به گزارش خبرنگار ایرنا، شهید علی اکبر تیموری در ۲۵ دی ۱۳۴۶ در امیریه دامغان متولد شد.
تحصیلات ابتدایی را در مدرسه فارابی روستای امیرآباد و دوره تحصیلی راهنمایی را در همان جا گذراند.
وقت‌های بیکاری ورزش می‌کرد و در مسابقه‌های ورزشی تیم استقلال امیرآباد حضور داشت. پینگ‌پنگ هم بازی می‌کرد. علی‌اکبر هنر دیگری هم به غیر ورزش داشت؛ کوبلن‌دوز خوبی بود و برای بیشتر فامیل یادگاری می‌دوخت.
فرزند دوم و از بقیه بزرگتر بود و در بیشتر کارها، حتی در کشاورزی به پدر کمک می‌کرد. با این‌که علاقه‌ای به کشاورزی نداشت، برای کمک به پدر می‌رفت تا پدرش دلگیر نشود.
با این‌که سن کمی داشت، در تظاهرات ضد رژیم شاهنشاهی مردم شهر دامغان در کنار دوستان دیگرش شرکت می‌کرد.
با شروع جنگ، او هم خواست برود. ولی به سن قانونی نرسیده بود. پانزده‌ساله که شد، به‌عنوان یک سفر دانش‌آموزی چهل‌روزه به غرب رفت. در حادثه‌ای از روی تانکر آب افتاد ولی سالم ماند.
با جهاد سازندگی همکاری می‌کرد و در مدرسه هم برای کمک به رزمنده‌های جبهه، تلاش می‌کرد.
دیپلم گرفت و ۱۸ سالش که شد برای دوره آموزشی سربازی به زنجان رفت. بعد از دوره، در نوزدهم آبان ۱۳۶۵ از طرف لشکر ۱۶ زرهی قزوین به منطقه رفت.
در منطقه، دیده‌بر تانک بود. برای خنثی‌کردن مین هم می‌رفت. چند بار برای دیدن خانواده از سربازی به مرخصی آمد.
توجه علی اکبر به خانواده شهدا
در تشییع شهدای امیریه یا حتی روستاهای اطراف شرکت می‌کرد تا مرحمی بر دل داغ دیده آن‌ها باشد.
اما هرگز با لباس سربازی بیرون نمی‌رفت تا خانواده شهدا یا اسرا او را نبینند. به گفته خودش «نکند به یاد پسرشان بیفتند.»
در هر مرخصی به فامیل سر می‌زد و حال‌واحوالی می‌پرسید. در دوم بهمن ۱۳۶۷، در جاده بیستون- باختران در حادثه‌ای حین مأموریت به‌همراه یکی از هم‌رزمانش شهید شد.
پیکرش را تا شانزدهم بهمن از کنگاور باختران به دامغان انتقال دادند. روز هفدهم بهمن او را تشییع کردند و در گلزار شهدای امیریه دامغان به خاک سپردند.
خاطرات مادر از محبت فرزند شهیدش
آمد توی اتاق. ساکش را بسته بود و برگه مرخصی‌اش را هم گرفته بود. خودم چند بار یادش انداختم.
بچه‌ام چند ماه پیش آمده بود. خداحافظی کرد و رفت و چند دقیقه بعد نفس زنان برگشت و برگه مرخصی‌اش را که جا گذاشته بود برد. بچه‌ام توی هوای سرد زمستان تا جلوی ماشین مجبور شد بدود.
احترام شهید به والدین
مادر شهید در خاطره ای از فرزندش، اینگونه نقل کرده است: صورتم را بوسید. دستم را کشیدم تا نبوسد. اخلاقش یک جوری شده بود. می‌دانستم حتما دستم را می‌بوسد.
رفت توی حیاط،با پدرش ایستاده بودیم تا علی‌اکبر برود. او بدون برگشتن، عقب‌عقب رفت تا جلوی در، خودم بزرگش کرده بودم؛ می‌شناختمش؛ نمی‌خواست وقت رفتن پشتش به من و پدرش باشد.
غمخوار مادر شهید بود
خواهر شهید نیز در خاطره ای بیان کرد: متوجه شدم وقتی می‌خواهد بیرون برود، سرک می‌کشد. می‌فهمیدم خودش را از چیزی دور می‌کند.
بچه بی‌دردسری بود و سرش توی کار خودش بود،بعد چند ماه تازه از منطقه آمده بود و با کسی مشکلی نداشت که بخواهد بترسد و نرود بیرون یا دلهره‌ای داشته باشد. صدایش زدم. پرسیدم: «جریان چیست؟»
گفت: «راستش سعی می‌کنم چشمم به چشم مادر دوستم نیفتد.» گفتم: «علی‌اکبر، داداش! تو که تقصیری نداری؛ چرا؟»
جواب داد: «آبجی! آخر احساس می‌کنم وقتی من را می‌بیند یاد خاطرات من و پسرش می‌افتد و غصه‌اش زیادتر می‌شود!»
نقش رزمندگان استان سمنان در دوران دفاع مقدس
به گزارش خبرنگار ایرنا، دوران هشت ساله دفاع مقدس برگ افتخاری در دفتر غیرت و مردانگی ایرانیان رقم زد، مردم استان سمنان با اعزام تعداد قابل توجه رزمندگان به این نبرد، جزو سه استان برتر در تقدیم بیشترین تعداد شهید در کشور است؛ مدالی که از هر رنگی بالاتر و آرمانی جاودان را یادآور است.
رزمندگان سلحشور و دلیر ایران اسلامی طی هشت سال دفاع مقدس بیش از ۱۰۰ عملیات محدود نیمه‌گسترده و گسترده انجام دادند و با مدیریت تحسین‌برانگیز نظامی و پرورش قوای رزمی توانستند با قاطعیت از تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند.
نیروهای اعزامی از استان سمنان نیز در ۵۵ عملیات شامل ۲۴ عملیات توسط سپاه و بسیج، ۱۱ عملیات توسط لشکر ۵۸ تکاور ذوالفقار ارتش و ۲۰ عملیات توسط جهادسازندگی، شرکت و نقش فعال و اثرگذاری را ایفا کردند.
جمعیت استان سمنان در سال ۱۳۵۵ حدود ۲۸۹ هزار و ۴۶۰ نفر و کمتر از یک درصد از جمعیت کشور بود که با توجه به جمعیت آن زمان استان، تقدیم سه هزار شهید بیانگر این مدعاست که مردم این خطه تمام‌قد برای دفاع از انقلاب در صحنه حضور داشتند.
جنگ تحمیلی در دهه ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ اتفاق افتاد و اگر ملاک محاسبه جمعیت کل کشور و استان سمنان را در سال ۱۳۶۵ قرار دهیم، می‌توان گفت جمعیت کل کشور در سال ۶۵ حدود ۴۹ میلیون و ۴۴۵ هزار نفر و جمعیت استان سمنان نیز در آن سال ۴۱۷ هزار ۳۵ نفر بود.
مقایسه آماری فوق چنین نشان می دهد که در کل کشور بر اساس جمعیت سال مورد اشاره، معادل ۴۴ صدم درصد یعنی یک نفر در ۲۲۶ نفر به فیض شهادت نائل آمدند، این رقم در استان سمنان ۶۹ صدم درصد یعنی یک نفر در هر ۱۴۵ نفر جمعیت استان بود.
سمنان به تناسب جمعیت کشور و شهدا، یک و هفت دهم برابر میانگین کشوری شهید تقدیم میهن کرده است و بیش از ۹۷ درصد از شهدا مربوط به دفاع مقدس هستند و همه این سروقامتان و مدافعان وطن در خطوط مقدم و مناطق جنگی به شهادت رسیدند.
مقایسه آماری شهیدان بسیجی استان سمنان با کشور نشان می‌دهد که از مجموع یک میلیون و ۹۳۰ هزار بسیجی رزمنده در کشور، ۹۵۰ هزار نفر به شهادت رسیدند و معادل چهار و ۹ دهم درصد کل رزمندگان و سهم استان سمنان از شهدای بسیجی یکهزار و ۵۷۴ نفر است که معادل پنج و چهار دهم درصد رزمندگان استان محسوب می‌شود.
همگام با بسیجیان، حضور پاسداران به عنوان فرماندهان و همرزمان آنان در جبهه‌های جنگ بسیار چشمگیر بود. به طوری که طبق آمارهای موجود تعداد ۳۱۶ نفر از پاسداران استان سمنان یعنی به ازای هر پنج نفر یک نفر به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و طبق آمار رسمی اعلام شده، تعداد سه هزار و ۱۰۰ نفر از اعضای داوطلب تحت امر جهاد در طول دفاع مقدس به شهادت رسیدند که با توجه به تناسب آمار کشور، معادل یک و نیم درصد آمار کل شهدای کشور می‌شود.
نگاهی به آمار رزمندگان و شهدای استان سمنان
شمار شهدای جهاد در استان سمنان به حدود ۱۱۳ نفر می‌رسد که معادل چهار درصد از آمار کل شهدای استان را تشکیل می‌دهد و بر پایه گزارش‌ها، آمار شهدای جهاد استان با ۱۱۳ نفر معادل سه و ۶ دهم درصد از کل شهدای جهاد کشور را شامل می‌شود که بیش از سه برابر میانگین کشوری را به خود اختصاص داده است.
از سه هزار شهید استان سمنان، ۲۲۰ نفر ورزشکار و ۹۶ شهید در عرصه بهداشت و درمان به فیض شهادت رسیدند و ۷۰۰ نفر از رزمندگان جبهه‌های جنگ حق علیه باطل که از این حوزه عازم نبرد شده بودند نیز به جایگاه والای جانبازی نائل آمدند.
از مجموع ۹۶ شهید بهداشت و درمان دفاع مقدس استان سمنان، یک شهید پزشک بود، ۶ شهید نیز بهداشت و پزشکیار، ۵۶ شهید امدادگر، ۹ شهید حامل مجروحان، ۹ شهید راننده آمبولانس و ۱۸ شهید نیز بهداشتیار و عضو کادر بهداشت و درمان رزمندگان دفاع مقدس بودند که به شهادت رسیدند.
شمار کل جانبازان استان سمنان هفت هزار و ۲۰۰ نفر است که از این تعداد یکهزار و ۸۰۷ نفر از جانبازان استان را جانبازان شیمیایی تشکیل می‌دهند. ۲۰۷ نفر دارای بیش از ۲۵ درصد جانبازی هستند.
طبق گزارش‌ها، در کشور به ازای هر ۱۲۴ نفر یک نفر جانباز و در استان سمنان به ازای هر ۵۸ نفر یک نفر در دوران دفاع مقدس جانباز شدند و استان سمنان بیش از ۲ و یک دهم برابر میانگین کشوری جانباز دارد و همچنین یکهزار و ۷۴۷ نفر از این جانبازان بیش از ۲۵ درصد جانبازی دارند.
برنامه‌ریزی برای دومین کنگره شهدای استان سمنان در بهار ۱۴۰۴
سمنان به عنوان یکی از استان‌های سرآمد دوران دفاع مقدس و جزو سه استان دارای بیشترین تعداد شهدا به نسبت جمعیت برای پاسداری از کیان نظام جمهوری اسلامی، به منظور تحقق منویات رهبر معظم انقلاب در زمینه جهاد تبیین و مقابله با جنگ ترکیبی و تهاجم فرهنگی دشمنان وارد میدان شده است و برگزاری هشت اجلاسیه در هشت شهرستان استان سمنان برنامه‌ریزی شد تا در نهایت هشت اجلاسیه به دومین کنگره سه هزار شهید در بهار سال ۱۴۰۴ مزین شود.
برگزاری اجلاسیه شهدا در هر شهرستان استان سمنان در واقع اقدامی برای معرفی شهدای هر شهرستان به نسل امروز آن شهرستان است که در نهایت تمامی مردم استان سمنان و دیگر استان‌ها در نقاط مختلف کشور در «کنگره سه‌هزار شهید استان سمنان» با تمامی شهدا و خط مشی و سیره این بزرگواران همیشه‌جاودان بیش از پیش آشنا شوند تا راه بر توطئه دشمنان سد شود.