به گزارش ایرنا، محرم و عاشورا از دیر باز برای شیعیان و ایرانیان از جایگاه خاصی برخوردار بوده است تاجایی كه رزمندگان اسلام در طول هشت سال دفاع مقدس نیز با یاری از رمز و رموز قیام امام حسین(ع) جلوه‌های ماندگار از حماسه و ایثار خلق كردند و بسیاری از عملیات‌ها نیز با رمز 'یا حسین' انجام شد.
این در حالیست كه اسیران ایرانی نیز در زمان اسارت محرم، عاشورا و عزاداری برای سید الشهدا را فراموش نمی كردند تا جایی كه برای این كار سخت ترین شكنجه ها را تحمل می كردند.
باید گفت با وجود تمام محدودیت ها و سخت ترین آزارها دشمن خبیث نتوانست شور حسینی را از اسرای ایرانی بگیرد.
**
یكی از آزادگان درباره مراسم سوگواری ماه محرم در اسارت به نقل خاطره ای از آن ایام پرداخت و به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: از طریق شورای مخفی هدایتگری اردوگاه كه شامل تعدادی از نخبگان اسیر بود، در نخستین سال اسارت كه مراسم عزاداری رونقی چندان هم نداشت تصمیماتی برای سوگواری گرفته شد لذا در اولین گام مداحان حاضر در جمع اسرا شناسایی شدند.
'عبدالله كریمی ' با بیان اینكه تبادل اشعار و مرثیه ها گام بعدی پروژه عزاداری بود، اظهار داشت: احسان آبیاری، بصیری، مزاری ،محمدی و نعمتی از جمله مداحان بودند.
به گفته وی، در مرحله بعد باید قلم و كاغذ تهیه می شد بنابراین مخفیانه به یك قلم دسترسی پیدا كردیم و از سفیدی حاشیه روزنامه و كاغذهای پاكت سیمان و پودر لباسشویی استفاده كردیم تا اشعار و نوحه ها بصورت مكتوب در اختیار مداحان قرار گیرد.
كریمی با بیان اینكه در 'اردوگاه تكریت 12' بیش از 9 آسایشگاه با جمعیت 70 تا یكصد نفر وجود داشت، ادامه داد: به دلیل حضور نگهبانان عراقی، عزاداری در خارج از آسایشگاه ها امكان پذیر نبود.
این آزاده سرافراز اضافه كرد: یك نفر را مامور كرده بودیم كه در نزدیكی پنجره ها نگهبانی دهد تا اسرا را از آمدن نگهبانان عراقی مطلع كند بنابراین وقتی آنها به نزدیك پنجره می رسیدند، صداهایمان را آهسته می كردیم اما برخی مواقع هم كه عراقی ها متوجه مراسم می شدند، همان موقع به میان اسرا هجوم می آوردند و اسرا را به باد كتك می گرفتند.
كریمی با بیان اینكه عزاداری اسرا برای سالار شهیدان در اوج مظلومیت و غربت بود، اضافه كرد: از سال دوم اسارت به خاطر مقاومت و فشارهای اسرا، عراقی ها متقاعد شدند كه برای برگزاری این مراسم مجوز صادر كنند.
وی گفت: برگزاری مراسم عزاداری با گذاردن شرط و شروط هایی توسط عراقی ها آزاد همراه شد اما یكی از این شرط ها این بود كه هنگام اجرا چراغ ها روشن باشد و در زمان محدود و مشخص اسرا به صورت نشسته به عزاداری بپردازند.
صبح ها در یك آسایشگاه و بعد از ظهرها در آسایشگاه دیگر عزاداری انجام می شد و قبل از آن نیز یكی از اسرا كه اطلاعات خوبی درباره واقعه عاشورا داشت، سخنرانی می كرد.
كریمی افزود: در محرم یكی از این سال های اسارت عزاداری به همان سبك و سیاقی كه دیكته شده بود به اجرا درآمد ناگهان متوجه یكی از نگهبانان عراقی شدیم كه در پشت پنجره آسایشگاه هم صدا با بچه ها می خواند و سینه زنی می كند.
همه تعجب كردیم و منتظر تنبیه او از سوی مسئولان اردوگاه شدیم .
این آزاده ادامه داد: صبح روز بعد كه سرنگهبان برای آمار اسرا آمده بود در مقابل چشمان همه، بعثی ها آن نگهبان را به جرم همراهی و مشاركت در عزاداری با اسرا به شدت تنبیه و مجازات كردند.
اجتمام(5)1880 ** 1569
تهران- ایرنا- عشق اسرا به سالار شهیدان و عزاداری آنها در یكی از اردوگاه های مخوف بعث، یك نگهبان عراقی را چنان از خود بیخود كرد كه او هم صدا با اسرا گریست و سینه زد.
