به گزارش ايرنا، اما با تمام اين تفاصيل اين پاسخ چرايي بزرگتري همراه دارد كه مثلا چرا معلولان كمتري در جامعه ما مي توانند تحصيلات عاليه داشته باشند؟
چرا استفاده از مراكز تفريحي و خدماتي براي معلولين در استان و شهرستان مريوان دشوار و گاها غيرممكن است؟
چرا يك معلول جسمي، حركتي هر بار كه از خانه خارج مي شود با يك تعامل نامناسب و گاها زننده از سوي شهروندان روبرو مي شود؟
چرا بسياري از افراد و شهروندان فكر مي كنند اگر يك معلول در طول دوران زندگي خود ازدواج و تشكيل خانواده نداد و تا آخر عمر تنها ماند، مسئله مهمي رخ نمي دهد؟
شايد براي من و يا اكثر شهروندان در نگاه اول، اين مسئله كوچك و بي اهميت جلوه دهد ولي در يك نگاه منصفانه، اين مسائل، كوچك و بي اهميت نيستند و جواب همه اين چرايي ها سر انجام به يك نكته كليدي ختم مي شود و آن نكته همان شناخت ناقص از معلوليت در جامعه و بين شهروندان است.
براي يافتن سوال هاي پيش رو، گفتگوي كوتاهي با رييس اداره بهزيستي شهرستان مريوان انجام شده كه از نظر خوانندگان مي گذرد.
** فرهنگ سازي به عنوان حلقه مفقوده در برخورد مناسب با معلولين
شيركو بهمني به خبرنگار ايرنا گفت: براي برون رفت از اين مشكل ها و به نوعي فرهنگ سازي و شناساندن معلولين به شهروندان و بازگشت آنها به جامعه، نيازمند كار جدي و تلاش بي وقفه در جامعه و سطح شهرستان مريوان و تمام دستگاه هاي اجرايي هستيم.
او با اشاره به اينكه 10 درصد جامعه را افراد معلول تشكيل مي دهند يادآور شد: متاسفانه در طول ساليان گذشته، هيچ گونه توجهي در زمينه ارتقا فرهنگ شهروندي در اين خصوص به عمل نيامد است.
رييس بهزيستي شهرستان مريوان با يادآوري اين نكته كه فرهنگ سازي در كم كردن افراد مبتلا به بيماري هاي جسمي، حركتي و معلوليت مادر زادي نقش پر رنگي را ايفا مي كند گفت: در مريوان براي اولين بار از ايده هاي نو جهت آگاهسازي جامعه براي مبازره با معلوليت هاي ناخواسته اقداماتي صورت گرفته است كه يكي از اين ابتكارات استفاده از تئاتر و نمايش هاي خياباني مختلف با موضوعات متناسب در شهر و روستاهاي اطراف در مناسبت هاي خاص است.
بهمني در ادامه گفت: در مرحله اول بايد نگاه اشتباه شهروندان و جامعه نسبت به معلولين را با ديدگاه هاي نو و منطقي عوض كرد و واژه معلول و معلوليت را از نو تعريف كنيم و اصولا به جامعه فهماند كه معلوليت يك تقدير و قهر الهي نيست.
** مريوان براي معلولان مناسب سازي نشده است
اين مسوول با انتقاد از مديران اجرايي و دستگاه هاي مرتبط با ادارات شهرستان مريوان از نبود هيچگونه زمينه مناسب براي استفاده معلولان از رفت و آمد در فضاي اداري و ساختمان هاي آن خبر داد و تصريح كرد: امر مناسب سازي يا مبلمان شهري يكي از دغدغه هاي جامعه معلولان در مريوان است.
او گفت: در شهرهاي بزرگي مثل تهران، اصفهان و مشهد به طور جدي و تخصصي طرح مناسب سازي معلولين اجرا مي شود اما در شهرهاي كوچكتري مثل سنندج و مريوان، به مسئله مناسب سازي كمترين توجهي نشده است.
بهمني با يادآوري ايننكه شهرداري مريوان همواره به عنوان يك شهردار موفق در فضاي سبز و خدمات عمراني ديگر، موفقيت هاي انكار ناپذيري به دست آورده است گفت: در مكاتبات و جلسات كاري، به آسيب ها و نيازمندي هاي حداقلي معلولين در اين شهرستان بارها اشاره كرده ام ولي در اين شهرستان هيچ گونه نشانه ملموسي از توجه مديران دستگاه هاي اداري به جامعه معلوليت ديده نمي شود.
وي گفت: از پياده روهاي شهر مريوان گرفته تا ادارات دولتي و دفاتر خصوصي و حتي مكان هاي عمومي و تفريحي، براي اين قشر هيچگونه بستر سازي و مناسب سازي به عمل نيامده است.
** مريوان بيشترين معلوليت را در بين شهرستان هاي استان كردستان دارد
رييس اداره بهزيستي شهرستان مريوان با اشاره به موقعيت خاص شهرستان و روستاهاي اطراف، همچنين مرزي بودن مريوان، هشت سال جنگ تحميلي و وجود مين هاي برجا مانده از دوران جنگ گفت: متاسفانه با گذشت چند سال از اتمام جنگ، هنوز در روستاها و مناطق مرزي، پاكسازي معابر مين به پايان نرسيده و هر بار شاهد حوادث ناگوار معلوليت جسمي افراد هستيم كه كودكان روستاي نشكاش مريوان نمونه عيني از اين گونه حوادث ناخوشايند جسمي هستند.
وي افزود: در دوران جنگ تحميلي مناطق زيادي از مرزهاي اين شهرستان به مين آلوده شده و هنوز هم تعداد زيادي از اين مين ها در روستاها و مناطق صفر مرزي، خنثي و پاكسازي نشده است.
مريوان در 130كيلومتري غرب سنندج مركز استان كردستان واقع شده است.ك/4
533/7451
گزارش از بهرام غلامي
مريوان - سنندج - ايرنا - اگرچه امروزه معلولين به دنبال سهم خود از اجتماع هستند اما سوالي كه در ذهن هر فرد منصفي پيش مي آيد اين است كه چرا شناخت جامعه از معلوليت كم است؟ شايد در نگاه اول جدي ترين پاسخ اين سوال حضور كم رنگ افراد معلول در جامعه و حوزه هاي مختلف اجتماع باشد.
