به گزارش ایرنا از آرت نیوز، نن گلدین در روز افتتاحیه نمایشگاه انفرادی خود سخنرانی پرشوری در دفاع از مردم فلسطین ایراد کرد و فضای رسانه‌های فرهنگی و هنری آلمان را تحت تاثیر صحبت‌ها و نمایشگاه خود قرار داد.
نمایش گلدین که شامل عکس‌ها و فیلم‌های او می‌شود، اکنون به منبعی برای جنجال در مطبوعات آلمان تبدیل شده است، زیرا او در نامه‌ای که سال گذشته در مجله Artforum منتشر کرد خواستار آتش‌بس در غزه شد.
برخی از رسانه های آلمانی ادعا کردند در این نامه چون هنرمند به حمله حماس در ۷ اکتبر نکرده است، یهودی ستیزانه است.
کلمه یهودی ستیزی به سلاح تبدیل شده است
گلدین در مراسم افتتاحیه که ویدئویی از آن در رسانه های اجتماعی منتشر شد، گفت: «کلمه یهودی ستیزی به سلاح تبدیل شده است» دادگاه بین المللی کیفری در مورد نسل کشی صحبت می کند. سازمان ملل از نسل کشی صحبت می کند. حتی پاپ هم از نسل کشی صحبت می کند. با این حال ما قرار نیست درباره عنوان نسل کشی صحبت کنیم. آلمان از شنیدن این صدا می‌ترسد؟
او در ادامه به افزایش همزمان اسلام هراسی اشاره کرد که به گفته او توسط دولت آلمان «نادیده گرفته می‌شود».
چهار دقیقه سکوت برای غزه
وی در جریان سخنرانی خود خواستار چهار دقیقه سکوت برای غزه شد. سپس کلاوس بیزنباخ، مدیر گالری نوی ناسیونال، طی سخنانی با گلدین مخالف کرد که خشم حاضرین را برانگیخت.
هنگامی که گلدین و بیزنباخ صحبت می کردند، برخی از حاضران پرچم های فلسطین را به اهتزاز درآوردند و در حین صحبت های بیزنباخ به نشانه اعتراض فریاد می کشیدند.
نن گلدین یکی از افراد تأثیرگذار در سال ۲۰۲۲
نشریه‌ی تایمز که هر سال فهرستی از صد فرد تأثیرگذار در جهان منتشر می‌کند در سال ۲۰۲۲ عکاس ۷۰ ساله آمریکایی‌تبار را در صدر لیست خود قرار داد.
نان گلدین با نگاه نافذ خود هر حرکت و اعتراضی را در قاب عکسانه ماندگار می کند. ضبط واقع گرایانه گلدین از سوژه هایش به ما نشان می دهد که او احتمالاً عکاسی را وسیله ای برای بیان عمیق ترین افکار خود می دانست نه به عنوان حرفه خود. عکس های او واقعیت را به شکلی بی رحمانه نشان می دهد و با این بیان صریح سرانجام وارد دنیای هنر می شود.
چیزی که کار گلدین را از سایر عکاسان زمان خود متمایز می کند، نحوه برخورد او با سوژه ها و نوع نگاه او به عکاسی است. با قدم زدن در روند زندگی گلدین، هر مخاطبی به درک صحیح خود از تجربه زیسته سوژه هایش می رسد.
عکس‌های صمیمی او شگفت انگیز است. نه تنها به دلیل حضورش در فضا، بلکه به دلیل همذات پنداری با سوژه هایش است.
نان گلدین کار عکاسی را در دهه ۱۹۷۰ با ثبت پرتره هایی از دوستان و خانواده اش آغاز کرد. در دهه ۱۹۹۰، کار او برای اولین بار به رسمیت شناخته شد و او توانست جای پای هنرمندان بزرگ هنر عکاسی جهان بگذارد. اولین عکس‌هایی که او در دهه ۱۹۷۰ در نوجوانی گرفت، عکس‌های صریح از حلقه دوستانش بود.