تهران- ایرنا- تداوم بحران در بنگلادش حدود سه ماه پس از استعفای نخست وزیر، از ناکامی تلاش‌های دولت موقت در مهار خشونت گسترده و فرونشاندن ناآرامی‌ها در این کشور جنوب آسیا حکایت دارد.

به گزارش روز یکشنبه ایرنا از تارنمای خبری- تحلیلی فرست پست، به رغم وعده‌های اولیه محمد یونس رییس دولت موقت بنگلادش برای تقویت حمایت از اقلیت‌ها، به تاخیر انداختن انتخابات برای آمادگی بهتر و اصلاح نهادهای سیاسی، دولت او با مشکل مواجه شده است.

حزب ملی گرای بنگلادش (BNP) نیز درخواست های خود را برای برگزاری انتخابات زودهنگام افزایش داده است. این حزب به رهبری غیابی خالده ضیاء، نخست وزیر سابق و پسرش طارق رحمان، آماده است تا از افزایش ناآرامی عمومی سود ببرد.

ثبات و آزادی مدنی، نیاز جامعه بنگلادش

این گزارش حاکی است: با وجود تحولات سیاسی و برکناری شیخ حسینا، جامعه هندو در بنگلادش همچنان با خشونت و آزار و اذیت بی امان مواجه است. از زمان خروج حسینا، بیش از ۲۰۰۰ حمله به اقلیت‌ها به ویژه هندوها گزارش شده است. دولت موقت به رهبری محمد یونس، برنده جایزه نوبل، نتوانسته است نظم را برقرار کند و امنیت جوامع اقلیت را تضمین کند.

تلاش‌های دولت موقت برای مهار نفوذ گروه‌های تندرو عمدتاً بی‌اثر بوده و فقدان قوانین حمایت از اقلیت ها ناآرامی را تشدید می کند. از سوی دیگر فعالان اجتماعی مدت‌هاست که ایجاد وزارت امور اقلیت‌ها و برگزاری دادگاهی برای مجازارت عاملان ظلم و ستم را خواستار شده‌اند اما این خواسته‌ها هنوز برآورده نشده است.

در این زمینه، دورنمای انتخابات زودهنگام یا به قدرت رسیدن ضیاء، امید چندانی برای مردم بنگلادش ایجاد نکرده است. این انتخابات با توجه به بی‌ثباتی سیاسی موجود و عدم اطمینان به نتیجه آن، بعید است بتواند به حل مسائل سیستماتیک این کشور کمک کند. تا زمانی که یک دولت باثبات و متعهد وجود نداشته باشد وضعیت در بنگلادش تغییر نخواهد کرد.

حزب ملی‌گرای بنگلادش به رهبری خالده ضیا، به دلیل ائتلاف‌های تاریخی و مواضع سیاسی‌اش، مدت‌هاست که به دلیل اتخاذ مواضع افراطی مورد انتقاد بوده است. در دوره های قبلی خالده ضیاء به عنوان نخست وزیر، گزارش های متعددی از خشونت و تبعیض علیه اقلیت‌ها به ویژه هندوها منتشر و به افزایش ترس و ناامنی منجر شد.

دولت موقت بنگلادش برای بازگرداندن نظم و حفاظت از جوامع اقلیت تلاش کرده و به مسائل ریشه‌ای در بنگلادش پرداخته است.

این گزارش در پایان نتیجه می‌گیرد: ضیاء در طول تاریخ روابط نزدیکی با گروه‌های تندرو داشته است. این اتحاد به طور قابل توجهی بر تصمیمات سیاستی و استراتژی های سیاسی حزب ملی گرای بنگلادش تأثیر گذاشته است. با توجه به این شرایط، خالده ضیاء بر حفظ اتحادهای سیاسی و مماشات با گروه های تندرو تمرکز می‌کند. بدون اراده سیاسی قابل توجه و خروج دولت احتمالی او از اتحاد با گروه های تندرو، بعید است وضعیت در بنگلادش تغییر کند.