استقبال غول های نفتی جهان از قراردادهای جدید نفتی ایران

به گزارش ایرنا به نقل از بلومبرگ، مدیران شركت های نفتی خارجی كه پیش نویس شرایط جدید قراردادهای نفتی ایران را مطالعه كرده اند، قراردادهای جدید نفتی ایران را بسیار سخاوتمندانه تر از مدل های پیشتر ارائه شده و مورد استفاده در دهه های ١٩٩٠ و ٢٠٠٠ می دانند.

برخلاف قراردادهای پیشین كه رقمی مشخص را برای به نتیجه رساندن یك پروژه به پیمانكار پرداخت می كرد، قراردادهای جدید می تواند بخشی از تولید نفت میدان را در اختیار سرمایه گذار قرار دهد. چنین رویكردهایی می تواند ایران را برای سرمایه گذاران خارجی از لحاظ تجاری نسبت به رقبای منطقه ای خود مانند عراق و الجزایر جذاب تر كند.

مدیران خارجی درخواست كرده اند كه نامی از آن ها برده نشود، چرا كه ایران هنوز رونمایی رسمی از قراردادهایش را انجام نداده و مفاد قراردادها هنوز ممكن است، دچار تغییر شود.

یكی از وكلای شركت كلاید.اند.كو كه متخصص كار در امور منابع طبیعی نفت و گاز است در این باره می گوید: به زبان ساده، پیام ایران این است كه اگر تحریم ها برداشته شود ایران در مقابل شرایط قراردادی بهتری را پیشنهاد می دهد كه كار را برای شركت های خارجی برای ورود به ذخایر پرسود نفت و گاز این كشور آسان می كند.

بازگشت شركت های كلیدی نفت جهان به صنعت نفت ایران یكی از تبعات احتمالی توافق ایران و غرب و برداشته شدن تحریم ها علیه صنعت نفت ایران خواهد بود و به همین دلیل مسئولان صنعت نفت ایران در اقدامی پیشدستانه پیش نویس قراردادهای جدید نفتی را برای بررسی مفاد پیشنهادی این كشور به شركت های بزرگ نفتی ارائه داده اند.

بیژن زنگنه وزیر نفت ایران چندی پیش اعلام كرده بود كه این كشور به ٢٠٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری در صنعت نفت نیاز دارد. این كشور در كنفرانسی كه این هفته درآستانه برگزاری نشست اوپك برگزار می شود و روسای شركت های بزرگ نفت جهان ازجمله اكسون موبیل، رویال داچ شل، شورون، بی پی و توتال در آن حاضر خواهند بود، اشتهای واقعی این شركت ها را خواهد سنجید.

تهران هنوز باید قراردادهای جدید را تكمیل كند، اما مدیران شركت های نفتی اعلام كرده اند كه پیش نویس های متعددی از این قراردادها كه احتمالا برای بررسی واكنش شركت های نفتی غربی و همچنین چهره های داخلی به این صورت توزیع و اقدام شده است.

همچنین گفته شده است كه برخی از این پیش نویس ها لحن های متناقضی دارند اما رویكرد مشتركی را ارائه می دهند: شرایط بسیار بهتر از مفاد پیشنهادی در اواخر دهه ٩٠ میلادی است.

مهم ترین اتفاق این است كه این قراردادها تاحدودی شبیه قراردادهای مشاركت در تولید هستند كه شرایط آن به شدت مورد توجه شركت های بزرگ نفتی جهان است. این درحالی است كه قوانین ایران اجازه مالكیت خارجی ها بر میادین نفتی را نمی دهد و قراردادهای مشاركت در تولید را عملا غیر ممكن می كند.

مدل قراردادی مشاركت در تولید، سهمی از تولید نفت میدان را به عنوان بازپرداخت سرمایه گذاری به شركت های خارجی می دهد. این قراردادها همچنین به شركت های خارجی اجازه می دهد این ذخایر نفتی را بخشی از لیست ذخایر نفتی خود لحاظ كنند كه ترازنامه مالی آنها را به میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد.

البته كشوری مانند عراق نیز كه از شش سال پیش درهای صنعت نفت خود را به روی شركت های خارجی گشود، قراردادهای خدماتی را به جای قراردادهای مشاركت در تولید پیشنهاد داد.

فریدون فشاركی مدیر موسسه مشاوره فكتس گلوبال انرژی، در این باره می گوید: ایران احتمالا شرایط جذاب تری نسبت به عراق به شركت های خارجی پیشنهاد می كند تا شركت ها را قانع كند پس از یك دهه تحریم و عدم سرمایه گذاری خارجی در صنعت نفت، به این كشور بازگردند.

وی درباره مقایسه قراردادهای جدید نفتی ایران با قراردادهای مشاركت در تولید، گفت: شباهت هایی وجود دارد. قراردادهای مشاركت در تولید در ایران مجاز نیست، بنابراین به نظر می رسد ایران تمام مزایای آن را استفاده كرده و مطابق با قانون های خودش این قرارداد را پیشنهاد داده است.

شركت های نفتی خارجی از همین حالا تحركات خود را برای حضور در صنعت نفت ایران آغاز كرده اند، گروه نفتی انی ایتالیا كه در اوایل دهه ٢٠٠٠ سرمایه گذاری هایی در ایران انجام داده بود علاقه خود را برای بازگشت به این كشور خاورمیانه پس از رفع تحریم های جهانی اعلام كرده است.

كلادیو دسكالزی مدیرعامل شركت انی در ماه می به یك روزنامه ایتالیایی گفته بودم: فكر می كنم تا پایان سال تهران می تواند نوع جدیدی از قراردادها را پیشنهاد دهد كه به استانداردهای جهانی شبیه تر بوده و جریمه های كمتری را شامل حال پیمانكاران كند.

پیغام سایر مدیران نفتی نیز تاحدودی شبیه به این است. آن ها می گویند مایل به ایفای نقش در صنعت رو به رشد انرژی ایران هستند. پیغامی كه گارد بسیار كمتری نسبت به گذشته دارد، زمانی كه بازیگران اصلی صنعت نفت جهان می گفتند ترجیح می دهند فعلا در ایران برنامه ای نداشته باشند.

علاقه شركت ها به حضور در ایران قابل درك است: ایران دارنده چهارمین ذخایر بزرگ نفت جهان است و تنها عربستان، ونزوئلا و كانادا نفت بیشتری از ایران دارند. در بخش گاز هم ایران در رتبه دوم قرار دارد.

اقتصام(1)2022**1558