عبدالله روا، مجری برنامه «بگو بخند» که سه شب پایانی هفته آنتن شبکه نسیم را در اختیار دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا گفت: تمرکز این برنامه روی مبحث کمدی و پیدا کردن استعدادهای کمدی بود، چراکه من خودم نیز تجربیاتی در این زمینه داشته‌ام و به هرحال برای من فضای جذابی است. در کنار آن حضور مردم در استودیو بود، که برای من به عنوان یک مجری انگیزه ایجاد می‌کند. همچنین حضور هنرمندان به عنوان داور با هم برای من جذاب و به روحیات و علایقم نزدیک بود.
تفاوت چهره تلویزیونی و شخصیت واقعی
این مجری در پاسخ به این پرسش که چه تفاوت‌هایی میان چهره تلویزیونی او در «بگو بخند» و رفتارهای روزمره‌اش وجود دارد، گفت: برخلاف آنچه بینندگان تلویزیون ممکن است از من در ذهن داشته باشند، در زندگی شخصی آرام‌تر و منزوی‌تر هستم. البته که نمی‌توانم بگویم کاملا متفاوت با آن چیزی که در تلویزیون می‌بینید، هستم اما به هر صورت فرد آرام‌تری در زندگی شخصی و خارج از فضای کار هستم.
او در رابطه با چالش‌های «بگو بخند» عنوان کرد: این برنامه چه از نظر شرایط ضبط، چه از نظر اتفاقاتی که برای شرکت کننده‌ها می‌افتاد، روزهای سختی داشته است. همچنین در بحث‌های داوری نیز گاهی اوقات حتی کار به اختلاف نظر نیز می‌کشید به ویژه در فصل اول چراکه ابتدای مسیر برنامه بود و باید همه به هم کمک می‌کردیم تا کار پیش رود. ولی کم کم این مسائل رفع شد و الان وضعیت خوبی داریم. سکون و قرار و حداقل‌هایی که باید رعایت بشود وجود دارد و خدا را شکر خوب پیش می‌رویم.
او افزود: دغدغه برای ما همیشه این بوده است که سعی کردیم دنبال آدم‌هایی که بسیار با استعداد و در عرصه کمدی نوظهور هستند، برویم تا ما در این برنامه بتوانیم آن‌ها را معرفی کنیم؛ کاری که در فصول گذشته «بگو بخند» رخ داده است و الان شاهد هستیم که شرکت‌کنندگان فصل‌های گذشته نه تنها به عنوان منتور در کنار شرکت‌کنندگان فصل سوم «بگو بخند» هستند بلکه در برنامه‌های دیگر نیز حضور دارند. نکته مهم این برنامه این است که پس از اتمام آن شرکت‌کننده‌ها فراموش نمی‌شوند و دوباره در کنار عوامل قرار می‌گیرند.
«خندوانه» یکی از برجسته‌ترین برنامه‌های تاریخ تلویزیون است
مجری «بگو بخند» درباره مقایسه‌هایی که منتقدان بین «بگو بخند» و «خندوانه» مطرح کرده‌اند، گفت: مقایسه با «خندوانه» که یکی از برجسته‌ترین و جریان‌سازترین برنامه‌های تاریخ تلویزیون ایران به شمار می‌آید، برای ما افتخار است. ما باید خودمان را به سطح دوران اوج «خندوانه» نزدیک کنیم.
او افزود: از نظر شباهت باید بگویم که «خندوانه» برنامه‌ای جامع الشرایط بود، مسابقه و تلنت برگزار می‌کرد و همچنین نمایش نیز داشت، به همین دلیل ممکن است شباهت‌هایی باشد، اما از نظر طرح کلی فکر می‌کنم برنامه «بگو بخند» برنامه در برگیرنده‌تری است چراکه این برنامه فرصت بزرگی را در اختیار همه مردم گذاشته است؛ به عنوان مثال برای فصل سه نزدیک به ۱۱ هزار فیلم برای ما ارسال شد که با توجه به ارقامی که تا پیش از این بوده است، می توان امتیاز مثبتی به برنامه داد.
روا در ادامه بیان کرد: این امکان حضور تمام مردم از تمام ایران، امکانی است که به بهترین وجه در برنامه «بگو بخند» اتفاق افتاده است. امیدوارم روزی بتوانیم خاطراتی عمیق‌تر، از جنس خاطرات عمیقی که در «خندوانه» بیشتر اتفاق افتاده درست کنیم.
وی درباره اتاق فکر «بگو بخند» و رسیدن این برنامه به هدف اولیه این اتاق فکر گفت: حداقل کار ما این است که از این شاخه به آن شاخه نپریدیم و ایده ما، ایده مشخصی است. البته ایده خیلی نویی هم نیست چراکه چهارچوب برنامه‌های تلنت در دنیا همین شکلی است؛ به صورتی که ما چهار داور داریم و حتی گاهی اوقات مجری هم نداریم. حالا در طراحی ما مجری حضور دارد و شرکت کننده‌ها سنجیده می شوند. فکر می‌کنم این چهارچوب کاملا رعایت شده و ما مشکلی از این منظر که بخواهیم تغییر کلی بدهیم نداشتیم. پس روی خط خودمان پیش رفتیم و برنامه در مسیر هدفش پیش می‌رود.