به گزارش روز سه شنبه ايرنا، علي خانجاني در نخستين روز از هفدهمين جشنواره بين‌المللي قصه‌گويي در كرمانشاه، در كارگاه تخصصي درك و فهم دقيق حكايات، ساده‌نويسي و ابهام زدايي را سه شرط اساسي براي بهره‌گيري از متون كهن در قصه‌گويي عنوان كرد.
وي گفت: اولين قدم در راه قصه‌پردازي اين است كه متن مورد نظر براي قصه‌گويي از لحاظ تعابير ناآشنا شناسايي و با استفاده از فرهنگ‌ها و واژه‌ياب‌ها معني شود.
وي بهره‌گيري از ادبيات كهن براي قصه‌گويي را يك ضرورت دانست و خاطرنشان كرد: پس از ساده‌نويسي حكايات، بايد براي پرداخت و گسترش اتفاقات درون متن ابهام زدايي صورت گيرد.
خانجاني ايجاد پرسش در ذهن قصه‌گو را يك شرط لازم در ابهام زدايي قصه‌ها عنوان كرد و افزود: پرسش‌ها باعث تحريك ذهن قصه‌پرداز مي‌شود و يافتن پاسخ براي اين پرسش‌ها شفافيت در قصه‌ها را به دنبال دارد.
به گزارش اداره كل روابط عمومي و امور بين‌الملل كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان، وي با تاكيد بر اينكه قصه‌ها بايد متناسب با مخاطب و نوع كار باشد يادآور شد: مهم اين است قصه‌هايي كه انتخاب مي‌شود حتي اگر از معتبرترين منبع قصه‌ها يعني قرآن كريم باشد، ساختار اصلي آن حفظ شود در حالي كه جزييات مي‌تواند تغيير كند.
اين مسوول فرهنگي با اشاره به اينكه قدرت تصور و تخيل قصه‌گو به قصه‌ها شكل مي‌دهد، اذعان داشت: هنر قصه‌گو در اين است كه قصه را مال خود كند.
خانجاني خاطرنشان كرد: در قصه‌گويي اگر مجالي براي بيان همه حوادث نيست مي‌توان حوادث فرعي را حذف كرد البته حذف مطالب از متن قصه نبايد باعث ايجاد گسستگي در قصه‌ها شود و ارتباط بين حوادث بايد حفظ شود.
مدرس اين كارگاه آموزشي تصريح كرد: براي رفع ابهام‌ها مي‌توان به تحليل رويدادها و پيام‌هاي آن حكايت پرداخت و احتمالاتي را در ذهن ايجاد كرد.
وي با اشاره به اينكه مجهز كردن قصه‌ها به آرايه‌هاي كلامي مانند تكيه‌كلام‌ها، ضرب‌المثل و شعر راهكاري مناسب براي پرداخت قصه‌هاست گفت: هر قصه‌گو مي‌تواند يك شروع متفاوت داشته باشد.
وي با بيان اينكه قصه‌پردازي از متون كهن به تخيل، قدرت نويسندگي و امكان دسترسي به منابع بستگي دارد، اظهار داشت: هر فرد با تفكر و ديدگاه‌هاي مختلف مي‌تواند تحليل‌هاي متفاوتي داشته باشد.
خانجاني قصه‌ها را بر دو گونه تمثيلي و استعاره‌اي تقسيم كرد و يادآور شد: در قصه‌هاي تمثيلي شخصيت‌ها مهم است و بايد ويژگي‌ها و خصوصيات مد نظر گرفته شود.
وي گفت: هدف از تشكيل كارگاه‌‌هاي آموزشي اين است كه ترس مربي از رفتن به سراغ متون كهن از بين برود و جرات پيدا كند، چرا كه ادبيات كهن ايراني سرشار از حكايت‌ها و داستان‌هاي پندآموزاست.
وي اذعان داشت: هر قصه تازه حاوي نكات ارزشمندي است و با يك قصه مي‌توان ذهن كودكان را با ادبيات كهن آشنا كرد تا آنها نيز به اين گنجينه ارزشمند علاقه‌مند شوند.
مدرس كارگاه آموزشي تصريح كرد: استفاده از متون كهن نياز به بازنويسي يا بازآفريني ندارد بلكه نوعي بازآفريني خلاق يعني مناسب‌سازي متون براي قصه‌گويي است.
خانجاني، بازنويسي خلاق را فضايي براي آفرينش هنر و در عين حال وفاداري به اصل متن عنوان كرد و افزود: براي شنيدني كردن يك قصه بايد از واژه‌ها و گفتاري استفاده كرد كه مخاطب با شنيدن آن قصه بتواند در ذهن خود تصويرسازي كند.
خانجاني با بيان اينكه قصه‌گو در واقع راوي مجموعه رويدادهاي يك داستان است، اظهار داشت: قصه‌گو براي روايت يك قصه بايد احساسي‌تر و قوي‌تر عمل كند به گونه‌اي كه اين‌گونه احساس شود كه اگر او نبود ما از خيلي از چيزها بي‌خبر مي‌مانديم.
مدرس اين كارگاه آموزشي عنوان كرد: قصه‌ها بايد براي قصه‌گو دروني شود و با توجه به شخصيت و روحيات خود به روايت آن بپردازد.
خانجاني همچنين انتخاب اسم قصه‌ها را نكته‌اي كليدي برشمرد و گفت: عنوان يك قصه مي‌تواند زمينه‌ساز ورود مخاطب به قصه‌ها باشد.
هفدهمين جشنواره بين‌المللي قصه‌گويي كانون از 27 تا 30 بهمن در كرمانشاه برگزار مي‌شود.
فراهنگ ** 1883 ** 1569
كرمانشاه - ايرنا - پژوهشگر و فعال عرصه قصه‌گويي معتقد است: قدرت تصور و تخيل قصه‌گو به قصه‌ها شكل مي‌دهد و هنر قصه‌گو در اين است كه قصه را مال خود كند.
