به گزارش ایرنا، حدود ۹ ماه از ریاست میلاد تقوی در فدراسیون والیبال می‌گذرد. او که در آخرین دوره ریاست محمدرضا داورزنی در این فدراسیون، دبیرکل بود حالا باید خود را به عنوان رئیس فدراسیون والیبال اثبات کند. تقوی مسیر سختی در فدراسیون والیبال در پیش دارد؛ چرا که والیبال ایران در چند سال اخیر فراز و نشیب‌های زیادی به خود دیده است و او وظیفه دارد هر طور شده این رشته را به ساحل آرامش برساند. در ادامه مروری خواهیم داشت بر مهمترین اقدامات رئیس تازه‌نفس فدراسیون والیبال در ۹ ماه گذشته و البته دغدغه‌ها و اهداف والیبال ایران هم مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
مربی بزرگ خارجی، وعده‌ای که محقق شد
تیم ملی والیبال ایران در اخرین دوره لیگ ملت‌ها عملکرد فاجعه‌باری داشت. این تیم با هدایت پائز به قدری در لیگ ملت‌ها ناامیدکننده ظاهر شد که میلاد تقوی در یکی از نخستین تصمیمات کلان خود در فدراسیون والیبال، پیش از پایان هفته دوم لیگ ملت‌ها این مربی را از کار برکنار کرد.
تقوی در همان زمان وعده جذب مربی بزرگ خارجی را داد؛ وعده‌ای که در نهایت به آن جامه عمل پوشاند و با روبرتو پیاتزا ایتالیایی قرارداد امضا کرد. این مربی سال‌هاست که در سری آ ایتالیا مربیگری می‌کند و البته هدایت تیم هلند را هم بر عهده داشت. هر چند در خصوص پیاتزا اما و اگرهایی وجود دارد که یکی از آنها ارتباط او با دلالهاست و البته پروازی بودن این مربی؛ اما هر چه هست در این که پیاتزا مربی بزرگی محسوب می‌شود شکی وجود ندارد.
نکته‌ای که تقوی در خصوص پیاتزا باید توجه زیادی به آن داشته باشد دادن فرصت کافی به سرمربی ایتالیایی تیم ملی است؛ چرا که نباید اشتباهات گذشته که در زمان حضور آلکنو و حتی پائز رخ داد تکرار شود.
عزل و نصب با جرات جوانی
هفته گذشته بود که تقوی عزل‌ونصب‌های متعددی را در فدراسیون والیبال انجام داد. مهمترین عزل و نصبی هم که صورت گرفت مربوط به سازمان لیگ بود و جبار قوچان‌نژاد جای محسن ترابی را در این سازمان گرفت. در اینکه قوچان‌نژاد می‌تواند عملکرد بهتری نسبت به ترابی در سازمان لیگ داشته باشد اما و اگرهایی وجود دارد؛ اما واقعیت این است که سال‌ها بود بدنه فدراسیون والیبال اینگونه دچار تغییر و تحول نشده بود و لازم بود که این تغییرات انجام شود.
ضمن اینکه در خصوص انتصاب سرپرست کمیته آموزش هم اتفاق جالبی رخ داد. تقوی در شرایطی علی پورعروجی را به عنوان سرپرست کمیته آموزش و استعدادیابی منصوب کرد که سرپرست پیشن این کمیته، ۵ ماه پیش حکم خود را از رئیس فدراسیون دریافت کرده بود؛ اما خیلی زودتر از انتظارات، تقوی فرد دیگری را جانشین داخم کرد. این موضوع می‌تواند هم جنبه مثبت داشته باشد و هم جنبه منفی. از سویی باید امیدوار بود که تقوی با کسی تعارف ندارد و عملکرد افراد، معیار ابقا یا اخراج آنها خواهد بود. اما از طرفی هم باید این موضوع را در نظر گرفت که چرا همان ۵ ماه پیش بررسی‌های بیشتری در خصوص انتصاب سرپست کمیته آموزش صورت نگرفت.
کسب کرسی‌های جهانی، سخت‌تر از همیشه
مهمترین کرسی‌ای که والیبال ایران در فدراسیون جهانی داشت مربوط به حضور محمدرضا داورزنی در هیات اجرایی این کمیته بود. این کرسی به جهت اینکه داورزنی نایب رئیس زون آسیای مرکزی بود به وی داده شده بود. در انتخابات اخیر فدراسیون جهانی والیبال، بر خلاف گذشته تعداد نمایندگان کشورمان در کرسی‌های مختلف کمتر از گذشته شد و مهمترین کرسی کسب شده هم عضویت تقوی در کمیته لیگ ملت‌ها بود؛ اما نباید فراموش شود داورزنی به واسطه سال‌ها حضور در راس فدراسیون والیبال و البته نتایج تیم ملی در دهه ۹۰، توانسته بود هم در آسیا و هم در جهان، صاحب کرسی شود. بنابراین نباید انتظار داشت تقوی در حالی که هنوز ریاستش در فدراسیون والیبال به یکسال نرسیده کرسی های متعدد بین‌المللی برای والیبال ایران کسب کند.
حقیقت‌های والیبال ایران
تنها کسی که می‌تواند به میلاد تقوی در ۳ سال و اندی که از ریاستش در فدراسیون والیبال کمک کند خودش است. در وهله اول او باید با خودش صادق باشد تا بتواند با واقعیت‌های والیبال ایران روبرو شود؛ والیبالی که با معضلات و شرایط ناپایدار زیادی روبرو است. تقوی ثابت کرده جسارت هر تغییری را در فدراسیون والیبال دارد؛ اما باید امیدوار بود این جسارت با تدبیر همراه باشد. شاید چنین جسارتی را باید در تغییر دبیر فدراسیون والیبال هم داشت.
امیرحسین منظمی، بازیکنی بزرگ در عرصه والیبال ایران بوده است؛ اما با هیچ منظقی نمی‌توان حضور او را به عنوان دبیر فدراسیون والیبال برتابید. چرا که منظمی حتی در دوره کوتاه ریاست احمد ضیایی در فدراسیون والیبال نتوانست به عنوان دبیر فدراسیون عملکرد قابل توجهی داشته باشد.
در خصوص سازمان لیگ هم باید امیدوار بود همچون کمیته آموزش، تقوی خیلی زود تصمیم به تغییر در راس آن کند. لیگ برتر والیبال ایران با مشکلات و معضلات بسیاری روبروست و در دو دهه اخیر هیچ اراده‌ای برای حل این مشکلات و معضلات وجود نداشته است. شرط‌بندی در لیگ برتر و لیگ دسته اول به یک اتفاق عادی تبدیل شده است و فدراسیون والیبال با این بهانه که باید در این خصوص مدارکی وجود داشته باشد حتی در حد نظارت هم اهمیتی به این موضوع نمی‌دهد. با این شرایط و همینطور با توجه به سابقه مدیریتی قوچان‌نژاد خیلی بعید است او بتواند تاثیر مثبتی در سازمان لیگ والیبال داشته باشد.
از یزدانی خرم و داورزنی تا تقوی
مهمترین شاخصه فدراسیون والیبال نسبت به سایر فدراسیون‌ها، داشتن ثبات مدیریت در ۳ دهه گذشته بوده است. مرحوم محمدرضا یزدانی خرم و محمدرضا داورزنی روی هم رفته ۳۱ سال رئیس فدراسیون والیبال بودند و میلاد تقوی هم اگر می‌خواهد همچون آنها دوران مدیریتی طولانی در این فدراسیون داشته باشد باید در تصمیمات خود عقلانیت را در اولویت قرار دهد.
او باید به گونه‌ای والیبال ایران را مدیریت کند که مصالح این فدراسیون در اولویت قرار بگیرد و نه هیچ چیز دیگری همچون بده بستان‌های سیاسی و غیر سیاسی. البته این مسئله به معنای این نیست که تا الان مدیریت تقوی در فدراسیون والیبال بر مبنای عقلانیت نبوده است و اتفاقا باید او را به دلیل اینکه جرات انجام تغییرات عمده در ساختار فدراسیون والیبال و انداختن طرحی نو بر پیکره والیبال ایران داشته تحسین کرد؛ اما قطعا در این مسیر اشتباهاتی رخ خواهد داد که تقوی باید تلاش کند این اشتباهات به حداقل برسد.