به گزارش گروه علمی ایرنا از سای تک دیلی، محققان کشف کردند این چربی‌ها تجمیع پروتئین‌های آمیلوید و تائو را به میزان زیادی افزایش می‌دهند که منادی نشانه‌های آلزایمر هستند. مطالعه یادشده همچنین مقاومت به انسولین و سطح پایین کلسترول «اچ دی ال» (کلسترول خوب) را به عنوان عوامل موثر در این زمینه مورد تاکید قرار داده است.
این یافته‌ها در نشست سالانه جامعه رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شده و امکان بالقوه برای تغییرات در سبک زندگی با هدف کاهش این چربی‌ها برای تاثیرگذاری بر ریسک آلزایمر را مورد تاکید قرار داده است.
«مهسا دولت‌شاهی» پژوهشگر پسادکترا از دانشگاه پزشکی واشنگتن و مولف اصلی این مطالعه گفت: نتایج مطالعه به این علت کشف شد که ما در باره پاتولوژی آلزایمر در میان‌سالی در حدود ۴۰ و ۵۰ سالگی تحقیق کردیم؛ یعنی زمانی که پاتولوژی این بیماری در اولین مراحل خود است. در این زمان اصلاحاتی مانند کاهش وزن و کاهش چربی احشایی (شکم) به عنوان ابزار جلوگیری یا تاخیر در بیماری موثرتر هستند.
محققان در این مطالعه بر ارتباط بین فاکتورهای قابل تغییر سبک زندگی مانند چاقی، توزیع چربی در بدن و جنبه‌های متابوبیک با پاتولوژی بیماری آلزایمر تمرکز کردند.
یافته‌های این تحقیق مشخص کرد سطح بالاتر چربی شکم با افزایش پروتئین آمیلوید مرتبط است و ۷۷ درصد از شاخص توده بدنی با تجمیع این پروتئین ارتباط دارد. همچنین مقاومت بیشتر به انسولین و پایین بودن سطح کلسترول اچ دی ال/ HDL با افزایش سطح آمیلوید در مغز ارتباط دارد.