گفته های بیست و نهم بهمن ماه سخنگوی ائتلاف انقلابیون چهاردهم فوریه و فراخوان فوری علما و فعالان سیاسی بحرینی برای بازگشت ملت به میدان شهدا (لؤلؤ)، بر تداوم حضور معترضان در خیابان ها آن هم با وجود سپری شدن سالروز آغاز اعتراض ها در بیست و پنجم بهمن ماه سال گذشته تاكید دارد.
بالگردهای نیروهای امنیتی بیست و هشتم بهمن ماه با پرواز در ارتفاع پایین، سعی كردند تظاهركنندگان را متفرق كنند و مانع از رسیدن آنها به میدان شهدا شوند.
بنابراین در شرایطی كه مخالفان رژیم آل خلیفه در منامه می كوشند به نشانه زنده بودن قیام یك ساله خود، وارد میدان شهدا شوند و نیروهای امنیتی نیز با متوسل شدن به ابزارهای خشونت، مانع رسیدن معترضان به اهداف خود می شوند، خبرهایی از درگیری های شدید در نقاط دیگر منامه و همچنین شهرهای مختلف بحرین به گوش می رسد.
بیست و هشتم بهمن ماه نسخه عربی پایگاه سخن پراكنی بی. بی. سی نوشت: پلیس بحرین در منطقه 'سار' در شمال پایتخت اقدام به شلیك گاز اشك آور و بمب های صوتی برای متفرق كردن تعدادی از جوانان معترض كرد.
بر اساس این گزارش، پلیس بحرین همچنین به جوانان پناه گرفته در یك گورستان گاز اشك آور شلیك كرد و از خنثی كردن بمب دست ساز در یك زمین خالی در روستای 'بین جمهره' در نزدیكی منامه خبر داد.
به نوشته بی. بی. سی به نقل از مردم بحرین، نیروهای نظامی دست كم 15 نفر را طی درگیری های بیست و ششم بهمن ماه دستگیر كردند. یك امدادگر نیز گفت دست كم 120 تن در خلال درگیری های هفته جاری زخمی شدند.
همچنین وزارت كشور بحرین در بیانیه ای اعلام كرد بیست و ششم بهمن ماه در شهر 'ستره' دو نیروی پلیس در حمله ای توسط یك بمب آتش زا زخمی شدند. ساكنان منطقه نیز به رویترز گفتند همان شب، 15 تن دستگیر شدند.
با این حال، جمعیت 'الوفاق' بزرگ ترین گروه شیعی مخالف دولت كه استعفای 18 نماینده این جمعیت در مجلس در اعتراض به كشتار مردم از بیست و پنجم بهمن‌ماه 1389 به بعد، سبب تعطیلی مجلس شده بود، همان شب اعلام كرد فقط 20 تن در ستره دستگیر شدند.
بیست و هشتم بهمن ماه شبكه خبری العالم اعلام كرد در شهر 'الدیه' هم نیروهای رژیم آل خلیفه با پشتیبانی نیروهای سعودی به منازل مسكونی حمله ور شدند.
همچنین منابع بحرینی از ورود خودروهای نظامی رژیم آل خلیفه و آل سعود به شهر 'جد حفص' خبر دادند.
خبرگزاری انگلیسی 'رویترز' نیز با اشاره به ادامه درگیری ها نوشت 'پلیس سعی كرد با استفاده از ماشین های آب پاش مردم را در منطقه جد حفص متفرق كند اما مردم در كوچه های مجاور متفرق شدند و دوباره اجتماع كردند'.
تارنمای شبكه العالم از تظاهرات مردمی پس از تشییع جنازه 'حسین البقالی' جوان 19 ساله ای كه همان روز به دلیل شلیك گازهای سمی و اشك آور بشدت دچار سوختگی شده و به شهادت رسید، خبر داد.
بیست و هشتم بهمن ماه جزیره ستره بار دیگر صحنه زد و خورد میان مردم و نیروهای امنیتی بود. به گزارش العالم، پس از بازداشت دهها تن از ساكنان این جزیره، مردم در حالی كه شمع به دست داشتند در یك تظاهرات شبانه شركت كردند و خواستار سرنگونی رژیم آل خلیفه شدند.
** كشتار مردم در سكوت
------------------------------
سركوب های رژیم آل خلیفه و نیروهای نظامی كشورهای عضو شورای همكاری خلیج فارس موسوم به 'سپر جزیره' در حالی ادامه دارد كه همچنان هیچ واكنشی از سوی سازمان های عربی و اسلامی منطقه به چشم نمی خورد.
نیروهای عمدتا عربستانی پس از ورود به خاك بحرین برخورد خود با مردم این كشور را در بیست و سوم اسفندماه 1389 و با حمله به متحصنان در میدان شهدا و تخریب كامل آن آغاز كردند.
حمایت های عربستان از اعمال خشونت در منامه به دلیل آغاز اعتراض های مردمی در بخش های جنوبی و شرقی این كشور كه همجوار با خاك بحرین است، شدت بیشتری به خود گرفت؛ زیرا پیوندهای قومی و نسبت های خانوادگی مردم دو منطقه، تاثیرپذیری آنان را از یكدیگر بیش از گذشته می كند.
بنابراین آل سعود تصمیم گرفت همراه با سركوب معترضان در این شهرها، اقدامی برون مرزی را صورت دهد كه در ظاهر برای حفظ رژیم آل خلیفه، اما در واقع برای حاكم كردن جو خفقان در منطقه و تحكیم پایه های قدرت و نفوذ خود همراه با بازگرداندن ثبات به كشور خود بوده است.
در این رابطه گرچه در ابتدا نیروهای آل سعود را نظامیانی از دیگر كشورهای عضو شورای همكاری خلیج فارس همراهی می كردند اما به مرور، صحنه گردانی اصلی برخوردهای خشونت بار با مردم بر عهده سعودی ها افتاده است.
از سوی دیگر، بسیاری از رسانه های جهان از كنار موضوع نقض حقوق بشر در بحرین با چشمانی بسته عبور كرده اند. حتی هنگامی كه شبكه الجزیره پس از مدتها سكوت، سرانجام اقدام به انعكاس گزارش هایی درباره حوادث جاری در این كشور كرد، روابط میان بحرین و قطر وارد مرحله تنش زا شد.
البته دلیل اصلی تصمیم الجزیره برای پوشش حوادث بحرین، زمینه سازی برای توافق بر سر طرحی بود كه قطر به عنوان میانجی ارایه كرده بود اما این پیشنهاد نیز با بی توجهی آل خلیفه و آل سعود بی نتیجه ماند.
حضور نیروهای نظامی آل سعود در بحرین تا حدی مساله ساز شد كه حتی اتحادیه اروپا پنجم آبان ماه طی قطعنامه ای، ارتش عربستان را اشغالگر خواند و پایان سركوب و محاكمه های نظامی، آزاد كردن زندانیان سیاسی اعم از پزشكان، نیروهای امدادگر، شخصیت ها، سیاستمداران و در صدر آنها زندانیان زن را خواستار شد.
به گزارش نهم آبان ماه العالم، سخنگوی ائتلاف جوانان چهاردهم فوریه با 'مثبت اما دیرهنگام' خواندن قطعنامه اتحادیه اروپا در زمینه بحرین تصریح كرد: اشغالگر دانستن ارتش عربستان در بحرین به منزله غیرقانونی بودن حمله ریاض به معترضان و تهدید تلقی كردن ورود نیروهای عربستانی به بحرین برای موجودیت ملت این كشور است.
با این حال، به نظر نمی رسد اینگونه قطعنامه ها خللی در تصمیم آل خلیفه برای سپردن عنان امور به عربستان و همچنین نقشه آل سعود برای چنبره زدن بر خاك بحرین گذاشته باشد. دلیل این امر نیز برملا شدن طرح الحاق بحرین به عربستان طی روزهای گذشته بود كه با مخالفت های بسیاری روبرو شد.
بیست و هشتم بهمن ماه ' عبدالله الماحوزی' فعال سیاسی بحرینی، به شبكه خبری العالم گفت: مطرح شدن موضوع اتحاد میان بحرین و عربستان از سوی مقام های دو كشور با هدف تشدید اقدام های امنیتی برای مقابله با اراده ملت های این دو كشور صورت گرفته است.
وی با یادآوری دخالت نیروهای نظامی آل سعود در سركوب معترضان و تخریب مساجد افزود: در صورتی كه این اقدام ها، نشانه ها و مقدمات اتحاد میان بحرین و عربستان باشد، بدون شك وضع دو كشور پس از اتحاد بسیار تاسف بار خواهد بود.
الماحوزی در پاسخ به ادعای برخی مبنی بر این افزایش سطح زندگی مردم بحرین بر اثر اتحاد میان بحرین و عربستان، خاطرنشان كرد: قیام ملت بحرین با روح فداكاری و شهادت طلبی بوده است نه با هدف بهبود وضعیت معیشتی و به دست آوردن لقمه ای نان. مردم خواستار مشاركت در نظام سیاسی كشور و به دست آوردن حق شهروندی حقیقی هستند نه افزایش حقوق ماهیانه خود.
'سعید الشهابی' دبیركل جنبش 'آزادگان بحرین'، نیز تاكید كرد مساله وحدت یا اتحاد با كشور دیگر مساله حاكمیتی است كه ملت باید تصمیم گیرنده باشد و حاكمان به تنهایی نمی توانند چنین تصمیمی اتخاذ كنند.
دبیركل جنبش آزادگان بحرین افزود: عربستان بحرین را اشغال كرده است و خاندان خلیفه درباره آینده كشور تصمیم گیرنده نیستند زیرا این خاندان یك ماه پس از انقلاب مردمی بحرین، سرنگون شد و آل سعود برای نجات آل خلیفه، بحرین را اشغال كرد.
الشهابی اظهار داشت: اگر شیخ حمد احیانا تصمیم خود برای اتحاد با عربستان را عملی كند، آنگاه پادشاه بحرینی خواهد شد كه وابسته به پادشاه عربستان است و اگر پس از سال ها بخواهد چنین اتحادی را ملغی كند نخواهد توانست؛ زیرا برون رفت از چنین اتحادی، ساده نخواهد بود.
البته دبیركل جنبش آزادگان بحرین وجود اصول قبیله ای و زندگی صحرایی در كشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین وجود مشكلات میان دو خاندان آل خلیفه و آل سعود را كه سبب اختلاف در مسائلی همچون مكان تاسیس ساختمان بانك مركزی یا ایجاد خط ریلی بین كشورها شده است، دلایلی برای شكل نگرفتن این اتحاد دانست.
با این حال، وی تصریح كرد: طرح اتحاد بین بحرین و عربستان برون رفتی برای رژیم آل خلیفه نخواهد بود و اگر چنین چیزی اعلام شود مردم بحرین باید بین بودن یا نبودن یكی را انتخاب كنند.
از سوی دیگر، سكوت كشورهای غربی حامی رژیم آل خلیفه در قبال كشتار مردم آن هم در شرایطی كه داعیه دار حمایت از حقوق بشر در جهان هستند نیز فقط با توجه به منافع آنان در منطقه قابل تحلیل است.
واشنگتن باید حضور ناوگان پنجم خود را در پایگاه دریایی 'جفیر' به عنوان مركز اطلاعات و عمده‌ترین مركز فرماندهی نیروی دریایی آمریكا بین فیلیپین و دریای مدیترانه كه از سال 1328 در اختیار دارد، تثبیت كند. همچنین توافقنامه 10 ساله همكاری دفاعی (دی. سی. آ) كه در سال 1370 منعقد شد، دلیل دیگری برای حمایت كاخ سفید از آل خلیفه است. بویژه اینكه چهاردهم مردادماه روزنامه آمریكایی 'واشنگتن پست' خبر تمدید این توافقنامه را تا سال 1395 منتشر كرد.
از سوی دیگر، وزارت امورخارجه آمریكا هشتم بهمن ماه پس از انتشار گزارش هایی درباره قرارداد تسلیحاتی آمریكا و بحرین اعلام كرد این قرارداد شامل تجهیزاتی است كه از آنها در سركوب معترضان بحرینی استفاده نمی شود.
در این بیانیه تاكید شد 'آمریكا برای كمك به اصلاحات در بحرین به حمایت امنیتی خود از منامه ادامه می دهد'.
سه روز بعد نیز روزنامه مصری 'الیوم السابع' فاش كرد اعتراض برخی اعضای كنگره آمریكا را نسبت به قرارداد فروش تجهیزات نظامی به رژیم آل خلیفه منعكس كرد. آنان تاكید داشتند 'امضای این قرارداد موجب القای پیامی نادرست از پایبندی آمریكا به حقوق بشر می شود'.
بیست و سوم بهمن ماه خبرگزاری عربستان از دیدار ولیعهد بحرین با 'جیمز ماتیس' فرمانده نیروهای مركزی آمریكا در منطقه، و 'مارك فوكس' فرمانده ناوگان پنجم ارتش آمریكا كه در حال دیدار از بحرین هستند، خبر داد.
مقام های نظامی آمریكا بر ادامه همكاری نظامی با بحرین و حمایت از این كشور تاكید كردند.
از سوی دیگر، برخی مقام های آمریكایی نیز كوشیده اند زمین حقوق بشر بحرین را از حضور واشنگتن خالی نكنند.
نمونه آن اظهارات بیستم بهمن ماه'مایكل پوزنر' معاون وزیر امورخارجه آمریكا، طی سفر خود به بحرین است كه با انتقاد از 'فشارهای فزاینده پلیس و استفاده از گاز اشك آور به طور گسترده و بی رویه' گفت: ما از مقام های بحرینی می خواهیم از اصول بین المللی 'به ضرورت و تناسب' پیروی كنند.
تعیین 'جیم توماس كرایسكی' به عنوان سفیر جدید آمریكا در منامه در نوزدهم مهرماه، نیز یكی دیگر از همین اقدام ها بوده است. انتقاد كرایسكی از سیاست‌های سركوبگرانه رژیم منامه بویژه در كنگره آمریكا، با واكنش منفی مقام‌های بحرینی و رسانه‌های وابسته به این رژیم روبرو شد به طوری كه آن را 'به مصلحت روابط دو كشور' ندانسته بودند.
با این حال، به نظر می رسد كاخ سفید، در راستای سیاست 'حمایت از رژیم‌های دیكتاتور منطقه زیر نقاب حقوق بشری'، می كوشد از یك سو، دل همپیمان منطقه ای خود را آن هم در دوران پر فراز و نشیب خلیج فارس به دست آورد و ضمن تثبیت حضور خود، بازاری را نیز برای فروش سلاح دست و پا كند.
از سوی دیگر، واشنگتن پرچم دفاع از حقوق بشر را هر چند با دسته ای شكسته، هر از چندگاهی تكان می دهد تا هم چشم زهری از رژیم حاكم برای قبول شرایط خود بگیرد هم تنها كورسوی امید برای مخالفان حكومت باشد تا اگر زمانی ستون های كاخ آل خلیفه به لرزه درآمد، آبراهه ای باریك برای خود باقی گذارد.
این، در حالی است كه كمترین توجهی به گزارش های حقوق بشری تهیه شده درباره وضع بحرین از جمله نتایج ارایه شده از سوی 'محمود شریف بسیونی' رییس كمیسیون مستقل تحقیق بحرین، 'فرج فنیش' رییس بخش خاورمیانه و شمال آفریقا كمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، 'حسیبه حاج صحراوی' معاون مدیر برنامه خاورمیانه سازمان عفو بین الملل، گزارش سالانه دیده بان حقوق بشر، گزارش كمیته حقوق بشر بحرین و ... نشده است.
با این حال، به نظر نمی رسد معترضان بحرینی كه تاكنون هزینه خواست خود برای تغییر وضع سیاسی كشور، با خون صدها شهید و مجروح داده اند، چشم خود را بر سیاست های جاری آمریكا و دولت های غربی و همچنین كشورهای منطقه همچون عربستان ببندند.
گرچه ممكن است رژیم آل خلیفه نیز در سایه حمایت های غرب و همپیمانان منطقه ای آن، دلگرمی بیشتری برای ادامه سركوب مخالفان داشته باشد اما تاریخ نشان داده است دیر یا زود و در صورت ادامه پافشاری مردم بر خواست خود، همین كشورها پشت شیخ حمد را خالی خواهند كرد؛ همان گونه كه برای 'زین العابدین بن علی' در تونس، 'حسنی مبارك' در مصر و 'معمر قذافی' در لیبی پیش آمد.
تحقیق**1961**1358
گروه تحقيق و تفسير خبر- ادامه سركوب معترضان بحريني در شهرهاي مختلف اين كشور، گسترش دامنه اعتراض ها به سياست هاي رژيم آل خليفه را نشان مي دهد.
