کم آبی، شالیکاری گیلان را در حد خزانه گیری متوقف کرده است
.......................................................
رشت، خبرگزاری جمهوری اسلامی 12/02/87
داخلی.اقتصادی.کشاورزی
شالیکاری در بسیاری از مناطق استان گیلان در حد خزانه گیری متوقف شده است
و بسیاری از شالیکاران به دلیل کم آبی توان آماده سازی شالیزارهای خود را
ندارند.
به گزارش ایرنا، شماری از شالیزارهای استان گیلان که از شبکه آبیاری سد
سفیدرود آبیاری می شوند دچار مشکل کم آبی هستند و برخی شالیزارها نیز که
از رودخانه های فرعی آبیاری می شوند هم بدین مشکل دچار شده اند.
گزارش های رسیده حاکی از آن است که اراضی پست تر و قسمت های انتهایی شبکه
آبیاری سد سفیدرود دربخش مرکزی جلگه گیلان و مناطق زیباکنار، بندر کیاشهر،
آستانه اشرفیه، صومعه سرا و فومن با مشکل بیشتری نسبت به سایر اراضی روبرو
هستند.
شالیکاری برخلاف گندم کاری که بطورمستقیم تخم در مزرعه پاشیده می شود، جو
برنج (شلتوک ) دوهفته قبل از انتقال به مزرعه در محدوده کوچکی به نام "توم
بیجار" سبز و پس ازشخم، آبتخت و آماده سازی شالیزار درآن نشاء کاری می شود.
به گفته کشاورزان گیلانی، در گذشته کم آبی در موقع کاشت دراین استان معنا
و مفهومی نداشته و این کم آبی یا خشکسالی در گیلان فقط در فصل تابستان
اتفاق می افتاده است.
آنان می گویند: امسال برخی از کشاورزان گیلانی حتی برای خزانه گیری (توم
بیجار) هم آب ندارند و آب خزانه گیری را از طریق موتور پمپ از جویها و
چاهها و در بعضی مناطق حتی با دبه از منزل تامین می کنند.
"علی حسنی " یک شالیکار منطقه "خشک استخر" خشکبیجار، می گوید ازیک هکتار
شالیزار در سال های گذشته دو تن برنج سفید برداشت می کرده ولی امسال مانند
چهارصد خانوار این منطقه قادر به زدن شخم و آب تخت زمین های خود نیست.
بسیاری از اهالی روستای دوهزار خانواری کوی شهید رجایی کیاشهر آب خزانه
گیری برنج را با دبه و یاحتی دیگ از جویبارها به داخل توم بیجارمی ریزند.
کوی شهید رجایی کیاشهر حدود 900 هکتار شالیزار دارد و در زمین های
آبرفتی سفیدرود و حاصلخیزترین اراضی گیلان قرار گرفته اند.
این منطقه جزو مناطق پایانی محدوده آبیاری شبکه سفیدرود است که علاوه بر
اینکه کانال های آبیاری آن از سد سنگر تغذیه می شوند به منظورپشتیبانی از
کمبود آب در فصل تابستان دارای امکانات پمپاژ برای استفاده آب رودخانه
سفیدرود است.
این منطقه در انتهای رودخانه سفیدرود در نزدیکی های دریای خزر قرار
دارد و آب زیادی هم از سفیدرود وارد دریا می شود ولی کشاورزان این منطقه
قادر نیستند این آب را به داخل شالیزارهای خود هدایت کنند.
یک کشاورز این منطقه گفت: "توم ها" در این منطقه رسیده و آماده نشاء کاری
است ولی "بیجارها" خشک هستند نمی دانند باید چه کار کنند.
این شالیکارافزود: دو جریب شالیزار دارد و سالیانه پنج تن برنج برداشت
می کرد ولی امسال نتوانسته است کاری را انجام دهد.
کشاورزان این منطقه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفتند: 42 روز از بهار
گذشته است ولی زمین آنها خشک است در حالی که هر ساله از 30 فروردین ماه
نشاء کاری آغاز می شد و ظرف ده تا 20 روز به پایان می رسید.
هرمز خانی پور کشاورز 55 ساله کیاشهری می گوید: ده روز دیگر وقت داریم
که از "توم" خود استفاده کنیم و گرنه پوسیده خواهد شد.
وی به افزایش هزینه های شالیکاری در حین کم آبی خاطر نشان کرد: بنزین
برای موتور برنجکاری لیتری 500 تومان خریداری می شود و موتور آب نیز که یک
میلیون و یکصد هزار ریالی در سال گذشته قیمت داشت امسال به دومیلیون ریال
افزایش یافته است.
وی تاکید: تمام تلاش ما تاکنون سبز کردن جو در توم بیجار و آماده کرده
خزانه است ولی آبی برای آماده سازی شالیزارها را وجود ندارد تا توم برای
نشاء به آن انتقال یابد.
"محمود ندیمی " شالیکار کوچصفهانی که از سر ناامیدی از نزولات آسمانی و
کانال های آب شبکه سفیدرود درحال حفرچاه برای مزرعه خود است نیز می گوید:
هر هکتار زمین شالیزار دو میلیون تا 5/2 میلیون ریال با تراکتور شخم می
زنند که این کار با موتور بیجارکاری سه میلیون ریال و مزد یک مرزکن روزی
150 هزار ریال است.
محمد جوادزاده یک شالیکار منطقه "باقرچه" کیاشهر نیز می گوید: کم آبی
باعث افزایش هزینه ها نیز شده است.
وی تاکیدکرد: مزد یک کارگر مرد و یک نشاء کار زن به 200هزار ریال رسیده
است در حالی که در سال گذشته این مبلغ 90 هزار ریال بود.
در منطقه چولاب کوچصفهان نیز بسیاری از شالیزارها خشکیده است و زمین های
شالیکاری ترک برداشته اند.
به گفته کشاورزان و شالیکاران گیلانی کم آبی دراین فصل از سال در گیلان
غیرمنتظره بوده و اگر کم آبی رخ می داد معمولا در تابستان بوده است.
مدیرعامل آب منطقه ای استان گیلان نیز اظهار داشت: سازه ها و تاسیسات آبی
که در استان گیلان وجود دارد مناسب سال های کم آبی نیست و بسیاری از این
سازه ها بیش از 45 سال از زمان طراحی آنها می گذرد.
"سید مرتضی موسوی" گفت: هم اکنون استان گیلان همگام با شرایط جدید نیاز
به تاسیسات مناسب آب و فناوری روز نیاز دارد.
وی افزود: هماهنگی خوبی بین دستگاههای مسوول در استان گیلان وجود آمده
است و اعتبارات خوبی نیز برای حفر چاه های اضطراری ، خرید تیلر، الکتروپمپ
و انواع لوله های آبرسانی تخصیص داده شده است.
وی اظهارداشت: امسال حتی اراضی که در سال های قبل دچار غرقابی بودند و
باید آب از این مزارع تخلیه می شد با مشکل کم آبی مواجه هستند.
وی تصریح کرد: با حفر چاههای نیمه عمیق، استفاده از آب زهکشی ها و آب
تالاب ها و مدیریت آب موجود سعی می شود از آب حداکثر استفاده بهینه به عمل
آید.
احداث سد سفیدرود و شبکه های آبیاری آن در دهه 40 در استان گیلان ساخته
شد که 180 هزار هکتار از 238 هزارهکتار اراضی شالیزاری گیلان از طریق
شبکه آبیاری این استان آبیاری می شود.
استان گیلان با تولید 70درصد برنج سفید کشور از مهمترین استان های برنج
خیز کشور است .
این استان هم اکنون در آغاز فصل کشت برنج با مشکل شدید کم آبی مواجه
شده است و این مساله سرنوشت این محصول در فصل زراعی جاری را در هاله ای از
ابهام قرار داده است.کد4
506/619/1552/
شماره 045 ساعت 09:30 تمام
