به گزارش ایرنا، آیین تجدید میثاق فرماندهان نیروی دریایی ارتش با حضور دریادار شهرام ایرانی فرمانده این نیروی راهبردی به مناسبت هفتم آذرماه روز نیروی دریایی به همراه فرماندهان و جمعی از پرسنل نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با حضور در حرم مطهر امام خمینی (ره)به مقام شامخ امام راحل ادای احترام کردند.
به‌مناسبت هفتم آذرماه روز نیروی دریایی ارتش، آیین تجدید میثاق فرماندهان نیروی دریایی ارتش با آرمانهای امام راحل و شهدا ، با حضور حجت الاسلام والمسلمین حسین صنعت پور رئیس اداره عقیدتی سیاسی نیروی دریایی ارتش و جمعی از فرماندهان و کارکنان این نیرو، در مرقد مطهر بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی برگزار شد.
فرمانده نیروی دریایی ارتش و سایر فرماندهان و مسئولان این نیرو با نثار تاج گل و قرائت فاتحه با ادای احترام به مقام شامخ بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران با آرمانهای امام راحل تجدید میثاق کردند.
در این مراسم حاضران با قرائت زیارت نامه یاد امام راحل را گرامی داشتند.
«امام خمینی قدس سره» به مناسبت رشادت ها و دلاورمردی‌های نیروی دریایی ارتش در دفاع از جزایر، بنادر، سواحل و دریاهای کشور و به ویژه دفاع از آبادان و خرمشهر و آبهای نیلگون خلیج فارس در دوران جنگ تحمیلی و در نطفه خفه کردن نیروی دریایی دشمن بعثی در ابتدای دوران دفاع مقدس، هفتم آذر روز نیروی دریایی ارتش نام گرفت تا همه ساله حماسه با شکوه دریادلان نیروی دریایی و یاد شهدای عزیز و گرانقدر دریایی گرامی داشته شود.
هفتم آذر سالروز حماسه آفرینی پرسنل ناوچه موشک انداز «پیکان» و سالروز آغاز عملیات مروارید در جنگ ایران و عراق (۱۳۵۹) که منجر به فلج شدن نیروی دریایی عراق و منهدم‌سازی کامل دو پایانه عظیم نفتی البکر و الامیه، واقع در اروندرود شد.
عملیات مروارید
پرسنل نیروی دریایی در دوران دفاع مقدس حماسه های بزرگ آفریدند. دشمن بعثی با بسیج کامل نیروی دریای و هوایی خود از پایانه های صدور نفت «البکر» و «الامیه» مراقبت می کرد. علی رغم چنین حالتی، سپید جامگان نیروی دریایی در ششم آذر ۱۳۵۹، به این سکوها تاختند و با همکاری تیزپروازان نیروی هوایی ارتش، ضمن وارد آوردن ضربات کوبنده بر پیکره ی نیروی دریایی و هوایی دشمن، بیش از دو سوم این پایانه ها را منهدم کرده و پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران را بر مرتفع ترین دکل این پایانه ها به اهتزاز در آوردند.
پایانه های نفتی البکر و الامیه از بزرگترین مراکز صدور نفت است که در شمال خلیج فارس، در دهانه ی خور عبدالله، نزدیک جزیره بوبیان کویت قرار گرفته و از شاهرگ های حیاتی اقتصاد عراق از طریق دریا به حساب می آید. در این نبرد دریایی سخت، دو فروند ناوچه ی موشک انداز از نوع «اوزا» و ۱۳ فروند از هواپیماهای جنگنده ی دشمن به قعر آب های خلیج فارس فرستاده شد. به علاوه تعدادی از تکاوران دریایی بعثی کشته و تعدادی نیز به اسارت در آمدند.
دشمن بعثی برای جبران این شکست ها در شب هفتم آذر ۱۳۵۹، با اعزام تعدادی شناور جنگی از طریق بندر نظامی «ام القصر» در خور عبدالله، سعی در باز پس گیری پایانه ها کرد که در این مصاف، ۱ فروند از شناورهای عراقی غرق و ۲ فروند صدمه دیده و بقیه از صحنه ی عملیات گریخته و به ام القصر بازگشتند. در سپیده دم هفتم آذر ۱۳۵۹، دشمن با تمام قوا از هوا و دریا با برخورداری از پشتیبانی لجستیکی و اطلاعاتی کشورهای منطقه و آواکس ها و ماهواره های کشورهای استکباری و یاری گرفتن از تأسیسات نظامی ساحلی کشورهای نزدیک صحنه ی عملیات، بار دیگر در صدد باز پس گیری این پایانه ها برآمد. اما در یک مصاف نابرابر ناوچه ی پیکان به تنهایی توانست تعداد دیگری از کشتی ها و هواپیماهای بعثی را از صحنه ی عملیات خارج کند.
سرانجام پس از ساعت ها نبرد بی امان، هنگام ظهر ۷ آذر ۱۳۵۹، در حالی که دلاورمردان آخرین گلوله های خود را به سوی دشمن نشانه می رفتند، ناوچه ی پیکان مورد اصابت چند موشک قرار گرفت و با پرسنل شجاع خود در شمال خلیج فارس، در دل آبهای گرم و نیلگون آن جای گرفت و صفحه ی زرین دیگری بر تاریخ نبردهای دریایی کشور افزوده شد و نتیجه ی این مصاف، انهدام بزرگترین پایانه های صدور نفت منطقه و از کار انداختن بیش از ۵۰ درصد از توان رزمی نیروی دریایی رژیم بعث عراق، بود.