به گزارش روز دوشنبه ایرنا، همراهی همیاران طبیعت و جوامع محلی و گشت‌زنی مداوم محیط‌بانان برای مراقبت از زیستمندان پارک ملی گلستان در کنار بارندگی خوب امسال و بهبود زاد و ولد و جفت‌گیری، نقش مهمی در افزایش جمعیت گونه‌های علف‌خوار حیات وحش در قدیمی‌ترین پارک ملی ایران داشته است.
شناسایی بیش از هزار و ۳۶۰ گونه گیاهی، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۱۵۰ گونه پرنده، ۶۹ گونه پستاندار، ۲۴ گونه خزنده و دوزیست و ۱۰ گونه ماهی در عرصه‌های جنگلی و مرتعی و منابع آبی پارک ملی گلستان باعث شده تا این پارک از سایر زیستگاه‌ها در ایران شاخص‌تر باشد و به همین علت به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست دنیا شناخته می‌شود.
جمعیت علف‌خواران پارک ملی گلستان هر ساله در فصل پاییز بر اساس مشاهدات مستقیم نیروهای محیط‌بانی و اداره کل حفاظت محیط زیست و دوستداران طبیعت سرشماری می‌شود.
طبق اعلام کارشناسان با اقدامات صورت گرفته برای نگهداری آرامش و رویارویی با متجاوزان به حیات وحش در این سال‌ها، آمار علف‌خواران پارک ملی گلستان از ۱۰ هزار و ۷۰۰ راس در سال ۱۴۰۱ به ۱۱ هزار و ۶۱۷ راس در سال قبل رسید.
رییس پارک ملی گلستان گفت: با مشارکت بیش از ۱۵۰ محیط‌بان، همیاران طبیعت و جوامع محلی آشنا به موقعیت منطقه، سرشماری پاییزه گونه‌های علف‌خوار پارک با محوریت قوچ و میش، کل و بز و آهو به مدت ۲ روز (۲۶ و ۲۷ آبان) انجام شد.
احمد رادمان افزود: تیم‌ها در این مدت کار سرشماری علف‌خواران پارک ملی گلستان را بر اساس مشاهدات مستقیم در محدوده‌های میرزابایلو، سولگرد، لهندور و آلمه، شالق، دشت، تنگه‌گل و تنگه‌راه انجام دادند.
وی گفت: ثبت ۱۲ هزار و ۵۰۰ راس قوچ و میش، کل و بز و آهو نتیجه سرشماری پاییزه امسال است که در مقایسه با ۱۱ هزار و ۶۱۷ راس سال گذشته حدود پنج تا ۱۰ درصد افزایش را نشان می‌دهد.
پارک ملی گلستان در سال ۱۳۳۶ با نام «آلمه و ایشکی» مورد حفاظت قرار گرفت و نخستین پارک ایران است که از سال ۱۳۵۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه محیط زیستی کره زمین ثبت شد.
این ذخیره‌گاه زیست‌کره به دلیل جایگاه جغرافیایی، توپوگرافی و رویشگاهی شامل بخش وسیعی از زیستگاه‌ها، اکوسیستم‌ها و رویشگاه‌های تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی، قوچ و میش، رویشگاه‌های هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاه‌های کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونه‌های پلنگ ایرانی و کل و بز است.
گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه‌ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.
پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمی‌ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در حوزه سرزمینی شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان واقع است و بخشی از آن در خراسان شمالی و استان سمنان قرار دارد.
این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.