۲۶ مرداد ۱۳۸۹، ۰:۰۱
کد خبر: 6130544
T T
۰ نفر
آزاده دفاع مقدس: بعثی ها قبل از ایام عزاداری به اسرا واکسن می زدند ..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 89/05/26 اجتماعی.آزاده.خاطرات تهران - یکی از آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس، در بیان خاطرات خود با یادآوری عزاداری تاسوعا و عاشورای حسینی در اسارتگاه ها گفت: بعثی ها پیش از ایام عزاداری به اسرای ایرانی واکسن می زدند.
سیامک عطایی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا اظهار داشت: تاسوعا و عاشورای حسینی در راس همه مناسبت های مذهبی در دوران اسارت بود و در عراق سینه زنی، زنجیرزنی و نوحه خوانی برای شهدای کربلا به طور کلی ممنوع بود و شیعیان عراق از عزاداری برای شهیدان بزرگ کربلا سال ها محروم بودند.
وی افزود: سال اول اسارت بود و ما بی خبر از همه جا، هنگام شب شروع به عزاداری کردیم، یکی نوحه می خواند و بقیه سینه می زدند. صداها کم کم اوج گرفت تا اینکه ناگهان ده ها سرباز عراقی کابل به دست به داخل اردوگاه ریختند و به جان بچه ها افتادند.
این آزاده هشت سال دوران دفاع مقدس، اضافه کرد: دست، سر و پای اسرا زیر کابل کبود می شد و سربازان عراقی حین ضرب و شتم، اسرای ایرانی می گفتند که سینه زدن ممنوع است.
عطایی ادامه داد: عراقی ها رفتند و عزاداری اسرای ایرانی با آه و ناله مصدومین پایان پذیرفت و تازه آن موقع بود که فهمیدیم چرا این حزب را کافر می گویند.
وی افزود: سال بعد، وضع کمی متفاوت بود. پشت پنجره ها نگهبان گذاشتیم و صدای نوحه هم زیاد بلند نبود. هر وقت عراقی ها نزدیک می شدند، عزاداری قطع می شد و بچه ها سرجای خود می نشستند.
این آزاده خاطر نشان کرد: عراقی ها می فهمیدند که ما عزاداری می کنیم.
حتی سینه سرخ بچه ها را نگاه می کردند، ولی مدرکی نداشتند.
وی گفت: حدود سه سال بعد، درست در ایام عاشورا و تاسوعا اعلام کردند که باید واکسن بزنید، ولی به طور دقیق نمی گفتند برای کدام بیماری باید واکسن بزنیم.
عطایی ادامه داد: میزان تزریق واکسن ها طوری بود که همه را برای 48 ساعت از پا می انداخت. همه تب می کردند و کسی حال بلند شدن و عزاداری نداشت ؟ البته همچنان عزاداری برپا می شد، اما به علت کسالت، جمع بسیار فشرده و محدود بود.
وی یادآور شد: تزریق واکسن حیله موثری بود، ولی روز عاشورا را در تب سپری کردن هم حال و هوایی داشت. سال های آخر، مجالس عزاداری اباعبدالله ( ع) بسیار باشکوه برپا می شد و مداحان نیز که در دوران اسارت، نوحه خوانی شان رشد خوبی کرده بود با سرودن اشعار و نوحه هایی در وصف ائمه (ع)، دل های غصه دار اسرا را به رنج های اسرای کربلا پیوند می زدند.
اجتمام *9140** شماره 022 ساعت 12:11 تمام
۰ نفر