به گزارش ایرنا، این روزنامه آمریكایی درباره هیلاری كلینتون نوشت: شیوه كاری اش تداوم همان سیاست ترقی جویانه 'اوباما' و برگرفته از برنامه رفاه به شیوه فرانسه و نیز حكمرانی به شیوه دولت ناظر است. تقریبا در تمام شئونات داخلی، كلینتون دستور كار اوباما را پیاده خواهد كرد البته گرایشش در همه حال به سمت چپ (دمكرات) است.
رئوس كلی برنامه های او عبارتند از: افزایش مالیات ها، افزایش مستمری بازنشستگان و هزینه كردن بیشتر دولت بر روی این طرح كه هم اكنون قابل اجرا نیست، یارانه های بیشتر، كنترل قیمت بر روی طرح 'اوباما كر' ObamaCare ، نظارت بیشتر بر تجارت در همه نوع آن ، كم كردن سخنرانی های سیاسی و گنجانده شدن اصول و ارزش های بیشتر فرهنگ لیبرال در آموزش و پرورش مدارس و كلیساها.
بزرگ ترین تاوان اجرای این سیاست ها از دست رفتن سال هایی بیشتر در كندی رشد اقتصاد است. اقتصاد آمریكا از سال 2005 به این سو هرگز در هیچ سالی سه درصد رشد نداشته است. توجیه مشاوران كلینتون این است كه آمریكا نمی تواند سریعتر از این رشد كند.
به هر حال، نابرابری یك مشكل عظیم در اقتصاد آمریكاست. توزیع بیشتر درآمد، داروی اختصاصی تیم اقتصادی كلینتون برای درمان این بیماری است.
تقویت بومی پرستی و حمایت از تولیدات داخلی، هزینه های كند بودن رشد اقتصاد را بالا می برد و این برای اقتصاد تباه كننده است. درآمدهای هموار و یكدست منتهی به تنش های اجتماعی و جدال های سیاسی بیشتر خواهد شد. برای كشوری كه به توسعه دادن فرصت ها خو گرفته است، حال تصور جنگیدن برای گرفتن سهمی از یك قطعه كوچك شیرینی، حقیقتا زشت خواهد بود. با این برنامه اقتصادی ارائه شده می توان انتخابات 2020 را بعد از چهار سال تداوم رشد یك درصدی تجسم كرد .
برخی جمهوریخواهان می گویند كه كلینتون در مقایسه با اوباما میل بیشتری به مذاكره با آنها خواهد داشت. اما این خیالی بیش نیست. در طول رقابت انتخاباتی 2016 او حتی یك شاخه زیتون سیاسی هم به جمهوریخواهان نشان نداد. دستور كار فعلی او بازتاب دورانی است كه او یك فعال سیاسی بود و هنوز طرح درمانی ' هیلاری كر' شكست نخورده بود و این شكست موجب شد تا او اصولی از قالب 'نو دمكرات ها ' را خریداری كند .
در 2017 او سناتور ' الیزابت وارن' و 'برنی سندرز' را در كنار خود خواهد داشت تا او را هرچه بیشتر به سمت چپ هدایت كنند. در خصوص دستگاه قضا هم، كلینتون كمتر خود را مقید به دادگاهها خواهد كرد. اوباما اكثر دادگاههای فدرال استیناف را بازسازی كرد و دیوان عالی هم در نوك تیز این تغییرات قرار دارد. پیروزی هیلاری به معنای تسلط قضایی مترقی به مدت یك نسل یا بیشتر در كشور خواهد بود.
این یعنی چراغ سبز نشان دادن به اینكه دوباره فرهنگ دشنام و فحش و ناسزا بر جامعه حاكم می شود . و اما شفاف ترین امتیاز كلینتون درقبال ترامپ، عرصه «سیاست خارجی» است. كلینتون در سیاست خارجی احترام بیشتری به نقش آمریكا در حفظ و حراست از نظم جهانی قائل است و تجربه این كار را هم دارد. او در این عرصه، گاهی از اوقات در مقایسه با اوباما موضع جنگ طلبانه تری اتخاذ كرده اما در عین حال مرتكب بدترین خطاها هم شده است .
در فهرست كردن این خطاها می توان از تنظیم مجدد روابط با روسیه كه به نحو بدی سبب سوء تعبیر 'ولادیمیر پوتین' شد یا توافق هسته ای با ایران یا عقب نشینی از عراق در سال 2011 و نیز رها كردن لیبی به حال خود بعد از سرنگونی 'معمر قذافی' به دست ائتلاف اروپا و آمریكا اشاره كرد.
او (كلینتون) حتی اگر هم بخواهد رهبری آمریكا را بر جهان اعاده كند، با این پرسش روبه رو خواهد بود كه با كدام ابزار؟ طرح افزایش مستمری و مالیات ها باعث فشرده شدن رشد اقتصادی و بودجه خواهد شد كه برای تامین اعتبار بیشتر هزینه های دفاعی شرط لازم است .
همانگونه كه حوادث دو هفته اخیر نشان داد كلینتون تمایل شدید به یك پارانویای (آشفتگی فكری) سیاسی و رازداری دارد و مانند 'ریچارد نیكسون' وسواس عجیبی نسبت به دشمنان دارد. او حلقه پیرامون خود را با مشاورانی پر كرده است از قبیل 'سیدنی بلومنتال' و 'دیوید بروك ' كه دائما به او پرهیز از پاسخگو بودن و موضع گیری را تلقین می كنند.
به زعم منتقدانش، بدترین عیب كاری و حرفه ای كلینتون در پرونده سوابق كاری اش، تصمیم گیری متحیرانه اش در استفاده از یك سرور ایمیل شخصی برای كار اداری بود. البته كلینتون موفق شد از شر تعقیب قوانین فدرال بگریزد اما بالاخره قضیه لو رفت اما او خطایش را به گردن نگرفت و همه ایمیل ها را منتشر نكرد بلكه مقابل آن مقاومت و فریبكاری كرد. اما به هر حال، این فساد كلینتون قابل تحمل است چون منحصرا برای بخ دست آوردن و حفظ كردن قدرت سیاسی بوده است.
در مجموع آنكه با احتساب این ارزیابی ها، اگر كلینتون روز سه شنبه برنده شود؛ شیوه پیروز شدن او به استعدادش برای حكمرانی آسیب می رساند.او به جای پیش رفتن بر مبنای یك حكم و دستور كار سیاسی،بر آن شد تا شخصا ترامپ را نابود كند. كلینتون باید خوب حواسش جمع باشد. در مقابل او كنگره ای ایستاده كه مصمم است از همان روز نخست كاری كلینتون او را به دقت زیر نظر بگیرد. كلینتون ضمن آن زیر عینك تیزبین مردم رای دهنده قرار دارد. مردمی كه فوق العاده دو قطبی شده اند و ابدا به او اعتماد ندارند .
میل غریزی كلینتون، گرایش هرچه بیشتر به چپ (دمكرات) خواهد بود تا تكیه گاه سیاسی برای خود بخرد و ضمن آن با جمهوریخواهان در كنگره هم سازش كند، ولو به هر سختی ممكن كه شده است.
اما به هر حال باید نسبت به انعطاف پذیری دمكراسی آمریكا خوش بین ماند. چهار سال دیگر، حكومتی مترقی و تهاجمی، دولتی را كه غول بی شاخ و دم در اقتصاد و زندگی اجتماعی است، تثبیت خواهد كرد. در چنین دولتی، فضای كار و پیشرفت برای تجارت خصوصی و موسسات اجتماعی میانی غیرسیاسی تنگ خواهد بود.
وجه ممتاز كلینتون بر ترامپ این است كه او عضوی آشنا از طبقه نخبگان كشور است و بنابراین نیازی به كنكاش در مجهولات او به خصوص در عرصه سایست خارجی نیست. اما مشكل كار او هم همین است، اینكه ما همه چیز را در مورد گذشته و سوابق او می دانیم.
اروپام**1591**
مترجم: اقدس السادات حسینی ** انتشار دهنده: زهرا هژبری
تهران - ایرنا - روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی نوشت: آمریكایی ها در حالی فردا سه شنبه برای انتخاب رئیس جمهوری آینده شان به پای صندوق های رای می روند كه میلیون ها تن آنها حقیقتا این انتخابات را بدترین انتخاب در طول عمرشان می دانند. هر دو نامزد عمیقا پر عیب و نقصند اما به هر حال یكی از آنها رئیس جمهوری آینده امریكا خواهد بود.