به گزارش روز سه شنبه روابط عمومي رصدخانه دانشگاه كاشان 'ايرج صفايي' اظهار داشت: دنباله دار پن استارز در 27 ارديبهشت 1391 (17 مي 2012 ) توسط تلسكوپ رصدخانه پن استارز در هاوايي كشف شد.
بگفته وي اين دنباله دار در اواخر سال 1392 و آوايل 1393 در آسمان شامگاهي به درخشندگي خوبي رسيد و با عبور اين دنباله دار از صورت فلكي شير يا 'اسد' و فاصله گرفتن آن از خورشيد در آسمان صبحگاهي دوباره علاقمندان را به سوي خود جذب مي كند.
وي افزود: اين دنباله دار در روزهاي نخست شهريور از فاصله حدود 10 درجه اي پايين سياره 'هرمزد' و از بين دو صورت فلكي 'خرچنگ' يا (سرطان) و 'مار آبي' عبور كرده و به سوي صورت فلكي 'تكشاخ' پيش مي رود.
صفايي تاكيد كرد: قدر ظاهري اين دنباله دار اندكي بيش از 6 است، بنابراين در آسمان كاملا تاريك با تلسكوپهاي كوچك و حتي دوربين دوچشمي نيز قابل مشاهده است و با گذشت زمان اندكي درخشانتر مي شود و مي توان با چشم غير مسلح اين دنباله دار را در آسمان مشاهده نمود.
وي افزود: اين دنباله دار درحال حاضر كمتر از دو واحد نجومي از زمين فاصله دارد.
دنباله دارها اجرام كوچكي هستند كه از لايه هاي بيروني منظومه خورشيدي به سوي مركز آن رانده شده و معمولا بر روي مدار بيضي كشيده به دور خورشيد مي چرخند.
هسته مركزي اين اجرام قطري تا چند كيلومتر داشته و عمدتا از جنس يخ گازهاي مختلف مانند هيدروژن، آمونياك و بخار آب تشكيل شده اند كه مقداري غبار و سنگ ريزه در داخل يخ محبوس شده است.
در هنگاهي كه اين اجرام در مدار خود به خورشيد نزديك مي شوند، اندكي از يخ ها بخار شده و به همراه گرد و غبار و ذرات شن و سنگ ريزه، دم اين دنباله دارها را تشكيل مي دهند.
دنباله دارها اجرامي ميليونها برابر كوچكتر از زمين هستند در صورتي كه ستارگان داراي جرمي ميليونها برابر زمين هستند، بنابراين نبايد آنها را ستاره دنباله دار ناميد، اما از زمان باستان كه به سيارات نيز نام ستاره رونده داده مي شده هنوز به اشتباه دنباله دارها را ستاره دنباله دار مي گويند.
7429/545
كاشان- ايرنا- كارشناس رصدخانه دانشگاه كاشان گفت: دنباله دار 'پن استارز' با عبور از كنار خورشيد در شهريور 1393 آسمان صبحگاهي را زيباتر مي كند.
