به گزارش خبرنگار ایرنا، انتشار حفره ای عمیق در تنه این در خت بلوط سبب شد که دوستداران محیط زیست و جنگلهای هیرکانی نگران سقوط این درخت بلوط که معروف به هیبت هیرکانی است باشند.
این حفره که در اواسط دهه ۹۰ خورشیدی خیلی کوچک تر از وضعیت فعلی در ضلع جنوب شرقی پایه این درخت ایجاد شده بود بعد از گذشت چند سال به حفره ای بزرگ تبدیل شد.
این درخت بلوط که در ارتفاعات جنوب بابل واقع شد با چند ساعت پیاده روی و عبور از دره های عمیق قابلیت دسترسی دارد اما دوستداران محیط زیست برای فیلم برداری جدید از این درخت بلوط رنج سفر و پیاده روی را تحمل کردند.
دوستداران محیط زیست بر این باورند که منابع طبیعی برای جلوگیری از پیشروی این حفره تدابیر پیشگیرانه اتخاذ کندتا حفره عمیق تر نشود.
بزرگترین درخت بلوط جهان به ارتفاع بیش از ۶۰ متر و طول تاج این درخت نزدیک به ۳۴ متر با عرض تاج بیش از ۳۰ متر در جنوب بابل در جنگلهای هیرکانی با شکوه خاص نظاره گر گذر زمان و عبور تاریخ است.
این درخت بلوط که نزدیک به ۶۰۰ سال سن دارد وسعت تاج آن یا به عبارتی دیگر ۸۱۱ متر مربع سایه این درخت است. این گنجینه کهن ایران زمین به شماره ۶۰۰ در شهریور ماه ۱۳۹۸ به ثبت ملی رسیده است.
بازدید از این بلوط حیرت انگیز به یکی از علاقمندی های دوستداران محیط زیست تبدیل شد که با افتخار در کنار این بزرگ هیرکانی عکس یادگاری می گیرند و آن را در شبکه های اجتماعی به اشترا ک می گذارند.
بلوط را با نام علمی کورکس Quercus ' می شناسند، درختی از گونه راشیان که به میوه آن بلوط می گویند. درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به ۲ هزار سال می‌رسد و گونه‌های بسیاری از آن در ایران بومی رشته کوههای البرز و زاگرس هستند. بلوط های جنگل های استان های شمالی کشور بر ۲ گونه هستند؛ گونه ' بلندمازو ' با نام علمی ' Quercus castaneifolia ' که درختی مرتفع به ارتفاع تا ۵۰ متر است و گونه ' سفیدمازو ' با نام علمی ' Quercus petraea ' .
این گونه ها در استان‌های گلستان، مازندران و گیلان رویش دارند و از غرب تا شرق این استان ها پراکنده هستند.
قدمت جنگل های هیرکانی به طور دقیق مشخص نیست، اما بر اساس آخرین نظرات کارشناسان قدمت جنگلهای هیرکانی بیش از ۴۰ میلیون سال برآورد شده و بازمانده دوره سوم زمین شناسی هستند. از همین جهت به فسیل‌های زنده شهرت دارند و در حوزه باستان شناسی و گیاه شناسی یک موزه طبیعی به شمار می روند.
در دنیایی که تاکنون هزاران گونه گیاهی و جانوری منقرض شده اند، مجموعه ای کهن با قدمتی این چنینی نه تنها یادگاری با ارزش از دل تاریخ است، بلکه منبع عظیمی از گونه های منحصر به فرد زنده است که باید حفظ شود.
اما اهمیت جنگل های هیرکانی تنها از بعد قدمت آن نیست، چرا که این جنگل‌ها علاوه بر تامین اکسیژن، در ذخیره مقادیر بسیار زیاد آب، حفاظت از بافت خاک و جلوگیری از جاری شدن سیل نقش بسیار مهمی دارند.
همچنین از بعد توسعه گردشگری و ایجاد درآمد برای ساکنین نواحی شمالی کشور نیز جنگل های هیرکانی بسیار موثر بوده اند. به طوری که نوار شمالی کشور از محبوب ترین سایت‌های گردشگری ایران به شمار می رود و ورود گردشگر به این خطه موجب درآمد پایدار از راه گردشگری برای اهالی سرزمین های شمالی کشورمان شده است.
در اندیشه ترمیم
رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری بابل، بابلسر و فریدونکنار در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: علت ایجاد حفره در تنه این درخت سن ۶۰۰ ساله بزرگترین بلوط جهان است.
حسین پورحسین گفت: یکی از ویژگی های درخت بلوط مسن آن است که در تنه آن حفره ای ایجاد می شود و به مرور زمان این حفره ها عمیق تر می شود.
وی با بیان این مطلب که ایجاد حفره در تنه درخت بلوط علتی برای سقوط کوتاه مدت آن نخواهد بود، اظهار کرد: برخی از درخت های بلوط حتی با وجود حفره عمیق تا ۵۰۰ سال دیگر سقوط نمی کنند.
رئیس منابع طبیعی بابل گفت: در تلاش هستیم تا با هم فکری کارشناسان مربوطه این حفره ها به گونه ای مرمت شود تا استحکام پایه آن بیشتر شود.
پورحسین با اشاره به این مطلب که کهولت سن، وضعیت آب و هوایی و رطوبت بسیار بالای جنگلهای هیرکانی زمینه ایجاد این حفره می شود، ادامه داد: یکی از ویژگی های درخت بلوط آن است که در تنه آن حفره ایجاد می شود.
این مقام مسوول تصریح کرد: همه تلاش ها بر این است تا این درخت بلوط که ریشه در عمق تاریخ دارد برای چند نسل آینده برافراشته بماند.
رئیس منابع طبیعی بابل افزود: این درخت بلوط که نزدیک به ۶۰۰ سال سن دارد وسعت تاج آن یا به عبارتی دیگر ۸۱۱ متر مربع سایه این درخت است و این گنجینه کهن ایران زمین به شماره ۶۰۰ در شهریور ماه ۱۳۹۸ به ثبت ملی رسیده است.
شهرستان بابل دارای ۵۰ هزار هکتار جنگل های هیرکانی با درختانی اعم از سرخدار، انجیلی، افرا، راش، ممرز، بلوط و آزاد است. درخت سرخدار از جمله درختان نادر و در حال انقراض جنگل های هیرکانی شمال است. این گونه درخت به کندی رشد می کند و هر ۱۰ سال یک سانتی متر بر قطر این درخت اضافه می شود.