یونس، نخست وزیر دولت موقت بنگلادش، شهاب الدین را در این رابطه به «دروغگویی» متهم و اعلام کرد که اظهارات وی همانند «نقض سوگند ریاست جمهوری» وی به شمار می رود.
نذرول اعلام کرد: چناچه شهاب الدین بر سر گفته اخیر خود بماند، دولتموقت ناگزیر است که در خصوص صلاحیت وی برای جایگاه ریاست جمهوری چارهای بیاندیشد.
درهمین حال «جنبش دانشجویی ضد تبعیض» که پیشتر با راه اندازی کارزای منجر به سرنگونی شیخ حسینا شده بود، با برگزاری تجمعی، با قید پنج خواسته و تعیین ضربالاجلی هفت روزه، برکناری شهابالدین را از سمت ریاست جمهوری خواستار شد. این گروه تهدید کرد چنانچه دولت ظرف این مدت به خواسته آنان جواب ندهد با تمام قوا به خیابان ها خواهند آمد.
به گزارش ایرنا، شیخ حسینا، ۷۶ ساله، دختر شیخ مجیب الرحمان بنیانگذار بنگلادش مستقل که از سال ۲۰۰۹ میلادی به مدت ۱۵ سال نخست وزیر این کشور بود، در پی تداوم ناآرامیها و شدت گرفتن درگیریها از سمت خود کنارهگیری و در مورخ ۱۵ امرداد امسال با یک فروند بالگرد داکا را به مقصد هند، ترک کرد.
یک روز پس از استعفا و فرار شیخ حسینا، دفتر ریاست جمهوری بنگلادش، پارلمان این کشور را منحل کرد و محمد یونس برنده جایزه صلح نوبل بنا به خواست معترضان، در مورخ ۱۸ امرداد گذشته با ادای سوگند، ریاست دولت موقت را در این کشور برعهده گرفت.
شیخ حسینا نخستوزیر مستعفی بنگلادش بعدها مدعی شد که آمریکا در ازای حمایت سیاسی از وی، به دنبال تصاحب جزیره استراتژیک سنتمارتین بود.