تهران- ایرنا- تحلیلگران اندیشکده «شورای آتلانتیک» با اشاره به وقوع تغییرات چشمگیر در توازن منطقه خاورمیانه، به مردم و معارضان سوری در زمینه تبدیل این کشور به لیبی هشدار می‌دهند.

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، «ریچ اوتزن» مشاور ژئوپلیتیک و عضو ارشد در برنامه شورای آتلانتیک ترکیه معتقد است که موازنه قدرت خاورمیانه به سرعت تغییر کرده است و به همین دلیل ایالات متحده باید به یک استراتژی جدید برای منطقه فکر کند.

وی افزود: سقوط حکومت «بشار اسد» در کمتر از دو هفته پس از حمله‌ای که از سوی طیف گسترده ای از گروه های مخالف هماهنگ شده بود، با سرعتی قابل توجه، نقشه و توازن قدرت در خاورمیانه و فراتر از آن را تغییر داده است.

این تحلیلگر عنوان داشت که ممکن است ماه ها طول بکشد تا وضعیت آینده پایگاه‌های روسیه، نیروهای سوریه دموکراتیک مورد حمایت آمریکا در شمال شرق سوریه، ماهیت حکومت موقت، فعالیت‌های ضدتروریستی و نقش جدید سوریه در منطقه مشخص شود.

اوتزن در بخش دیگری از تحلیل خود به نقش ترکیه در این تحولات پرداخته و آورده است: ترکیه تنها کشوری است که به نظر می‌رسد استراتژی موفقی برای سوریه داشت. آنکارا همزمان که با اسد مخالف بود با حامیانش مذاکره می کرد، میزبان پناهندگان بود و از مخالفان اسد حمایت سیاسی و نظامی به عمل می‌آورد و در عین حال با یگان‌های مدافع خلق (YPG) در شمال سوریه مبارزه می کرد.

این کارشناس رویکرد ایالات متحده در قبال سوریه در دهه گذشته را مدارا با اسد به همراه تمرکز بیش از حد بر داعش توصیف کرد که با حمایت بی پایان از گروه های کرد همراه بود. حال این شرایط فروپاشیده است و واشنگتن باید رویکردی تازه و منسجم را در قبال شرایط جدید دمشق در پیش بگیرند.

«کریم مزران» مدیر ابتکار شمال آفریقا و عضو ارشد مقیم مرکز رفیق حریری و برنامه های خاورمیانه در شورای آتلانتیک، نسبت به تکرار شرایط لیبی برای سوریه هشدار داد.

وی خاطرنشان کرد: وقایع اخیر در سوریه، تحولات لیبی و پایان خونین رژیم قذافی را در سال ۲۰۱۱ یادآوری می کند. آیا شرایط تازه لیبی چیزی برای آموزش به سوریه و مردم آن دارد؟

مزران تاکید دارد: درسی که لیبی می تواند به سوریه بدهد این است که چگونه با قدرت های خارجی - منطقه ای و جهانی- تعامل داشته باشد. لیبیایی‌ها به قدرت‌های خارجی اجازه دادند تا آنها را تقسیم و جدا کنند. چهره های جدید سوریه باید برای یافتن نقطه اشتراک بین خود تلاش کنند و این کشور پس از تأمل عمیق و بنای یک منافع ملی جدید مبتنی بر هویت مشترک، باید به سمت انتخابات حرکت کند.