سی و سه سال گذشت و آن روز كه برای نخستین بار هم آمدی ، باران بود، اما آن باران كه از دل غروب ها برخاسته بود، اینجا به شرق دل های عاشق فرود آمد و این باران' فقط بارید، بارید و بارید تا دشت ها و چشم ها خوشحال شوند.
حالا خوزستان خیس نگاه است و شكرگزار رحمت لایزالی كه اهل دیار هور و شلمچه' دوكوهه و فكه' و گلزار لاله های سرخگون فجر پیروزی و دفاع جانانه و مقدس، هفته ها در انتظار آن بودند' باران.
حالا مرغزارهای تشنه و مزارع محتاج، به جشن و سرور در آمده اند و نوازش قطره های محبت خدا كه به دیدگانشان می نشیند، رنگ به رخسارشان بازگردانیده است.
و چه زیبا می آیی ای سالگرد لحظه های ماندنی. ای تداعی بخش روزهایی كه نام كردگار به خود گرفت، 'ایام الله دهه فجر.
خوشا نفس كشیدن در دقایق و ثانیه هایت. خوشا پرسه زدن در كوچه هایت. خوشا دل دادن به گفته ها و شعرهایت. خوشا به حال محبان و سینه سوخته هایت.
خوشا به حال آنها كه با تو بیدار شدند و با فرزندان امام آن نهضتی كه آوردی همگام. خوشا به احوال روزهایی كه نام تو گرفت. خوشا به احوال دانش آموزی كه انشای تو را نوشت. خوشا به حال معلمی كه بر تخته سیاه نوشت' فجر مبارك'. خوشا به حال قلمی كه نگاشت، ' امام آمد.
و امروز این منم كه تو، این لحظه بارانی خدا را دوست دارم و ماندگاری ات در اندیشه های صبح و عصر و شامگاهم مترسم است.
منم كه عشق تو ای ترنم زیبای خدا در جانم ریشه كرده است و بر زبانم جاریست. منم كه از نسل تو بودن افتخار من است. منم كه عاشق بارانم كه تویی. منم كه عاشق انقلابم.
7279
اهواز- تو همزاد باراني و انگار كه نام زيبايت اي فجر انقلاب با باران يكي شده است' تو كه مي آيي لاجرم باران رحمت هم مي آيد.
