به گزارش خبرنگار ایرنا، غلامعلی حداد عادل روز سه شنبه در همایش بین‌المللی طالب آملی که در دانشگاه شمال آمل برگزار شد، اظهار کرد: طالب آملی از جمله ادیبان ممتازی بود که توانست سبک هندی را خلق کند.
وی گفت: هر چند عمر این شاعر توانمند کوتاه بود اما در این ۴۹ سال توانست اشعار ارزشمندی را از خود به یادگار بگذارد که در تاریخ ماندگار شد.
حداد عادل با اشاره به این مطلب که طالب آملی در معرفی و توسعه فرهنگ اصیل ایران اسلامی و زبان فارسی در کشور و شبه قاره هند نقش ویژه ای داشت، اظهار کرد: این شاعر نامی به عنوان یک ادیب هنرمند و شاعر برجسته شعر فارسی و از بنیانگذاران سبک هندی بوده که شاعرانی دیگری همچون صائب و بیدل ادامه دهنده مکتب ادبی وی بودند.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: در مقطعی از تاریخ شاعران پرتعدادی به هند مهاجرت کردند که طالب آملی یکی از این شاعران پر آوزاه بود.
حداد عادل با بیان این مطلب که تعامل و اشتراک فرهنگی که ناشی از اندیشه عرفانی اسلامی ایرانی و همخوانی با فرهنگ هندو شده بود، اظهار کرد: همزبانی زمینه‌ای برای عمق بخشی این ارتباطات تا به امروز شده است.
حداد عادل تصریح کرد: طالب آملی یک ستاره از ستاره‌های پر نور زبان و ادب فارسی است و با وجود اینکه زبان مادری او تبری بوده اما پرچمدار ترویج زبان فارسی در شبه قاره هند شده است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: خطه مازندران در طول تاریخ در جنبه های مختلف حرف های زیادی برای گفتن داشت و در شرایط فعلی هم استادان و مفاخر علمی این استان چشم و چراغ ایران زمین هستند.
۶۰ مقاله از محققان و صاحبنظران ۷ کشور به دبیرخانه این همایش بین‌المللی خبر ارسال شد صاحبنظران کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، هند، پاکستان ترکیه و افغانستان برای این همایش بین‌المللی مقاله ارسال کردند.
کنگره بین‌المللی طالب آملی تا فردا ۱۶ آبان در این شهر ادامه دارد.
به گزارش ایرنا، محمد طالب آملی در ۹۸۷ هجری در آمل دیده به جهان گشود. پدر وی صاحب املاک و اموال فراوانی بود و از نظر مادی در جایگاه بالایی قرار داشت. طالب آملی در طول چهار سال تحصیل در مکتب علاوه بر حفظ قرآن، علوم متداول آن زمان مانند سیاق و هندسه، فقه، هیات، عروض، ادبیات عرب، شعر و حکمت را نیز فراگرفت. او همچنین استادی مسلم در نوشتن انواع خطوط ایرانی شد و در خوشنویسی تبحّر داشت.
این هنرمند توانا بعد از اینکه تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش به پایان رساند به اصفهان و بعد به دربار شاه عباس اول صفوی راه یافت. آملی علاوه بر حضور در دربار شاه صفوی به دربار جهانگیر پادشاه گورکانی در هندوستان رفت و از وی لقب ملک الشعرایی گرفت.
در واقع طالب مانند دیگر شاعران دوره صفویه راه هندوستان را که محل نشو و نمای هنرمندان بود، پیش گرفت.
این شاعر نامدار ضمن سیر و سیاحت در هندوستان در لاهور با ارشاد شاه ابوالمعالی لاهوری به تصوف گرایید. طالب در ریاضیات، نجوم، حکمت و عرفان استعداد بالایی داشت و یکی از تواناترین شاعران سبک هندی به شمار می‌رفت. وی در هندوستان ازدواج کرد که حاصل این ازدواجش ۲ دختر بود.