شب يلدا فرصتي براي ايجاد گرمي و صميميت خانواده ها در سرماي زمستان

آیین شب یلدا در روزگاران كهن كه با گردآمدن تعداد زیادی از خانواده های همخون كه شامل پدربزرگ، مادربزرگ، عموها، عمه ها و فرزندان برگزار می شد، در جوامع امروزی جای خود را به خانواده هسته ای مركب از همسر، شوهر و فرزندان داده است.

هرچند كه این شب تحت تاثیر تحولات و پیامدهای زندگی شهری امروزی، اهمیت گذشته خود را از دست داده است، اما هنوز هم بهانه خوبی برای دور هم جمع شدن خانواده ها و گذران شب طولانی سال با خوشی، شوخی و خنده است.

با وجود اینكه افزایش گرفتاری ها، مشغله روزمره و كاهش سطح درآمد مردم به عواملی برای تنزل پیوستگی ها، عواطف انسانی و كاهش رفت و آمدهای خانوادگی تبدیل شده، حفظ و تداوم این آیین ها در جامعه، فرصتی برای افزایش صمیمیت ها و عواطف انسانی مهیا می كند.

آیین شب یلدا در مراغه نیز فرصتی برای رفع كدورت های خانوادگی، تداوم همبستگی عاطفی و نشانه تندرستی، فراوانی و شادكامی است.

مردم این شهرستان از دیرباز در شب چله و یلدا با تشكیل محافل گرم و صمیمی در خانه اقوام و بزرگان فامیل، این شب سرد و طولانی را به الفت، دوستی، نشاط و خاطره گویی ایام گذشته سپری می كنند.

در این شهرستان مردم از چند روز قبل با تهیه بساط شب چله و یلدا، خود را برای گذران شب طولانی سال مهیا كرده و در این بین، در چشمان خردسالان و نوجوانان بیشتر از همه از برق شیرینی و شادی موج می زند.

مهمترین نماد سفره شب چله در مراغه، هندوانه یا در زبان محلی ' چله قارپوزی' است كه در كنار آن آجیل ، شیرینی، سجوق ، باسلوق و میوه های فصل بساط سفره ' شب چره' شب یلدا را رنگین می كند.

در گذشته نه چندان دور، لحاف و كرسی های گرم، میزبان سفره شب چله و بساط شب چره بوده كه اكنون جای خالی آن در خانه ها نمایان بوده و مبل و میزهای رنگی و شومینه جای آن را پركرده است.

بردن هدیه، تحفه و آجیل در كنار هندوانه های تزیین شده به تازه عروس ها از دیگر رسوم مردم این شهرستان برای استحكام ارتباطات انسانی و تقسیم شادی و نشاط در بین خود است.

نوشتن و كندن اسامی افراد نزدیك فامیل بر روی پوست هندوانه قبل از بریدن 'قارپوز ' شب چله از دیگر رسوم محلی در مراغه است.

امروز (پنجشنبه) در آستانه شب یلدا ، مردم مراغه شاهد بارش نعمت الهی باران بوده و در برخی از مناطق این شهرستان نیز دامن برفی ننه سرمای چله بزرگ گسترده شده است.

گزارش از : پرویز بابائی

/587/590