استاد نگارگری: نگارگری ایران اصیل است و ریشه هندی و چینی ندارد
..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 90/03/30
فرهنگی.مینیاتور.هنر
شیراز- یک استاد پیشکسوت نگارگری ایران گفت: بر خلاف آنچه تصور می شود که
نگارگری ایرانی ریشه در هنر هندی و چینی دارد، تاکید می کنم این هنردر
ایران سابقه چندهزار ساله دارد و دارای ریشه های ایرانی است.
به گزارش ایرنا، علی اصغر تجویدی افزود:با مطالعه دقیق برروی ریشه های
هنر نگارگری ایران، این مطلب مورد تایید قرار گرفته است که آغاز
نگارگری ایران را می توان به دوره هخامنشیان، اشکانیان وبویژه ساسانیان
مربوط دانست.
او در گفت و گو با پایگاه اینترنتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس
بیان کرد: در نقش برجسته های تخت جمشید ودرتندیس هایی که به صورت سرستون
درتالارهای خزانه آپادانا وجود داردیک نوع اغراق همراه با ظرافت درسنگ ها
مشاهده می شود که بعدا در نگارگری ایرانی جایگاه ارزشمندی پیدا می کند.
تجویدی ادامه داد: با این خصوصیت ؟ نگارگری ایرانی شیوه ای است که هر چند
از طبیعت و محیط اطراف تاثیر می گیرد ولی به گونه ای اغراق آمیز طبیعت را
دگرگون می سازد .
وی افزود:بنابر این هنر نگارگری ایران و آنچه امروز مینیاتور می نامند،
سابقه چند هزار ساله دارد و دارای ریشه های ایرانی است اما در دوره هایی
نیز از هنر هند و چین بهره برده است .
تجویدی افزود: از ویژگی های نگارگری ایرانی در تمام دوران می توان به
اغراق در طبیعت و موجودات ،کاربرد رنگ های تخت بدون سایه روشن،دورگیری در
اطراف رنگ ها برای جداسازی و تمایزدو رنگ از یکدیگر یا قلم گیری که در
یک نقطه چند رنگ ، از هم تفکیک می شوند، اشاره کرد .
وی اضافه کرد : دور ماندن از طبیعت گرایی نیز یکی از شاخصه های هنر
نگارگری ایرانی است که این نیز دارای سابقه ای طولانی است.
این استاد نگارگری گفت: به دلیل یورش ها و جنگ هایی که در ایران صورت
گرفته ،آثار و سند معتبری که به گذشته های دور هنر نگارگری ایرانی اشاره
داشته باشد وجود ندارد و تنها اثری که از نقاشی ایرانی از گذشته بر جا
مانده نقاشی های کوه خواجه سیستان و همچنین نقاشی های دوره مانی است که
در این دوره به نوعی نگارگری برمی خوریم که بعدها ،بر روی هنر ایرانی
تاثیر سازنده ای دارد.
تجویدی با بیان اینکه از دوره ساسانی مکتب مانوی (کتاب ارژنگ مانی ) که با
تصاویر زیبا ساخته شده تا قرن هفتم هجری تحول شگرفی در زمینه نگارگری
بوجود نیامده است گفت این در حالی لست که در قرن دوم مکاتبی به وجود آمد
به نام مکتب بغداد و یا عباسی که در این مکتب دیوار نگاره ها و نقاشی
هایی به سبک مانوی در کاخ هایی مثل کاخ جوسق الخاقانی و خورنق به تصویر
کشیده شده است که فراگیر نبوده است.
او گفت: ازقرن هفتم هجری به بعد و از دوره تیموریان که ایرانیان دوباره
به این دلیل که بتوانند آثار خود را ارائه دهند به نوعی سعی کردند در
نقش آفرینی های خود چهره ها حالت مغولی داشته باشد.
تجویدی به مکتب شیراز در این دوره اشاره کرد و گفت: چون هنرمندان این
دوره در پارس و شیراز کنونی از یک امنیت و آرامش بیشتری برخوردار بودند
، چهره ها در نگارگری هنرمندان این سرزمین از حالت مغولی خارج شد که این
نیز شاهدی دیگر برای ریشه دار بودن هنر نگار گری در ایران است.
این استاد نگارگر ادامه داد:نگارگر باید معماری، تاریخ،ادبیات و فرهنگ
ایرانی را بخوبی بشناسد واگر به هنر نگارگری به اصالت و ارزش و معیارهایی
که در فرهنگ ایرانی بوده توجه نشود این هنر ایرانی در معرض خطر قرارجدی
قرار می گیرد.
تجویدی افزود : در گذشته هنر نگارگری یا در حقیقت مینیاتور در خدمت کتاب
آرایی و تصویرسازی دیوان اشعار و داستان های تاریخی بوده است که استادان
و پیشکسوتان در کارگاه هایی که خودشان داشتند مورد توجه قرارمی گرفته
اما امروز در برخی رشته ها مثل صنایع دستی به صورت یک زیرمجموعه نگاه می
شود که این نیز نگاه دقیقی نیست .
این استاد دارای نشان درجه یک هنری، گفت: تلاش می کنم خالی از هر گونه
ابتذال و نوگرایی بدون ریشه، این هنررا احیا کنم و در هر شرایطی معتقد به
تحول در نگارگری ایران هستم به شرطی که ریشه های خود را حفظ کند و از
ابتذال به دور باشد.
علی اصغر تجویدی سال 1327 خورشیدی در شهر فسا از توابع استان فارس زاده
شد. در ابتدا به طراحی و بعد از کسب تجربیاتی در زمینه نقاشی، به نگارگری
ایرانی (مینیاتور) پرداخت.
تجویدی در سایر رشته های هنری مانند نقاشی رنگ و روغن، مجسمه سازی، و
آبرنگ نیز دستی توانا دارد. آشنایی او به تاریخ ایران باستان و مطالعه
آثار هنرمندان دوران رنسانس اروپا و نگارگر چیره دست ایران، استاد محمود
فرشچیان، تاثیر سازنده ای در وسعت دید و باروری ارزش های هنری او داشته
است.
دریافت دیپلم افتخار -مینیاتور< نگارگری ایرانی از Sweden Addiction Art
در سال 2002،دریافت لوح افتخار و جایزه ویژه به خاطر تابلو -نوروز در تخت
جمشید< از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1376، دارای نشان درجه یک
هنری از سازمان میراث فرهنگی کشور در سال 1384، تدریس در دانشکده هنرهای
زیبا دانشگاه تهران در سال های 1363-1362،تدریس در دانشکده هنر و معماری
دانشگاه شیراز و آموزشکده فنی و حرفه ای دختران شیراز، شرکت در نمایشگاه
های نگارگری ایرانی پاریس، مسقط، عشق آباد، استکهلم، موزه هنرهای معاصر
تهران، فرهنگسرای نیاوران و همچنین نمایشگاه های صنایع دستی شیراز، همدان
، تبریز و... و چاپ دو آلبوم نگارگری ایرانی و تصویر نگاری دیوان حافظ و
همچنین همکاری با فرهنگستان هنر در تصویرنگاری شاهنامه فردوسی بخشی از
کارنامه هنری این هنرمند پیشکسوت استان فارس و ایران است.ک/1
7382 /675
شماره 108 ساعت 15:07 تمام
