به گزارش روز جمعه ایرنا، تارنمای تحلیلی هیل افزود : اکنون سال ۲۰۱۸ نیست و شرایط به طور کامل متفاوت است. حمایت آمریکا از اقدامات اسرائیل علیه مردم فلسطین و لبنان، حمایت داخلی از اقدامات ایالات متحده را کاهش داده است، زیرا بسیاری از پایتخت‌های خاورمیانه در مورد «فشار حداکثری» تردید دارند و احساس می‌کنند که تنش‌های منطقه‌ای را افزایش خواهد داد.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) در ماه نوامبر گزارش داد ایران اقداماتی را برای متوقف کردن افزایش ذخایر اورانیوم نزدیک به درجه تسلیحاتی خود انجام می‌دهد، و موجودی اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصدی ایران از اوت ۲۰۲۴، بیش از ۶۰ درصد افزایش یافته است. هیئت مدیره آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دو روز پس از این گزارش، قطعنامه‌ای را برای محکوم کردن ایران به دلیل همکاری ناکافی با این آژانس تصویب کرد.
این رسانه نوشت: مسعود پزشکیان رئیس‌جمهوری ایران، اعلام کرد آماده تعامل با آمریکا است و بیان داشت، بهتر است ایران خود این گفت‌وگوها را مدیریت کند.
هیل مدعی شد: ایلان ماسک، متحد ترامپ، در ماه نوامبر با نماینده دائمی ایران در سازمان ملل متحد دیدار و درباره کاهش تنش‌ها بین دو کشور صحبت کرده است، این دیدار بدون تایید ترامپ انجام نمی‌شد.
این درحالیست که مقامات ایران از جمله وزیر خارجه جمهوری اسلامی به صراحت این دیدار را تکذیب کرد.
این رسانه با بیان این که ترامپ نمی‌خواهد جنگی را علیه ایران آغاز کند، اضافه کرد: علت آن تاثیر چنین جنگی بر اقتصاد آمریکا است، بنابراین تحریم‌ها و حملات گاه‌به‌گاه ممکن است تنها گزینه‌های ترامپ باشند. اگر اقتصاد ایران و طرح صادرات نفت آن مقاوم باشد و روسیه و چین همچنان از تهران حمایت کنند، احتمالا سال ها شاهد چالش بین دو کشور هستیم که این امر باعث خوشحالی تندروهای آمریکایی و اسرائیلی می‌شود.
هیل نوشت ایران و آمریکا به دلیل سال‌ها تبلیغات علیه یکدیگر، توانایی کمی برای درک متقابل دارند، در همین حال، تندروها در هر تهران و واشنگتن، تداوم درگیری را کلید ادامه نفوذ خود در دولت حاکم می‌دانند و از وضعیت موجود سود اقتصادی می‌برند.
این گزارش اضافه کرد: مهلت مذاکرات با ایران ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ است که پایان مکانیزم بازگشت تحریم‌ها (مکانیزم ماشه) را نشان می‌دهد. اگر آمریکا بخواهد توافق جدید هسته‌ای را با افزودن منع گسترش موشک‌های بالستیک سخت کند، ایران ممکن است محدودیت‌های مشابهی را برای کشورهای دیگر منطقه پیشنهاد دهد و سپس خواستار تبدیل توافق به یک معاهده برای الزام دولت‌های آینده ایالات متحده شود.
در این گزارش آمده است: طبقه سیاسی آمریکا و رسانه‌های وابسته به آن تنها یک استراتژی دارند، «تحریم‌های بیشتر» آنها برای تعاملات صلح‌آمیز با ایران آماده نیستند. اگر هر دو طرف واقع‌بین باشند و تندروها را مهار کنند، و ایران به ترامپ پیشنهادی بدهد که تنها او امکان اجرای آن را داشته باشد، ممکن است شاهد صلح، ثبات و فرصت‌های اقتصادی بیشتر برای جوانان خاورمیانه باشیم.
هیل نوشت: «فشار حداکثری» از سوی ترامپ، یک شعار است، نه یک استراتژی. سوال اینجاست که اگر ایران به شروط توافق بله بگوید، واشنگتن چه خواهد کرد؟