'اسماعیل آذر' روز شنبه به مناسبت بزرگداشت روز حكیم 'عمر خیام' در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت: شناخت زبان فارسی در گرو شناخت این شاعر پرآوازه ایرانی و اشعار او است.
وی افزود: خیام، نخستین شاعری است كه آوازه اش در جهان پیچیده و دنیای غرب در ادبیات، پیش از شاعران دیگر وی را شناخت.
وی با اشاره به شهرت خیام به عنوان ریاضیدان و بنیانگذار نوعی از هندسه در جهان، افزود: ترجمه رباعیات این شاعر توسط 'ادوارد فیتز جرالد' خیام را به شهرت جهانی رساند.
آذر خاطرنشان كرد: گرچه خیام از بزرگان نجوم و ریاضیدان است، اما حدود 60 رباعی از او باقی مانده كه به گفته برخی نویسندگان معاصر، وجوه علمی این دانشمند ایرانی را تحت تاثیر خود قرار داده است.
استاد ادبیات دانشگاه شهید بهشتی تهران گفت: خیام را 'شاعر دم' نامیده اند و شاعران بعد از او در این تفكر وامدار وی بوده اند به گونه ای كه حتی جای پای این شاعر را در شعر حافظ نیز در می یابیم.
وی، با اشاره به رباعی خیام 'هر وقت خوش كه دست دهد مغتنم بشمار'، تصریح كرد: خوش باشی های این شاعر حقیقتی پوشیده در خود دارد.
وی با تاكید بر اینكه عرفان و الهیات در شعر خیام موج میزند، گفت: این شاعر پر آوازه، مزاح ها و كشمكش های قومی و مذهبی روزگار خود و ناجوانمردی هایی كه انسان ها به یكدیگر روا می دانستند، را می فهمید و نمی توانست برطرف كند.
پژوهشگر ادبیات فارسی، همچنین با اشاره به رباعی 'سحر با باد می گویم حدیث آرزومندی' یادآور شد: خیام را شاعر شراب نام می نهند و شراب در شعر فارسی معانی مجازی دارد.
حكیم عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری، فیلسوف، منجم، ریاضی دان و شاعر ایرانی، در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری قمری می زیسته است.
بیست و هشتم اردیبهشت در تقویم ایران روز بزرگداشت مقام این شاعر بزرگ فارسی نامگذاری شده است.
ع.م/7429/562
كاشان- كارشناس ادبيات فارسي گفت: ادب فارسي در اشعار 'غياث الدين ابوالفتح عمر بن ابراهيم خيام نيشابوري' نهفته است.
