«عباس نجاری» روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این در حالیست که آق‌گل تالاب فصلی است و انتظار نداریم که به طور مداوم آب داشته باشد.
وی افزود: برخی تالاب‌های استان همدان همچون پیرسلمان از وجود چشمه‌هایی در اطرافش تغذیه می‌کند، اما تالاب فصلی آق‌گل عمده وابستگی‌اش به بارندگی‌ها و نزولات جوی است.
رئیس اداره محیط زیست ملایر ادامه داد: علاوه بر این، چنانچه آب در رودخانه "قره‌چای" جریان داشته باشد و بارندگی‌ها به صورت روان‌آب و سیلاب به سمت تالاب هدایت شود، به آبگیری آق‌گل کمک می‌کند که در فصل آبگیری، سیراب شود.
نجاری آبگیری مداوم تالاب را در گرو تامین حقابه و رفع شدن این مشکل بین دو استان همدان مرکزی دانست و گفت: این موضوع اگرچه با وقفه، اما به جد در حال پیگیری است و چنانچه حقابه تالاب آق‌گل تامین شود، به جای چهار ماه، آبگیری تالاب به ۶ و هفت ماه می‌رسد.
نجاری آبگیری مداوم تالاب را در گرو تامین حقابه و رفع شدن این مشکل بین دو استان همدان مرکزی دانست و گفت: این موضوع اگرچه با وقفه، اما به جد در حال پیگیری است و چنانچه حقابه تالاب آق‌گل تامین شود، به جای چهار ماه، آبگیری تالاب به ۶ و هفت ماه می‌رسد.وی یادآور شد: در مدت زمان چهار ماهی که بخشی از تالاب آق‌گل آبگیری شد، پرندگان مهاجر بخشی از مسیر مهاجرت‌شان را در این تالاب سپری کردند و پرندگان بومی، آبزی و کنارآبزی نیز در آق‌گل مستقر شدند و جوجه‌ریزی و تخم‌گذاری داشتند.
خشک شدن تالاب آق‌گل می‌تواند کانون ریزگردها باشد
رئیس اداره محیط زیست ملایر با بیان اینکه طرح مطالعاتی تالاب در دست انجام است، بیان کرد: سازمان محیط زیست در قالب گزارش‌های تعیین نیاز آبی حوزه دریاچه نمک، طرح حفاظت از تالاب‌ها را نیز در دست پیگیری و انجام دارد که تالاب آق‌گل ملایر نیز در این طرح است.
نجاری خاطرنشان کرد: در طرح تعیین نیاز آبی تالاب‌ها مواردی همچون آب‌های سطحی، زیرزمینی، شرایط اقتصادی، اقلیم، بیلان آبی منطقه مطالعه می‌شود که به طور قطع راهکاری اساسی استخراج و برای تالاب آق‌گل راهگشا خواهد بود.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه خشک شدن تالاب می‌تواند کانون ریزگردهای محلی باشد، ضروری است بخش دولتی، مردم منطقه و ذی‌نفعان به ما کمک کنند تا تالاب آق‌گل احیا شود.
رئیس اداره محیط زیست ملایر با بیان اینکه احیا شدن تالاب می‌تواند به سلامت منطقه و محیط زیست کمک کند، افزود: یکی از گزینه‌های پیشنهادی استقرار صنایعی است که بتواند وابستگی مردم منطقه را به آب کاهش دهد و معیشت‌های جایگزین استفاده از آب در این منطقه اتفاق بیفتد.
لزوم اصلاح الگوی کشت در منطقه تالاب آق‌گل
نجاری گفت: با استقرار این صنایع بسیاری از مشاغل و معیشت‌ها می‌تواند بعد از احیای تالاب آق‌گل، گردشگری و اکوتوریسم را به دنبال داشته باشد و اقتصاد مردم محلی و منطقه را نیز رونق بخشد.
وی تاکید کرد: با توجه به اینکه منطقه تالاب آق‌گل در دشت ممنوعه است، یکی از اقدامات مهم برای حفظ تالاب و منابع آبی زیرزمینی تجهیز چاه‌های منطقه به کنتور هوشمند، پلمب چاه‌های غیرمجاز و اصلاح الگوی کشت است تا با جایگزین کردن محصولات کم‌آب‌بر و اقتصادی، دستاورد بالایی برای رشد و توسعه منطقه داشته باشد.
به گزارش ایرنا؛ بارش‌های برف و باران در فروردین‌ماه ۱۴۰۳، بخش هایی از تالاب زیبای "آق‌گل" ملایر بزرگترین تالاب فصلی استان همدان را پس از سه سال زنده کرد و در بهار طبیعت جانی دوباره به آن بخشید.
تالاب آق‌گل از غنی‌ترین آبگیرهای طبیعی غرب کشور محسوب می‌شود و بر اساس آمارها در سال‌های پر فروغش مامن و گذرگاه بیش از پنج هزار گونه پرنده آبزی و کنار آبزی همچون مرغابی، غاز خاکستری، تنجه، انواع اردک، لک‌لک و حواصیل بوده، اما پس از آن بارش‌های سیل‌آسای سال ۱۳۹۸، بارش‌های زمستانی امسال و سال‌های گذشته هم نتوانست آق‌گل را سیراب کند و این پدیده زیبای طبیعی همچنان تشنه است.
تالاب طبیعی و فصلی آق‌گل در محدوده مرزی استان‌های همدان و مرکزی و به فاصله ۳۰ کیلومتری شمال شرقی ملایر و ۲ کیلومتری جنوب شرقی اسلامشهر آق‌گل در شهرستان ملایر و ۱۸ کیلومتری شمال غربی خنداب در استان مرکزی و یک کیلومتری جنوب غربی روستای قاسم‌آباد در استان مرکزی واقع شده و در میان ۶ حوضه آبریز اصلی کشور در حوضه آبریز فلات مرکزی و در حوضه آبریز فرعی دریاچه نمک و زیر حوضه فرعی کمیجان و زیرحوضه رودخانه قره‌چای که تامین کننده اصلی حقابه تالاب است، قرار گرفته است.
تالاب آق‌گل یک دریاچه فصلی آب شیرین است که در محدوده دشت سیلابی کم‌شیب واقع شده، آق‌گل نسبتا مسطح است و پست‌ترین نقطه آن دارای ارتفاعی حدود ۱۶۴۰ متر از سطح دریا است، فصول آبگیری تالاب آق‌گل بسته به میزان بارندگی سالانه از اواخر آذرماه آغاز و تا اواسط خردادماه هر سال پایان می‌پذیرد، به طوری‌که عمق آب تالاب از صفر تا یک متر متغیر است و وسعت آن در سال‌ها و ماه‌های پرآبی به حدود ۱۵ کیلومتر مربع هم می‌رسد و با پیشروی آب در قسمت‌های میانی، جزیره‌هایی به ارتفاع ۶ متر نیز ظاهر می‌شود.