به گزارش ایرنا به نقل از تاس، نیکول پاشینیان روز پنجشنبه در مصاحبه‌ای پیشنهاد کرد که نیروهای کشورهای ثالث در مناطقی که مرزهای آنها مشخص شده است، مستقر نشوند.
وی در گفت وگو با آرمن‌پرس اظهار کرد: روند تعیین مرزها احتمال تشدید تنش‌ها را به پایین‌ترین سطح کاهش می‌دهد. زمانی که روند تعیین مرزها به اتمام برسد، دیگر به حضور نیروهای کشورهای ثالث در هیچ یک از بخش‌های مرزی ارمنستان و جمهوری آذربایجان نیازی نیست.
الهام علی‌اف رئیس جمهور آذربایجان پیشتر گفته بود که در مذاکرات صلح با ارمنستان دو مساله باقی مانده است؛ اول، عدم حضور نیروهای کشورهای ثالث در مرز دو کشور و دوم، انصراف از شکایت‌هایی که ایروان و باکو در محاکم بین‌المللی علیه یکدیگر مطرح کرده‌اند.
پاشینیان در مصاحبه با آرمن‌پرس در مورد انصراف از شکایت علیه باکو گفت، اگر توافق صلح میان دو کشور امضا شود ارمنستان آماده است که شکایت خود را پس بگیرد.
پیشتر نخست وزیر ارمنستان گفته بود که ایروان و باکو بر سر ۸۰ درصد توافقنامه صلح به توافق رسیده‌اند و از جمهوری آذربایجان دعوت کرده بود این توافقنامه را امضا کند.
روابط بین باکو و ایروان از سال ۱۹۹۱، زمانی که ارتش ارمنستان قره باغ، سرزمینی که در سطح بین المللی به عنوان بخشی از آذربایجان به رسمیت شناخته شده است، و هفت منطقه مجاور را اشغال کرد، همچنان پرتنش باقی مانده است.
درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد، اما درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از دو طرف متوقف شد.
پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا ۶ هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه مستقر شدند و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی آتش‌بس بین طرفین بارها نقض شده است.