عوارض شنا در استخر و راه های پیشگیری از آن
#
کرمانشاه ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 03/03/85
داخلی.ورزشی.شنا.عوارض.
شنا ورزشی مفرح و از پرطرفدارترین ورزش ها در میان مردم است که در فصل
تابستان هواخواهان زیادی دارد.
با توجه به جمعیت فراوانی که هرروز بخصوص در تابستان از فضای بسته
استخرها استفاده می کنند، باید خطرات و عوارض ناشی از شنا در این اماکن و
توصیه هایی که باعث کاهش عوارض می شود را به اطلاع شناگران رساند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه می گوید: مشکلات پوستی از
مهمترین عوارض شنا کردن در استخرهاست.
دکتر "علی ابراهیمی" متخصص بیماریهای پوست مو و زیبایی در گفت و گو با
خبرنگار ایرنا افزود: مشکلات پوستی ناشی از شنا به سه دسته "مشکلات ناشی از
آفتاب"، "مشکلات ناشی از تماس با آب و کلر اضافه شده به آن" و "عفونتها"
تقسیم می شود.
وی گفت: بزرگترین خطر ناشی از آفتاب برای شناگران خصوصا شناگران در
استخرهای روباز خطر آفتاب سوختگی نیست بلکه امکان ابتلا به سرطان های
پوستی است.
این متخصص بیماریهای پوستی افزود: سرطان های پوست به دنبال تماس مداوم
و طولانی با آفتاب ایجاد می شود و معمولا چند سال پس از تماس با آفتاب بروز
می کند.
وی گفت: استفاده از کلاه و کرم های ضد آفتاب برای شناگران و مربیان آنها
ضروری است.
دکتر ابراهیمی اضافه کرد: برنزه کردن پوست در کنار استخرهای روباز در
آینده می تواند احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.
وی گفت:در استخرهای روباز بهترین ساعات شنا صبحها و شبها است و بدترین
ساعات شنا بین 12 ظهر تا سه بعداز ظهر است.
وی افزود: اکثر ضد آفتابها در آب حدود 90 دقیقه دوام دارند و سپس باید
تکرار شوند.
دکتر ابراهیمی در خصوص تماس با آب و کلر گفت: ضرورتی ندارد شما قهرمان
شنا باشید تا دچار مشکلات ناشی از تماس با آب و کلر شوید.
وی تصریح کرد: اگر پوست شما خشک باشد حتی با یکبار شنا در استخر ممکن
است به اگزما ( حساسیت ) متبلا شوید.
وی گفت: کلر به تنهایی باعث خشکی و خارش پوست نمی شود بلکه شنا کردن در
آب حتی آبهای فاقد کلر هم می تواند باعث خشک شدن پوست شود.
وی افزود: این عارضه به دلیل شسته شدن لایه چربی سطحی محافظ پوست رخ
می دهد و بدون این لایه و چربی محافظ که عموما از زیر پوست ترشح می شود پوست
آب خود را از راه تبخیر از دست داده و منجر به خشکی می شود.
دکتر ابراهیمی گفت: در خشکی پوست بتدریج ترک های سطحی روی پوست ایجاد
شده و پوست کم کم تحریک پذیر شده و خارش پیدا می کند که با جایگزین کردن
لایه چربی از دست رفته از سطح پوست با کرم ها و لوسیون های مرطوب کننده
علایم خشکی و خارش پوست کاهش می یابد.
وی اضافه کرد: بهترین زمان استفاده از کرم ها و لوسیونهای چرب کننده یا
مرطوب کننده بعد از دوش گرفتن در استخر هنگامی که پوست هنوز مقداری رطوبت
دارد می باشد.
وی گفت: هرچند احتمال انتقال عفونت در استخری که خوب کلرینه می شود کم
است اما کلرینه نمودن بیش از حد آب استخرها نیز می تواند باعث تحریک مخاط
ملتحمه چشم و پوست شود.
این متخصص پوست افزود: کونژنکیتویت یا التهاب ملتحمه چشم می تواند در
اثر مواد شیمیایی ویا بر اثر عفونت ایجاد شود.
وی تصریح کرد: درهر دو مورد استفاده از عینک های مخصوص شنا یا محلولهای
شستشوی چشم باعث کاهش علایم می شود.
وی گفت: بعضی افراد نیز به دنبال تماس با آب دچار خارش های شدید پوست و
کهیر می شوند، این افراد اگر قبل از تماس با آب بدن خودرا چرب کنند احتمال
بروز کهیر در آنها کاهش می یابد.
وی افزود: تماس با آب سرد ( جکوزی ) نیز می تواند در افراد باعث کهیر و
خارش شود و گاهی ورود ناگهانی در آب سرد باعث سنکپ و حتی ایست قلب و مرک
شود.
وی گفت: افرادی که موهای روشن بلوند یا خاکستری و سفید دارند گاهی به
دنبال تماس مداوم با آب استخر دچار تغییر رنک در موهایشان می شوند و رنک
موهای آنها به رنک سبز متمایل می شود و شناگرانی هم که موهای تیره دارند
ممکن است به دلیل تماس مداوم با کلر دچار سفیدی مو شوند.
وی افزود: این حالت ها می تواند به دلیل تداخل کلر موجود در آب با رنگدانه
مو یا به دلیل رسوب املاح مس موجود در آب باشد که استفاده از کلاه مخصوص
شنا، شستشوی مرتب موها با شامپو و استفاده از محلول پراکسید هیدروژن سه
درصد می تواند از این حالت جلوگیری کند و باعث پاک شدن رنک موها شود.
وی خاطرنشان کرد: استخرهای شنا در بسیاری از مناطق تمیز و سالم هستند
اما به دلیل محیط مرطوب و تماس افراد با یکدیگر احتمال سرایت بیماریهای
عفونی وجو دارد.
دکتر ابراهیمی گفت: عفونت های ناشی از شنا در استخرها عفونت های قارچی
باکتریال و ویروسی است.
وی افزود: عفونت های قارچی به دلیل محیط مرطوب و مناسب بدن ورزشکاران
برای رشد عوامل قارچی و افزایش تماس افراد با یکدیگر ایجاد می شود.
وی تصریح کرد: پوست بدن ورزشکاران به دلیل تعرق یا تماس با آب دایما
مرطوب است و استفاده از لباس های تنک و چسبان محیط مناسبی را برای رشد
عوامل عفونی خصوصا قارچها فراهم می کند.
وی گفت: دوش ها، اتاق های تعویض لباس، کناره ها و کف استخرها می تواند مخزن
مناسبی برای عفونت ها باشد.
وی افزود: عفونتهای قارچی در شناگران معمولا در بین انگشتان پا و ناحیه
کشاله ران دیده می شود و ایجاد ضایعات قهوه ای قرمز و حتی ضایعات کم رنک در
نواحی گردن، تنه و زیر بغل از علایم عفونت قارچی است که این بیماری مسری
نیست.
وی گفت: عفونت های باکتریال نیز به طور شایع به دنبال استفاده از جکوزی
ایجاد می شود.
وی افزود: ضایعات پوستی ناشی از این عفونتها هشت تا 48 ساعت پس از تماس
با آب آلوده ایجاد می شود و در مناطقی از پوست که با لباس شنا پوشیده شده
بخصوص ناحیه باسن بیشتر دیده می شود.
وی گفت: استخر بچه ها نیز در صورت آلوده شدن به مدفوع، ضایعات مشابهی
ایجاد می کند و گاه باعث عفونت های روده ای، عفونت ملتحمه چشم و عفونت
کانال خارجی گوش می شود.
وی افزود: درمان ضایعات پوستی ضروری نیست چرا که در مدت زمان هفت تا 10
روز بهبود می یابد.
دکتر ابراهیمی گفت: از شایع ترین عفونتهای ویروسی در شناگران، زگیل
بویژه در کف پاها است.
وی افزود: این ویروس در کناره های استخرها و کف اتاق های تعویض لباس و
دوشها وجود دارد و مرطوب بودن کف پا و احیانا وجود خراشهایی در کف پا
باعث ابتلا به این بیماری می شود.
وی گفت: این ویروس نسبت به مواد ضدعفونی کننده و شستشو مقاوم است و
برای جلوگیری از ابتلا به آن باید از دمپایی یا سایر محافظهای پا استفاده
کرد.
وی افزود: برای پیشگیری از گسترش بیماریهای عفونی شناگران درصورت داشتن
تب یا یک بیماری عفونی جدی مانند علائم سرماخوردگی، آنفلوانزا، هپاتیت و
سایر حالات عفونی باید از فعالیت های ورزشی جمعی به ویژه شنا در استخرها
خودداری کنند.
وی گفت: تعویض مکرر آب استخرها، نگهداری کلر آب در حد استاندارد(2/7) و
رعایت بهداشت فردی مهمترین راه پیشگیری از بروز، کنترل و گسترش بیماری های
پوستی است.
(ن - ا/570/569/587)
