به گزارش ایرنا، انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا امروز سه شنبه ۵ نوامبر برابر با ۱۵ آبان در خال برگزاری است و نظرسنجی‌ها حاکی از رقابت فشرده میان کامالا هریس و دونالد ترامپ دو نامزد حزب دموکرات و جمهوری‌خواه به ویژه در ایالت‌های موسوم به میدان نبرد و نوسانی است.
یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، نه با کسب اکثریت آرای مردمی بلکه از طریق سیستمی به نام کالج الکترال که آرای الکترال را به ۵۰ ایالت و ناحیه کلمبیا که عمدتاً بر اساس جمعیت آنها تخصیص می‌دهد، رئیس جمهور می شود و به کاخ سفید راه می‌یابد.
۵۳۸ رأی کالج الکترال بین ۵۰ ایالت و ناحیه کلمبیا تقسیم شده است. هر ایالت بسته به تعداد نمایندگان کنگره خود حداقل سه رای می گیرد. کرسی های کنگره به هر ایالت بر اساس جمعیت آنها اختصاص داده می شود. بنابراین، کوچک‌ترین ایالت‌ها سه رای کالج الکترال دارند (آنها دو سناتور و یک عضو کنگره دارند). واشنگتن دی سی نیز سه رای به خود اختصاص می دهد.
پرجمعیت ترین ایالت ها آرای الکترال بیشتری به خود اختصاص می دهند: کالیفرنیا ۵۴ رای الکترال به دست آورد (دارای دو سناتور و ۵۲ ناحیه کنگره)، تگزاس ۴۰، فلوریدا ۳۰، نیویورک ۲۸ و غیره. تقریباً در همه ایالت ها، نامزد پیروز تمام آرای الکترال را می گیرد. هر نامزدی که ۲۷۰ یا بیشتر رای الکترال به دست آورد، رئیس جمهور می شود.
مجمع منتخبان در ۱۷ دسامبر دور هم جمع خواهند شد تا رسماً رای خود را به صندوق بیندازند و نتایج را به کنگره ارسال کنند. نامزدی که ۲۷۰ رای الکترال یا بیشتر به دست آورد، رئیس جمهور می‌شود.
این آرا رسماً توسط کنگره در ۶ ژانویه جمع آوری می شود و رئیس جمهور جدید در ۲۰ ژانویه سوگند یاد می کند.
آمریکایی‌ها رای خود را موثر نمی‌دانند
تارنمای مرکز علمی-آموزشی «مدرسه هاروارد کندی» با انتقاد از نظام کالج انتخاباتی ایالات متحده، نوشت: این نظام انتخاباتی باعث کاهش مشارکت عمومی در انتخابات می شود زیرا در بسیاری از ایالت‌ها، رای مردم تعیین کننده نیست.
این مرکز علمی-آموزشی تاکید کرد: در ۴۸ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا، تمامی آراء الکترال به کاندیدای برنده اکثریت آرا در آن ایالت تعلق می‌گیرد که این امر باعث می‌شود بیشتر مردم، به‌ویژه کسانی که در ایالات با رای مشخص (یعنی ایالاتی که معمولاً نتیجه انتخابات در آنها پیش‌بینی شده است) زندگی می‌کنند، احساس کنند که رای آنها تأثیری ندارد و نمی‌توانند در روند انتخاب رئیس‌جمهور مشارکت جدی داشته باشند.
تارنمای مدرسه هاروارد کندی افزود: نظام انتخاباتی آمریکا نه تنها باعث می‌شود که تعداد زیادی از آمریکایی‌ها صرفاً تماشاگر انتخابات باشند، بلکه امکان پیروزی کاندیدایی که در مجموع آرای مردمی شکست خورده است، را فراهم می‌کند که این با اصول مردم‌سالاری مغایرت دارد. علاوه بر این، این نظام باعث کاهش مشارکت رأی‌دهندگان و تمرکز بیش از حد روی ایالات چرخشی می‌شود که در آنها رقابت انتخاباتی شدیدتر است.
شکست منتخب مردم در ۲ انتخابات
همچنین براساس یک نظرسنجی مرکز پژوهشی پیو، اکثریت قابل توجهی از آمریکایی‌ها (۶۳ درصد) ترجیح می‌دهند که برنده انتخابات ریاست‌جمهوری از طریق آراء مردمی مشخص شود، نه از طریق نظام کالج الکترال.
مرکز پژوهشی پیو نوشت: در نظام فعلی انتخاباتی آمریکا، هر ایالت بر اساس تعداد نمایندگان و سناتورهایش در کنگره، تعداد معینی از آرای الکترال را به خود اختصاص می‌دهد و در اکثر ایالت ها، همه آرای الکترال به نامزدی داده می‌شود که بیشترین آراء مردمی را در آن ایالت کسب کرده باشد. اما ایالت های «نبراسکا» و «مین» استثنا هستند و برخی از آرای الکترال را بر اساس حوزه‌های انتخابیه توزیع می‌کنند. در حال حاضر، این نظام انتخاباتی مثل انتخابات سال ۲۰۰۰ و سال ۲۰۱۶، باعث شده که نامزدی که آراء مردمی بیشتری کسب کرده، نتواند پیروز انتخابات شود.
براساس این گزارش، بیش از ۸۰ درصد دموکرات‌ها خواهان حذف نظام انتخاباتی کالج الکترال هستند. این در حالی است که ۵۳ درصد جمهوری خواهان ترجیح می‌دهند نظام فعلی حفظ شود و ۴۶ درصد خواهان تغییر آن هستند. همچنین، تفاوت‌هایی در میان گروه‌های سنی وجود دارد به طوری که افراد زیر ۵۰ سال بیشتر از افراد مسن‌تر خواهان اصلاح نظام انتخابات هستند.
تارنمای مرکز پژوهشی پیو نوشت: اگرچه ایده حذف کالج الکترال در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته، اما تلاش‌ها برای اصلاح آن تاکنون نتیجه‌ای نداشته است.