ساوه - ایرنا - دیار شهیدپرور ساوه در ایام عزای فاطمیه، بار دیگر میزبان پیکر مطهر یکی از فرزندان غیور ایران شد؛ شهیدی ۲۲ ساله که سه دهه در گمنامی، یادآور ایثار و فداکاری در شرق دجله بود. 

به گزارش ایرنا، در میان روزهایی که شهر از غم فاطمیه رنگ ماتم گرفته است، بار دیگر عطر شهادت در کوچه‌پس‌کوچه‌های ساوه و عطر شهیدی که سه دهه در گمنامی زیسته و حالا به آغوش وطن بازگشته، پیچید.

ساوه، این دیار شهیدپرور، این بار میزبان پیکری است که از دل تاریخ برمی‌خیزد؛ شهیدی جوان که در ۲۲ سالگی، در عملیات بدر جان خود را تقدیم آرمان‌های وطن کرد.

شهیدی که نامش، همچون آرمانش، در سایه‌های گمنامی ماند تا امروز که پیکر مطهرش در عملیات تفحص از خاک‌های شرق دجله بازپس گرفته شده است.

او اکنون به همراه پنج تن از همرزمان خود، سفیری از نسل ایثار و شهامت است که از روز دوشنبه به استان مرکزی وارد شده و از چهارشنبه تا جمعه هفتم تا نهم آذرماه، مهمان مردم قدردان ساوه خواهد بود و حضور در مدارس و شهر آوه و امامزاده سید علی اصغر (ع) محل یادمان شهدای ساوه از جمله برنامه‌های تدارک دیده از سوی ستاد تشییع این شهید است.

مردم ساوه، از پیر و جوان گرفته تا کودکانی که تنها روایت جنگ را از قصه‌های پدرانشان شنیده‌اند، به استقبال این مهمان آمده‌اند و از میدان سلام تا میدان انقلاب با دستانی لرزان از اشک و شانه‌هایی استوار از وفاداری، پیکر این شهید را بر دوش کشیدند.

ساوجی‌ها با زمزمه‌های دعا و نگاه‌هایی مملو از عشق، بار دیگر نشان دادند که شهدای این خاک، گمنام نیستند؛ بلکه همانند آرمان‌هایشان در قلب‌هایشان زنده‌اند.

در میان جمعیتی که پیکر مطهر شهید را بدرقه می‌کردند، حضور کودکان دبستانی جلوه‌ای ویژه به مراسم بخشیده بود؛ دختران و پسران خردسالی که با چهره‌هایی معصوم اما پرشور، دست‌های کوچکشان را به نشانه ارادت بالا برده بودند.

برخی، عروسک‌های رنگارنگشان را به همراه آورده بودند به نشان از کودکی‌های ناتمامی که اکنون توسط رژیم صهیونیستی در نوار غزه از دست می دهند. دیگران لباس‌ها و هدایایی را در دست داشتند، گویی آمده بودند تا میراث کوچک خود را به پاس فداکاری بزرگ شهدا پیشکش کودکان مظلوم فلسطین کنند.

سرهایشان مزین به سربندهایی بود که بر آن نقش بسته بود: "ما ملت امام حسینیم"، پرچم‌های سه‌رنگ ایران در دستان کوچکشان به اهتزاز درآمده بود و در میان آن، پرچم حزب‌الله نیز جلوه می‌کرد.

پلاکاردهایی در دست داشتند که پیام‌هایی ساده اما عمیق بر آن‌ها حک شده بود: "تجمع ملی، فریاد خاموش" و "با غزه همدردیم"؛ این کودکان، که شاید هنوز عمق معنای شهادت را نمی‌دانستند، در صفوفی پرشور، پیام وحدت و همدلی را فریاد می‌زدند.

حضور این کودکان، یادآور بود که نسل‌های آینده نیز حامل پیام شهیدان خواهند بود؛ پیام ایستادگی، ایمان و دفاع از مظلوم و نگاه‌هایشان گواهی بود بر این‌که راه شهیدان، در گذر زمان از یاد نخواهد رفت و در قلب‌هایی کوچک اما امیدوار، همچنان زنده خواهد ماند.

این مراسم، نه تنها بدرقه یک شهید است، بلکه صحنه‌ای از پیوند عمیق مردم با ارزش‌های انقلاب اسلامی و نهضت عاشورا است و هر قدمی که مردم در مسیر این تشییع برمی‌دارند، گویی تلنگری است به تاریخ، که راه شهیدان را ادامه می‌دهند و مشعل آرمان‌هایشان را فروزان نگه می‌دارند.

پیکر این شهید جاویدنام، یکی از ۳۰۰ شهید تازه تفحص‌شده است که همزمان با ایام فاطمیه در سراسر ایران به وطن بازگشته‌اند و استان مرکزی، سهم خود را با افتخار در تشییع پنج تن از این شهیدان ادا کرده است.

این شهید، یادگار عملیات بدر است؛ عملیاتی که در اسفندماه ۱۳۶۳ در هورالعظیم، میان نیزارها و آب‌های خروشان، رقم خورد.

عملیاتی که رزمندگان ایرانی با رشادت و دلاوری، جزایر مجنون را آزاد کردند و بخشی از جاده بغداد-بصره را به تصرف خود درآوردند.

این عملیات، یادآور فداکاری‌های بزرگی است که ماندگارترین قصه‌های دفاع مقدس را رقم زد و قصه‌هایی که خون مهدی باکری‌ها و هزاران شهید دیگر، در آن جاری است.