به گزارش خبرنگار ایرنا، ترافیک، خودروهای فرسوده و صنایع آلاینده مهمترین عوامل این وضعیت، نه تنها کیفیت زندگی را تهدید می‌کنند، بلکه سلامت شهروندان را به خطر هم می‌اندازند.
تهران، کلانشهری که روزگاری به آسمان آبی‌اش می‌بالید، امروز در حصار دود و ترافیک اسیر شده است. خیابان‌های پرترافیک آن گویی رگ‌هایی هستند که دیگر خون تازه در آنها جریان ندارد.
هر روز، صدای ماشین‌ها، بوق‌های بی‌پایان و غبار ناشی از اگزوز خودروهای فرسوده و دودزا، به جای نسیم خنک کوهستانی، فضای شهر را پر می‌کنند. این است روزگار تلخ آلودگی هوای تهران.
پایتخت که به ظاهر همیشه بیدار است، گویی خسته از این همه هیاهو شده و برای لحظه‌ای هوای تازه، نفسی آرام و بدون خس‌خس، آرزوها و رویاهایی دارد. ساختمان‌ها در میان غباری غلیظ به سختی دیده می‌شود و خورشید، آن‌چنان که باید، نمی‌تواند بر زمین بتابد. زندگی در حصار دود و ترافیک، نه تنها آرامش را از شهروندان گرفته، بلکه جان طبیعت را نیز به تحلیل برده است.
این روزها نفس کشیدن سخت شده، نفس‌ها به شماره افتاده، بیماران تنفسی، قلبی و ریوی بی‌جان‌تر شده چون هوای آلوده ریه‌های هم را پر کرده و مردم دیگه مسیر هوای پاک را گم کرده‌اند، زندگی همین لحظه‌ها را سخت را نداشت که اکنون دارد.
با توجه به هوای بسیار آلوده در تهران میزان مراجعه بیماران تنفسی و قلبی، ریوی به مراکز اورژانس روند افزایشی داشته به گونه‌ای که رییس سازمان اورژانس تهران پیشتر در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: از صبح شنبه ۱۷ آذر تا ساعت ۱۵ روز سه‌شنبه ۲۰ آذرماه تعداد ماموریت‌های اورژانس تهران ۱۲ هزار و ۶۷ ماموریت بود که چهار هزار و ۳۷ ماموریت مربوط به مشکلات قلبی و تنفسی است.
محمداسماعیل توکلی با بیان اینکه ۳۳.۵ درصد ماموریت‌های اورژانس در این هفته آلوده تهران مربوط به بیماران قلبی و تنفسی بوده است، افزود: با بررسی میزان ماموریت‌ها در خرداد ماه که هوای تهران نسبتا مناسب است آلودگی هوا منجر به افزایش ۱۰ درصدی ماموریت‌های اورژانس تهران می‌شود.
آلودگی هوا چالشی جدی برای پایتخت‌نشینان
آلودگی هوای تهران یکی از چالش‌های جدی زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی است که سال‌هاست زندگی شهروندان را تحت تاثیر قرار داده است. این معضل ناشی از ترکیب عوامل متعددی است که ریشه در توسعه ناپایدار شهری، ضعف مدیریت منابع و تغییرات اقلیمی دارد.
ترافیک سنگین و خودروهای فرسوده، به عنوان ۲ عامل اصلی آلودگی هوای تهران به شمار می‌رود که به بحران زیست‌محیطی تبدیل شده است.
هر روز، صدها هزار خودرو در خیابان‌های تهران در حال حرکت است که بخش عمده‌ای از آنها قدیمی و فاقد استانداردهای لازم هستند، این خودروها علاوه بر انتشار گازهای گلخانه‌ای و ذرات معلق، باعث افزایش آلاینده‌های سمی می‌شوند که تهدیدی جدی برای سلامت شهروندان به شمار می‌آید.
در کنار این مشکل، ترافیک سنگین نیز باعث می‌شود که خودروها زمان بیشتری در حال حرکت باشند و این امر بر شدت آلودگی می‌افزاید. در نتیجه، هوای تهران در بسیاری از روزها به حدی به مرز آلودگی و ناسالم می‌شود.
برای بسیاری از افراد تنفس در چنین شرایطی دشوار و خطرناک شده که با توجه به این خطرات، این وضعیت نیازمند برنامه‌های جدی برای بهبود حمل‌ونقل عمومی، کاهش استفاده از خودروهای شخصی و تشویق به استفاده از فناوری‌های پاک است.
تهران بی‌درخت و نفس‌گیر؛ شهری در غیاب هوای تازه
کاهش فضای سبز و تخریب محیط‌زیست از عوامل کلیدی در تشدید آلودگی هوای تهران به شمار می‌روند.
در گذشته، فضای سبز شهری در جذب آلاینده‌ها و تولید اکسیژن نقش جدی داشته است اما با رشد سریع جمعیت و افزایش ساخت‌وسازها، بخش زیادی از این فضاها از بین رفته است. همین موضوع کاهش فضای سبز باعث شده که توان شهر برای پالایش هوا کاهش یابد و آلودگی‌ها به راحتی در جو باقی بمانند.
تخریب منابع طبیعی و باغات نیز علاوه بر کاهش کیفیت هوا، موجب افزایش دمای شهر و تشدید پدیده جزیره گرمایی شده است.
در این شرایط، هوا با سرعت بیشتری آلوده می‌شود و تنفس برای شهروندان دشوارتر می‌شود. فضای سبز علاوه بر بهبود کیفیت هوا، به حفظ تنوع زیستی و کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیمی کمک می‌کند بنابراین، احیای فضای سبز و حفاظت از محیط‌زیست در تهران نه تنها یک نیاز فوری، بلکه یک گام اساسی برای کاهش آلودگی هوا و بهبود شرایط زیست‌محیطی این شهر است.
صنایع حاشیه‌ای، نفس‌های تهرانی‌ها را سنگین کرده است
کارخانه‌ها و صنایع حاشیه تهران نیز یکی از عوامل اصلی آلودگی هوای پایتخت به شمار می‌روند. بسیاری از این کارخانه‌ها که در مناطق غربی و جنوبی تهران مستقر شده به دلیل استفاده از سوخت‌های فسیلی و نداشتن فناوری‌های به‌روز در زمینه کنترل آلودگی، مقادیر زیادی از آلاینده‌ها مانند دی‌اکسید گوگرد، دی‌اکسید نیتروژن و ذرات معلق را به هوا می‌فرستند. این آلاینده‌ها نه تنها کیفیت هوا را کاهش می‌دهند، بلکه باعث بروز بیماری‌های تنفسی و قلبی در شهروندان می‌شوند.
اما تهران هنوز زنده است؛ زنده به امید. امید به اینکه روزی دوباره آسمانش آبی و هوایش برای نفس کشیدن سبک شود. امید به مسوولانی که شهر را برای انسان، نه خودروها، طراحی کنند، امید به نسلی که اهمیت درخت‌ها و دوچرخه‌ها را بیشتر از دودکش‌ها و بزرگراه‌ها درک کند.
وجود همه این آلاینده‌های جوی اگرچه زندگی را برای مردم کلانشهر تهران سخت کرده اما هنوز هم مسیرهایی برای مقابله با پدیده آلودگی هوا در تهران وجود دارد که امیدواریم مدیریت شهری و همه متولیان برای حل این معضل چاره‌ای اساسی بیندیشید.
از طرفی دیگر با اجرای قانون هوای پاک که حدود هفت سال است بر زمین مانده همه ۲۳ دستگاه متولی نقش خود را به درستی انجام دهند تا مردم پایتخت بار دیگر بتوانند هوای پاک را تنفس کنند نه هوایی سراسر آلودگی.