محمد سرگزی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: با توجه به خشکسالیهای ۲ دهه اخیر و عدم آورد رودخانه هیرمند در سیستان پیگیری تأمین اعتبار بابت پرداخت خسارت حق نکشت کشاورزان در دستور کار قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه درخواست برای هر هکتار زمینی که در آن کشت انجام نشود ۵۰ میلیون ریال بوده است تصریح کرد: در هیئت دولت تنها یکهزار و ۴۰۰ میلیارد ریال تصویب و بین مردم توزیع شد.
نماینده مردم شهرستانهای زابل، زهک، هیرمند، نیمروز و هامون در مجلس شورای اسلامی گفت: با توجه به وضعیت درآمدی دولت و با وجود اینکه همه نمایندگان در تلاش هستند منابع را به سمت استانهای خود ببرند نمایندگان استان نیز برای تامین اعتبار بابت پرداخت خسارت حق نکشت برای سیستان تلاش میکنند.
وی در مورد طرح رزاق گفت: با توجه به دغدغهای که در این زمینه وجود دارد و برخی از دستگاههای نظارتی نیز برای حسابرسی به این موضوع ورود پیدا کردند گزارش تکمیلی آن تا یکماه آینده آماده ارائه به مردم منطقه خواهد بود.
سرگزی با اشاره به اینکه راهاندازی هرچه سریعتر منطقه آزاد تجاری صنعتی سیستان یکی از اولویتهای اصلی نمایندگان مردم سیستان است عنوان کرد: امیدواریم در سفر رئیس جمهور با یکسری مصوبات و تدابیر لازم، بتوانیم این مهم را به سرانجام برسانیم.
به گزارش ایرنا، اردیبهشت ماه امسال در راستای تامین معیشت کشاورزان و جبران بخشی از خسارات ناشی از خشکسالی با پیگیریهای معاون اول ریاست جمهوری، مسئولان استانی، وزارت جهادکشاورزی و نمایندگان مجلس تاکنون ۷۰۰ میلیارد ریال به این امر اختصاص یافته و به کشاورزان پرداخت شد.
عدم آورد رودخانه هیرمند در سالیان متمادی در سیستان و تحمیل خسارات هنگفت به بهره برداران وارد کرده است در این راستا سازمان جهادکشاورزی با شناسایی کشاورزان مشمول کشت اراضی دشت سیستان و تعیین سهم هر بهره بردار با استفاده از اطلاعات نقشه های ۱۶ گانه کاداستر و همچنین استخراج سطح زیر کشت از طریق فناوری جی آی اس و تصاویر ماهواره ای در سطح ۱۶۵ هزار هکتار موفق به شناسایی حدود ۶۲ هزار نفر از بهره برداران اراضی دشت سیستان شد.
سیستان و بلوچستان دارای ویژگی های اقلیمی خاص از جمله دارا بودن بیشترین میزان تبخیر سالانه کشور، بارندگی اندک، پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارندگی ها، دامنه زیاد تغییرات دما در شبانه روز، وزش بادهای موسمی و فصلی با شدت و تداوم زیاد از جمله بادهای ۱۲۰ روزه سیستان است که در بخش های وسیعی دچار کم آبی بوده و تداوم کم آبی ها به صورت دوره ای منجر به وقوع خشکسالی های سهمگین شده به طوری که علاوه بر تخریب زیر ساخت های بخش کشاورزی منجر به نابودی اکوسیستم طبیعی و نیز محیط زیست انسانی منطقه شده است.
از آنجایی که کشاورزی شغل و معیشت قالب مردم ساکن در این استان محسوب می شود، استفاده صحیح و بهینه از منابع پایه آب و خاک ضرورت انکار ناپذیر است.