تهران- ایرنا- مربی پیشین تیم ملی دراگون بوت گفت: آنگونه که در دنیا به این رشته توجه می‌شود در ایران نگاه حرفه‌ای به دراگون بوت نمی‌شود و باید نگاه جدی‌تر و ملی‌تری به این رشته شود.

سجاد غریبی روز شنبه در گفت‌وگو با ایرنا درباره مسابقات قهرمانی جهان به میزبانی فیلیپین، اظهار داشت: این رقابت‌ها برای کسب سهمیه بازی‌های جهانی چین هم بود. هشت تیم اول در رشته میکس در بازی‌ها حضور پیدا می کردند که ما در میکس شرکت نکردیم. در بخش زنان در رده های زیر ۱۸، بزرگسال و بالای ۴۰ سال در قایق ۱۰ نفره حضور یافتیم. ما در این مسابقات مجموعا ۱۰ مدال گرفتیم و ۲۷ کشور در این مسابقات شرکت کرده بودند.

وی افزود: با توجه به اینکه زمزمه حضور این رشته در المپیک به صورت آزمایشی به گوش می‌رسد، برای اولین بار این رشته وارد بازی‌های جهانی شده است. تیم‌های مطرح و صاحب سبکی چون مجارستان، آلمان، اسپانیا، بلغارستان، روسیه، اوکراین، آمریکا و کانادا در مسابقات جهانی شرکت کردند. در مجموع این مسابقات خیلی خوب بود و در بخش مردان ما در مسافت ۲۰۰۰ متر ۱۷ ثانیه و در ۵۰۰ متر یک ثانیه بهبود رکورد داشتیم.

مربی تیم ملوان عنوان کرد: ما در رده بزرگسالان قایق ۱۰ نفره تاکنون مدال طلا نداشتیم و در مردان هم یک برنز و دو نقره کسب کردیم. مردان در هر سه مسافت مدال گرفتند و از لحاظ کیفی بهتر بودند. هرچند کیفیت زنگ مدال زنان بهتر از مردان بود. مردان ما برابر تیم‌های اسپانیا، تایلند، فیلیپین، بلغارستان مالزی، اوکراین، روسیه، کانادا، چک و آلمان به برتری رسیدند و تنها تیم تایلند موفق به شکست ما شد.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا تیم ملی دراگون بوت به مسابقات جهانی اعزام نمی‌شود و در قالب باشگاهی راهی چنین رقابت‌هایی می‌شوید، خاطرنشان کرد: در بحث تیم ملی باید فدراسیون قایقرانی و وزارت پاسخگو باشند اما چون دراگون بوت رشته غیرالمپیکی است، بودجه‌ای به آن اختصاص داده نمی‌شود تا اعزام برون مرزی داشته باشیم. اگر تیم ملی تشکیل شود، بازتاب بهتری خواهیم داشت.

غریبی ادامه داد: بعد از اینکه باشگاه ملوان در لیگ برتر اول شد بلافاصله تیم را تقویت و از نفرات برتر تیم‌های دیگر استفاده شد و شاکله ملوان تیم ملی بود و به عنوان نماینده ایران در مسبقات جهانی شرکت کردیم اما در اصلی تیم ملی اعزام شد و اگر تیم باشگاهی را اعزامی می‌کردیم، نتیجه نمی‌گرفتیم و این نتایج برگرفته از تیم قدرتمندی است.

وی یادآور شد: اصلی‌ترین مشکل ما در دراگون بوت سخت افزاری و قایق است که باید بعد همگانی و زمینه توسعه آن فراهم شود. هرچند دریاچه آزادی در اختیار ماست اما اصلی ترین مشکل سخت افزار و قایق است. پهنای آبی هم مشکل دیگری است که باید در تمام استان‌ها آن را بوجود بیاوریم. باشگاه‌هایی را در شهرهایی که پتانسیل آبی دارند، ایجاد کنیم. در دراگون بوت رده سنی محدودیتی ندارد و حتی بالای ۶۰ سال هم در تیم حضور دارند.

مربی پیشین تیم ملی دراگون بوت گفت: آنگونه که در دنیا به این رشته توجه می‌شود در ایران نگاه حرفه‌ای به دراگون بوت نمی‌شود و باید نگاه جدی‌تر و ملی‌تری به این رشته شود. ما همواره سعی کردیم تا دراگون بوت را به بودجه های دولتی وابسته نکنیم. باید حمایت‌ها نسبت به این رشته بیشتر شود. هرچند برای اعزام‌ها فدراسیون در روند اداری، در اختیار قراردادن محل تمرین، باشگاه‌های بدن سازی و اسکان کمک کرده است اما این رشته نیازمند بودجه‌ای اختصاصی است تا تیم ملی آن در مسابقات جهانی شرکت کند.

مسابقات قهرمانی جهان دراگون بوت در فیلیپین از دهم تا سیزدهم آبانماه برگزار شد. تیم‌های سکان تهران در رده بانوان بزرگسال، ملوان نداجا در بخش آزاد مردان و آوش خلیج فارس در رده آزاد بانوان و جوانان در این رقابت‌ها شرکت کردند. بر این اساس نمایندگان ایران با کسب مجموعا ۴ طلا، ٣ نقره و ٣ برنز به کار خود در مسابقات دراگون‌بوت قهرمانی جهان پایان دادند.