قزوین - ایرنا - دامداران بخش رودبار الموت غربی در استان قزوین معتقدند که با وجود مرکز دامپزشکی، همچنان روستاییان و دامپروران برای کارهای درمانی دام های خود و تهیه دارو به شهر مراجعه می کنند.

به گزارش ایرنا، دامپزشکی بخش رودبار الموت غربی در شهر رازمیان، مرکز این بخش واقع شده است، این دامپزشکی براساس اطلاعات مندرج در درگاه سازمان دامپزشکی، وظیفه خدمت رسانی به دامداران روستا و مراکز پرورش آبزیان که از لحاظ جمعیت در آن منطقه به خاطر وجود رودخانه شاهرود قابل ملاحظه است را بر عهده دارد.

منطقه الموت یکی از مناطقی است که با توجه به کوهستانی بودن آن، ارایه خدمات دامپزشکی به روستاییان در این بخش با دشواری‌های خاصی همراه است، با این حال انتظار می رود که حداقل خدمات درمانی و داروهای مورد نیاز دامداران در واحد دامپزشکی موجود، عرضه شود.

دامداران منطقه رودبار الموت معتقدند که نبودن حداقل خدمات درمانی و دارویی در اداره دامپزشکی این بخش باعث شده تا برای کوچکترین نیاز دارویی به شهر مراجعه کنند که این رفت و آمد علاوه بر دردسرهای خود، باعث اتلاف وقت و هزینه آنها می شود.

اداره کل دامپزشکی قزوین برای ۳۵ داروخانه و ۱۰ مرکز مایه کوبی خود در سطح استان پروانه صادر کرده است که به صورت ماهانه نحوه رعایت دستورالعمل‌ها و ضوابط بهداشتی توسط کارشناسان آن مورد بررسی قرار می گیرد.

همچنین در حال حاضر ۱۳ شرکت تولید دارو، مکمل و ضدعفونی کننده و همچنین سموم تحت نظارت اداره کل دامپزشکی استان قزوین فعالیت دارند.

برای یک دارو مجبوریم از الموت به قزوین رفت و آمد کنیم/نبودن خدمات منجر به تلفات دامی می شود

پیمان مظفری، دامدار روستای تاجدره در رودبار الموت غربی از جمله معترضان به نبودن خدمات در دامپزشکی رازمیان است، وی در این رابطه می گوید: متاسفانه در این چهار سال که من مشغول دامداری هستم، دامپزشکی مستقر در رازمیان یک قلم دارو ندارد و هیچ فرد دامپزشکی اینجا نیست که بخواهیم به او مراجعه کنیم.

این اداره دارای یک سرایدار و چهار نیروی کار است که هیچکدام بلد نیستند حتی یک سرم به دام بزنند.

وی اضافه کرد: از مسوولان استانی تعجب می کنم که یک مرکز دامپزشکی بدون فرد متخصص و دارو را چرا داخل شهر رازمیان مستقر کرده‌اند، در شرایطی که من برای یک دارو چند مرتبه به قزوین مراجعه کرده‌ام و حتی با تلفات دامی نیز دچار شده‌ام.

مظفری ادامه داد: این اداره دارای یک سرایدار و چهار نیروی کاری است که هیچکدام کار خود را بلد نیستند، حتی قادر به زدن یک سرم هم نیستند، مسوول دامپزشکی استان قزوین چرا به اینگونه موارد نظارتی نمی‌کند؟ آن هم در منطقه‌ای که ۱۰ هزار راس دام سبک مثل گوسفند و سه هزار راس دام سنگین در آن پرورش می یابد، وجود این دامپزشکی به چه دردی می‌خورد؟

این دامدار خاطرنشان کرد: اگر این مرکز برای واکسیناسیون تب برفکی حضور دارد، عملا بی فایده است، چون واکسیناسیون تب برفکی برای تمام دام‌های منطقه الموت سه روز کار می برد که آن هم می توان با اعزام نیروی دامپزشک از داخل شهر قزوین کارها را انجام داد.

واکسیناسیون در ۸۰ روستای الموت/ تامین دارو و درمان برعهده بخش خصوصی است

امین جوادی، معاون سلامت اداره کل دامپزشکی قزوین در پاسخ به این اظهارات می گوید: دامپزشکی فقط وظیفه درمان دام را دنبال نمی‌کند، بلکه بحث تشخیص و درمان بیماری دامی به بخش خصوصی واگذار شده و متولی آن نظام دامپزشکی است.

وی اضافه کرد: براساس قوانین موجود، اگر فردی متقاضی فعالیت در حوزه درمان و دارو باشد، آمادگی داریم تسهیلاتی برای مایه کوبی و توزیع دارو واگذار کنیم تا بتواند کارهای مورد نیاز را انجام دهد.

جوادی تصریح کرد: شرایط دریافت مجوز برای چنین اموری فراهم است، اما تاکنون هیچ یک از همکاران حوزه دامپزشکی برای تاسیس و دریافت مجوز به ما مراجعه نکرده اند که علت آن می تواند تعداد پایین دام در منطقه باشد.

این مسوول ادامه داد: از الموت تا قزوین فاصله آنقدرها هم زیاد نیست که امکان دسترسی به بخش خصوصی وجود نداشته نباشد، حوزه دامپزشکی هم این مدلی نیست که بگوید فلان دام را به مطب بیاورید، بلکه دامپزشک برای تشخیص و درمان مراجعه می‌کند، بارها نیز پیش آمده که همکار دامپزشکی به شهرستانی مانند آبیک و بویین زهرا اعزام شده تا برای یک گله اقدامات درمانی را انجام دهد.

جوادی: حوزه دامپزشکی هم این مدلی نیست که بگوید فلان را دام را به مطب بیاورید، بلکه دامپزشک برای تشخیص و درمان مراجعه می‌کند.

جوادی با بیان اینکه داروخانه‌های دامپزشکی در سطح شهر قزوین مستقر هستند، خاطرنشان کرد: دامداران می توانند به این مراکز مراجعه کرده و داروهای مورد نیاز خود را تامین کنند.

معاون سلامت اداره کل دامپزشکی قزوین تاکید کرد: ما وظیفه قانونی برای تامین دارو نداریم، اما در مناطق رودبار الموت غربی و شرقی داروهای متداول با استفاده مکرر و با هزینه دولتی قرار داده شده تا دامداران آن را تهیه کنند، چون به لحاظ کلی بودجه‌ای برای این موضوع تدارک دیده نشده و باید برای تهیه واکسن و دارو از شهرستان قزوین اقدام کنند.

جوادی در خصوص برخی اقدامات دامپزشکی در منطقه الموت بیان کرد: چندین استخر پرورش ماهی در این منطقه وجود دارد که پایش‌های مختلفی برروی آنها انجام می‌شود، در حوزه دام نیز بحث پیشگیری از رخداد بیماری‌ها برای واکسن صورت می‌گیرد، به عنوان مثال سه هزار و ۴۰۰ راس دام سنگین و ۴۴ هزار راس دام سبک در این مناطق واکسینه شده‌اند.

به گفته این مسوول، واکسیناسیون تب برفکی، طاعون نشخوارکنندگان، بروسلوز، شاربون و هاری جزو فعالیت هایی است که در ۸۰ روستای این منطقه هر ۲ ماه یک مرتبه انجام می شود و اگر بیماری استراتژیکی وجود داشته باشد، نمونه برداری صورت گرفته و سریعا اقدامات لازم آغاز خواهد شد.

جوادی یادآور شد: واحدهای عرضه مواد خام دامی نیز در منطقه رودبار الموت وجود دارد که نظارت آن برعهده دامپزشکی است، بنابراین اینکه دارو تهیه کنیم و در اختیار دامدار قرار دهیم، در قانون وظیفه‌ای برعهده دامپزشکی قرار داده نشده است.

بخش خصوصی دامپزشکی در حوزه اقتصادی وضعیت خوبی ندارد

فریبرز چگینی، دانش آموخته رشته دامپزشکی و عضو نظام دامپزشکی استان قزوین در این رابطه اظهار کرد: مهمترین مشکل ما بحث ناهمخوانی تعرفه‌ها با وضعیت اقتصادی همکاران است، یعنی با این تعرفه‌ و هزینه‌هایی که همکاران در بخش کاری و زندگی شخصی دارند، میزان درآمد آنها فاقد صرفه اقتصادی است.

چگینی: با این تعرفه‌ها و هزینه‌هایی که همکاران در بخش کاری و زندگی شخصی دارند، میزان درآمد آنها فاقد صرفه اقتصادی است.

وی اضافه کرد: در بحث تعرفه‌ها خوشبختانه رییس نظام دامپزشکی و مدیرکل دامپزشکی استان به شدت پیگیر مساله هستند که باید از آنها تشکر کنیم، اما به طور کلی وضعیت همکاران دامپزشکی به لحاظ نبودن قراردادهای خوب با کارفرمایان، بیمه و همچنین مراجعه به روستاها باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

چگینی بیان کرد: تعرفه‌های دامپزشکی به نسبت صنوف دیگر باید افزایش بیشتری پیدا کند، از طرفی بحث حمایت صنفی و بیمه‌های مسوولیت همکاران مطرح است که فراغ بال بیشتری به آنها می‌دهد.

نیم نگاه:

به نظر می رسد با توجه به نیاز دامداران و دامپروران به خدمات دارویی و درمانی لازم است که اداره کل دامپزشکی با همکاری نظام دامپزشکی استان با ارایه مشوق های لازم و تسهیلات مناسب انگیزه فعالان بخش خصوصی را برای تاسیس و راه اندازی مراکز کلینیک در روستاها فراهم کنند.