به گزارش گروه علمی ایرنا از «ارت‌اسکای»، زمانی که فضاپیمای «اروپا کلیپر» سازمان فضایی «ناسا» آمریکا در سال ۲۰۳۰ به سیاره «مشتری» برسد، آرایه‌ای از ابزارهای نیرومند را به سمت قمر «اروپا»ی مشتری نشانه خواهد گرفت. در طول ۴۹ پرواز از کنار این قمر، این ابزارها قمر اروپا را زیر نظر خواهند گرفت با این امید که بتوانند هر گونه نشانه‌ای از حیات را در اقیانوس زیر سطح منجمد این قمر شناسایی کنند.
اما گروه‌های فنی ناسا از هم اکنون در حال طراحی و ساخت نسل بعدی فناوری‌های فضاپیماها هستند که به‌طور بالقوه می‌توانند ربات‌های زیرآبی را به اعماق مایع در قمر اروپا و سایر دنیاهای اقیانوسی در سیارات دیگر ارسال کنند. در سپتامبر سال جاری میلادی، گروهی از محققان در لابراتوار «جت پروپالشن» (JPL) سازمان ناسا یک رشته از ربات‌های نمونه زیرآبی را در استخری در دانشگاه فنی کالیفرنیا (Caltech) آزمایش کردند و می‌گویند که نتایج این آزمایش‌ها امیدوارکننده بوده است.
این ماموریت مفهومی «ارسال با ریزشناگرهای مستقل» (SWIM) نام گرفته است. این پروژه با ارسال دسته‌جمعی ده‌ها ربات خودمحرک شناگر کوچک به اندازه یک گوشی تلفن همراه تصور می‌کند که زمانی که توسط ربات یخ‌ذوب‌کن cryobot به اقیانوس زیرسطحی منتقل می‌شوند همچون تیر از چله کمان رها می‌شوند و برای یافتن علائم شیمیایی و دمایی حاکی از وجود حیات جستجو خواهند کرد.
جدیدترین نسخه نمونه ساخته شده توسط تیم فنی SWIM یک ربات کوچک نمونه پلاستیکی با چاپ سه‌بُعدی است که بر موتورها و تجهیزات الکترونیکی تجاری و کم‌هزینه وابسته است. این ربات کاوشگر و شناگر کوچک تمام حرکات را به‌طور مستقل و خودکار بدون مداخله تیم فنی انجام می‌دهد.
این ربات نمونه به شکل گُوِه (wedge) که در بیشتر آزمایش‌های زیر آبی در استخر به کار رفته است در حدود ۴۲ سانتی‌متر طول و ۲.۳ کیلوگرم طول دارد. زمانی که این ربات‌ها برای پرواز و ماموریت در فضا آماده شوند تا حد سه برابر کوچکتر خواهند شد و از یک سامانه ارتباطاتی صداپایه جدید برای انتقال داده و تنظیم موقعیت در زیر آب استفاده خواهند کرد.
نسخه‌های دیجیتالی این ربات‌ها نه در استخر بلکه در شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای در محیطی شبیه به قمر اروپا آزمایش می‌شوند. این شبیه‌سازی‌ها به تعیین محدودیت‌ها در توانایی ربات‌ها برای جمع‌آوری داده‌های علمی در محیطی ناشناخته کمک کرده است.