۱ مهر ۱۳۸۵، ۰:۰۱
کد خبر: 6306109
T T
۰ نفر
محیط زیست گیلان هرگونه شکار پرندگان مهاجر را ممنوع اعلام کرد # رشت، خبرگزاری جمهوری اسلامی 01/07/85 داخلی.اجتماعی.محیط زی ست.شکار. مسوول روابط عمومی اداره کل محیط زیست گیلان اعلام کرد: با هدف اعمال سیاستهای پیشگیرانه از شیوع احتمالی بیماری آنفلوآنزای پرندگان، هر گونه شکار پرندگان مهاجر ممنوع است. "محمود فرج پور" روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با توجه به ممنوعیت شکار در سال گذشته به دلیل احتمال وجود آنفلوانزآی فوق حاد پرندگان در استان گیلان و نظرات سایر سازمانها، شکار هر گونه پرنده در سال جاری نیز ممنوع است. وی اظهار داشت: این ممنوعیت علاوه بر مناطق چهارگانه محیط زیست شامل مناطق شکار ممنوع، حفاظت شده، پناهگاههای حیات وحش و پارکهای ملی شامل مناطق آزاد استان نیز می شود. فرج پور گفت: بنابر این شکارچیان باید از این قانون تبعیت کرده و از شکار کردن جدا خودداری کنند زیرا با توجه به کیفری بودن این قضیه با متخلفان برخورد جدی و قانونی خواهد شد. بیماری آنفلوآنزای فوق حاد طیور یکی از بیماریهای ویروسی خطرناک و مسری طیور است که با نشانه های تنفسی، افسردگی و کاهش آب و غذا مشخص می شود. ویروس عامل بیماری دارای سه تیپ C،B،A است که تیپ A عامل ایجاد بیماری در پرندگان و سایر حیوانات از جمله خوک، اسب و همچنین انسان است. این تیپ تحت تیپهای H5 و H7 می تواند فرم فوق حاد بیماری را ایجاد کرده، باعث تلفات شدیدی شود که به 100 درصد نیز می رسد. پرندگان وحشی و آبزی به ویژه پرندگان مهاجر می توانند بدون ابتلاء ویروس های آنفلوانزای طیور را انتقال دهند. خوک نیز به عنوان یک مخزن قادر است از مخلوط کردن ویروسهای انسانی و مرغی تیپ جدیدی ایجاد کند که از نظر بیماری زایی برای انسان و طیور خطرناک است. پرنده مبتلا و انسان نیز به عنوان ناقل زنده در انتقال این بیماری نقش بسزایی دارند. به گزارش ایرنا، ویروس آنفلوآنزای پرندگان در بسیاری از پرندگان اهلی و وحشی مانند بوقلمون، مرغ، خروس، مرغ شاخدار، کپک، بلدرچین ، غاز، قرقاول، اردک، چلچله دریایی، قو، حواصیل، پنگوئن و پرندگان زینتی مانند مینا، طوطی، شاهین و گنجشک شناسایی شده است. انتقال این بیماری به دو روش مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد در روش مستقیم ویروس از طریق مجاری تنفسی، ملتحمه، چشم و مدفوع از پرنده آلوده به پرنده حساس منتقل می شود. اما در انتقال غیرمستقیم این بیماری با وسایلی مانند کفش، لباس، خودرو، آب، دان و بستری که در معرض آلودگی ویروس قرار دارند، کود آلوده و پراکنده شدن آن در محیط اطراف، حشرات و جوندگان آلوده منتقل می شود. شروع ناگهانی و انتشار سریع بیماری در گله طیور، کاهش شدید مصرف دان ، بی حالی شدید و پژمردگی، افت شدید تولید در مرغ تخمگذار، مشکلات تنفسی حاد و سیانوره شدن تاج، ریش و خونریزی در ساق پا از علائم این بیماری است.
با توجه به اشکال متفاوت ژنتیکی واکسیناسیون نمی تواند ایمنی صددرصد ایجاد کند لذا رعایت موارد بهداشتی و قرنطینه ای از اهمیت خاصی برخوردار است. جداکردن پرندگان حساس از حیوانات آلوده و دور نگه داشتن پرندگان حساس از ترشحات و محتویات دفعی پرندگان آلوده، پاکسازی و ضدعفونی کردن کامل سالنها، لوازم و تجهیزات و انبار دان قبل از جوجه ریزی، جلوگیری از ورود پرندگان و جوندگان به داخل سالنها و انبارها، ایجاد شرایط محیطی مناسب از نظر تهویه، حرارت و رطوبت برای پرورش جوجه ها، از توصیه های بهداشتی در ین زمینه است. در نظر گرفتن کارگر جداگانه برای هر سالن، در صورت امکان تدارک سیستم قرنطینه ای و دوش برای پرسنل در غیر این صورت عدم امکان استفاده از دوش، الزامی کردن تعویض کامل لباس و کفش و استفاده از کلاه و ماسک،استفاده از حوضچه برای ضد عفونی کردن چکمه ها، دفع بهداشتی پرندگان تلف شده یا سوزندان لاشه ها با لاشه سوز و ممانعت از خروج لاشه های طیور از دیگر تاکیدات بهداشتی درباره بیماری آنلفوآنزای پرندگان است. بیماری آنفلوآنزای پرندگان برای اولین بار زمستان پارسال سال در قوهای وحشی تالاب انزلی مشاهده شد. 604/690
۰ نفر