۲۶ شهریور ۱۳۹۴، ۱۱:۱۰
کد خبر: 81763069
T T
۰ نفر
مردمي بودن ويژگي ممتاز اشعار شهريار است

اروميه ـ ايرنا ـ رييس دانشگاه پيام نور آذربايجان و باكو گفت: مردمي بودن ويژگي ممتاز اشعار استاد محمدحسين شهريار است.

محمدرضا بختياري روز پنجشنبه در گفتگو با خبرنگار ايرنا با گراميداشت روز شعر و ادب فارسي و نكوداشت ياد و خاطره استاد محمدحسين شهريار شاعر بلند آوازه ايران افزود: استاد شهريار از زبان مردم حرف مي زد و به زبان مردم شعر مي گفت و اين خصوصيت شعرهايش را پرجاذبه و مردمي مي كرد.
وي اظهار كرد: فهم عميق شهريار در حوزه ادبيات فارسي و تركي آذري ، مسايل اعتقادي ، شناخت عميق از مسايل اجتماعي و سياسي از نقاط بارز شعر شهريار است.
اين استاد زبان و ادبيات فارسي گفت: نبوغ و خلاقيت شعرهاي شهريار در هيچ شاعر و سبكي وجود ندارد و شاهكار 'حيدربابايه سلام' يكي از آثار نبوغ اين استاد است.
بختياري افزود: منظومه حيدربابايه سلام از زيباترين و آهنگين ترين اشعاري محسوب مي شود كه بندبند اين مجموعه شايسته ترسيم و نقاشي است.
اين شاعر و محقق برجسته كشور ادامه داد: شعرهاي حيدربابايه سلام ، سهنديم ، نامه هاي منظوم به شاعران ، دو مرغ بهشتي ، اي واي مادرم و هذيان دل از جمله شعرهاي معناگرا بود كه قدرت قوه تصويرپردازي و جذابيت شعر شهريار را آشكار كرد.
بختياري با بيان اينكه احساس ، زبان و تعقل در اشعار شهريار به عالي ترين نحو جريان دارد ، گفت: بدون ترديد زبان ، احساس و خردورزي سه زوايه و بعد ملموس اشعار شهريار را تشكيل مي دهد.
رييس دانشگاه پيام نور آذربايجان و باكو اضافه كرد: شهريار در مثنوي چون مولانا و در غزل چون حافظ توانست به خوبي قدم بردارد.
وي افزود: وفاداري او به سنت غزل نويسي ، شيفتگي به قرآن و بيان احساسات عاشقانه از خصوصيات منحصر به فرد استاد شهريار است .
اين محققق و استاد برجسته زبان فارسي همچنين گفت: شهريار با مجموعه حيدربابا نگاه ملتهاي جهان را به سوي خود متوجه كرده و توانست دروازه هاي جهان را از منظر اين شاهكار ادبي بگشايد.
رييس دانشگاه پيام نور آذربايجان و باكو اظهار كرد: شهريار با شاعران معاصر خود تفاوتي بزرگ داشت و اين تفاوت را در نوع پوشش ، لباسهاي خارج از الگوي زمانه و كلاه سرمه اي رنگش مي توان ديد و همه اينها نشانه پشت پا زدن او به جاه و جلال دنيا بود.
بختياري افزود: شعر شهريار امروز مرزها را درنورديده و كمتر كسي با نام و اشعار شهريار آشنايي ندارد و او فراتر از مرزها رفته و توانسته تصويري زيبا از فرهنگ و ادبيات ايراني در جهان به تصوير بكشد.
عضو هيات علمي دانشگاه پيام نور اروميه اظهار كرد: شاعران و نويسندگان خارجي اعتراف مي كنند به رغم اينكه شاعران غربي زيادي پيرامون موضوع كودكي شعر سروده اند ولي هيچ كدام نتوانسته اند به پاي شهريار برسند.
اين شاعر اظهار كرد: شهريار ارادت ويژه اي به اهل بيت و ائمه اطهار(ع) داشت چنانكه غزل زيباي 'علي اي هماي رحمت' گواه روشني بر اين مدعاست.
اين استاد برجسته ادامه داد: شهريار از زبان آذري براي انتقال باورها ، ادبيات شفاهي ، آداب و رسوم و باورهاي فرهنگي آذربايجان استفاده كرده و احساسات خود را از اين طريق به سراسر جهان رساند.
وي به سخنان رهبري درخصوص شهريار اشاره كرده و گفت: رهبر معظم انقلاب در مورد منظومه حيدرباباي شهريار كه از معروف ترين شعرهاي اوست مي فرمايد: 'شهريار يكي از بزرگترين شعراي همه دوران هاي تاريخ ايران است و آن به لحاظ حيدر بابايه سلام اوست حيدربابايه سلام يك شعر استثنايي است. همه خصوصيات شعري مثبت شهريار در آن هست يعني آن رواني ، صفا ، سخن شيرين و چيزهاي ديگري كه مربوط به شعر است همه در حيدر بابايه سلام هست و آن اين است كه در يك شعر معمولي كه تصويري است از سابقه ذهني خود شاعر ، مطالب بسيار حكمت آميزي هست يعني با اين حساب مي توان شهريار را يك شاعر حكيم به حساب آورد'.
وي به نام گذاري روز درگذشت استاد شهريار به نام روز شعر و ادب فارسي اشاره كرده و افزود: بدون ترديد سرزمين ايران خاستگاه شعرا و نويسندگان بي شماري بوده كه هر كدام سرمايه اي ارزشمند براي كشور محسوب مي شوند.
به گزارش ايرنا ، سيدمحمدحسين بهجت تبريزي متخلص به شهريار در سال 1285 در يكي از روستاهاي تبريز به دنيا آمد.
ذوق شاعري سيدمحمدحسين از اوان كودكي نمايان شد.
او در 13 سالگي شعرهايش را با تخلص 'بهجت' در مجله 'ادب' به چاپ رسانيد.
شهريار بعدها با تفأل به ديوان حافظ شيرازي ، تخلص 'شهريار' را برگزيد و در نهايت نامش با همين تخلص در تاريخ ادبيات ايران ثبت شد.
شهريار در بهمن ماه 1299 به تهران آمد و در دارالفنون تحصيل كرد و وارد دانشكده پزشكي شد.
اولين دفتر شعر او در سال 1308 با مقدمه ملك الشعراي بهار ، سعيد نفيسي و پژمان بختياري منتشر شد.
شهريار كه با سرودن منظومه حيدربابايه سلام يكي از مهم ترين آثار ادبي تركي آذربايجاني را خلق كرده ، از معدود شاعراني است كه در دو زبان فارسي و تركي آذربايجاني سروده هاي درخشاني دارد.
سرودن اين منظومه از مهم ترين عوامل شهرت و محبوبيت شهريار در ميان آذري زبان هاي ايران به شمار مي رود.
سيدمحمدحسين بهجت تبريزي (شهريار) روز 27 شهريورماه 1367 در سن 83 سالگي به علت بيماري در بيمارستان مهر تهران درگذشت و طبق وصيت خودش پيكرش در مقبرة الشعراي تبريز به خاك سپرده شد.
روز درگذشت او با عنوان روز بزرگداشت استاد سيدمحمدحسين شهريار و روز شعر و ادب فارسي در تقويم ايران ثبت شده است.ك3
8135/1905