در اين گزارش كه در شماره روز شنبه نوزدهم ارديبهشت 1394 خورشيدي انتشار يافت، مي خوانيم: رئيس انجمن راينولوژي ايران گفت: بيش از 20 درصد متقاضيان جراحي بيني، دچار اختلال بدريخت انگاري هستند. نگاهي گذرا به اوضاع اجتماعي امروز و روند روز افزون مراجعه براي عمل جراحيهاي زيبايي، باعث شد كه به يكي از مهمترين عوامل رواني موثر در رشد اين پديده، بپردازيم.
اما اختلال رواني بدريخت انگاري بدن چيست؟
اختلال رواني بدريخت انگاري به نوعي اشتغال ذهني درباره نقص خيالي در ظاهر يا چهره بيمار مربوط مي‌شود كه زندگي فرد را بشدت تحت تاثير قرار مي‌دهد. افرادي كه به اين اختلال دچار هستند، تصور اغراق‌آميزي درباره نقض در بدن خودشان دارند و اين دلمشغولي به اندازه‌اي رشد مي‌كند كه همه كاركردهاي اجتماعي و شغلي فرد درگير را تحت تاثير قرار مي‌دهد. سرانجام، اين خيالات آنقدر قوت مي‌گيرند كه همه دغدغه فرد در زندگي، تلاش براي تغيير نقص جسمي‌اش مي‌شود. افراد مبتلا به اختلال 'خود بدريخت انگاري'، ممكن است نقصي هم در بدن خود داشته باشند اما تصور و باور آنها نسبت به اين نقص، با آنچه در واقعيت وجود دارد ، متفاوت است.
تمايل بي از اندازه به جراحيهاي زيبايي
شايد در اطراف خودتان ديده باشيد كساني را كه علاقمند زيادي به آينه و گذراندن زمان طولاني در مقابل آن دارند و دائما از ظاهر خود اظهار نارضايتي و شكايت دارند. آنها گرايش زيادي به عمل جراحي زيبايي دارند و هر قدر هم جراحي شوند بازهم ناراضي هستند. نيمي از اشخاص دچار اختلال 'بدريخت انگاري' ، اظهار كردند كه به خودكشي فكر كرده‌اند و يك چهارم آنها، اقدام به جراحي زيبايي كرده‌اند. اين اختلال با افسردگي، اضطراب و روان‌پريشي همراه مي شود تا جايي كه 90 درصد مبتلايان، دچار افسردگي هم هستند.
خانه‌نشيني مبتلايان به بدريخت انگاري بدن
پژوهش‌هاي علمي نشان مي‌دهد كه حدود يك سوم مبتلايان به اين اختلال، خانه نشين مي‌شوند تا شايد راه فراري پيدا كرده باشند از اينكه نقص‌هاي خيالي و خود ساخته بدنشان در معرض قضاوت و ديد ديگران قرار نگيرد!
سن شايع بروز اختلال، از 15 تا 30 سالگي است و به گفته انجمن روانپزشكي آمريكا، حدود 25 تا 50 درصد دانشجويان اين كشور، به اختلال رواني بدريخت انگاري مبتلا هستند. برخي از كساني هم كه سراغ باشگاه‌هاي بدنسازي و پرورش اندام مي‌روند، بدليل وجود اين اختلال رواني، به بزرگ كردن غير طبيعي بخش‌هايي از بدن كه احساس نقص در آنها دارند تمايل دارند و هدفشان ورزش نيست.
دهن بيني و عدم اعتماد به نفس
پايين بودن ميزان اعتماد بنفس و مقبوليت خود را مي توان ريشه اصلي بروز اختلال بدريخت انگاري بدن در افراد معرفي كرد چرا كه افراد مبتلا، دائما احساس مي كنند زير ذره‌بين نگاه و قضاوت ديگران قرار گرفته‌اند و به شدت به نظرات اطرافيان وابسته‌اند.
عوامل اجتماعي و فرهنگي نيز در نحوه قضاوت اشخاص درباره جذابيت آنها نقش عمده‌اي دارد. در بسياري از كشورها، فرد قبل از جراحي زيبايي، بايد توسط روانپزشك معاينه و از لحاظ عدم وجود اختلالات رواني مانند افسردگي، اضطراب و بدريخت انگاري بررسي شود. در بيش از 50 درصد موارد نيز درمان هاي روانپزشكي بر بيماران تاثير مثبتي دارد و نظر آنها را درباره جراحي زيبايي، تغيير مي‌دهد اما آنچه در كشور ما باعث نگراني است، عدم اجبار مراجعه كنندگان عمل‌هاي زيبايي، به معاينه مقدماتي توسط روانپزشك است. نكته جالب توجه اين كه، بخش عمده اي از جراحيهاي زيبايي شايع در ميان افراد، هيچ تاثير مثبتي بر زيبايي ندارد وقتي چهره آنها را غير طبيعي و زشت مي‌كند.
*منبع: روزنامه راه مردم
**پژوهش**2002**9131
تهران- ايرنا- روزنامه راه مردم در صفحه خانواده خود نوشت: شايد در اطراف خودتان ديده باشيد كساني را كه علاقمند زيادي به آينه و گذراندن زمان طولاني در مقابل آن دارند و دائما از ظاهر خود اظهار نارضايتي و شكايت دارند. آنها گرايش زيادي به عمل جراحي زيبايي دارند و هر قدر هم جراحي شوند بازهم ناراضي هستند.
