علت سقوط پلنگ ایرانی از كوه و مرگش در شهرستان سرباز در دست بررسی است

سید محمد مهدی هاشمی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: جنازه یك قلاده پلنگ ایرانی دو روز پیش توسط مردم محلی در ارتفاعات منطقه كیشكور حاجی آباد شهرستان سرباز مشاهده و به محیط زیست اطلاع داده شد.
وی اظهار داشت: نمونه برداری لازم از جنازه این پلنگ انجام و برای بررسی بیشتر به زاهدان ارسال شده است.
وی گفت: بر اساس شواهد موجود احتمال اینكه كهولت سن یا بیماری دلیل سقوط و مرگ این پلنگ باشد، وجود دارد.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست سرباز افزود: این شهرستان به عنوان یكی از زیستگاههای اصلی پلنگ ایرانی در سیستان و بلوچستان شناخته می شود.
هاشمی اظهار داشت: آمار دقیقی از تعداد قلاده های پلنگ ایرانی در سرباز وجود ندارد اما مردم محلی بارها از مشاهده این حیوان در ارتفاعات شهرستان گزارش داده اند.
وی گفت: مرگ این قلاده پلنگ ایرانی در چند سال اخیر بی سابقه بوده است زیرا مردم شهرستان ارتباط خوبی با محیط بانان در حفاظت از زیستگاه های جانوری منطقه دارند.
وی ادامه داد: این پلنگ نر 110 سانتی متر طول دارد و طول دم آن نیز 30 سانتی متر است و هم اكنون كارشناسان اداره كل حفاظت محیط زیست استان با انجام آزمایشات ژنتیكی در حال بررسی دقیق علت مرگ این گونه نادر هستند.
مدیركل حفاظت محیط ‌زیست سیستان و بلوچستان اردیبهشت ماه گذشته اعلام كرده بود: نخستین تصاویر از پلنگ ایرانی در شهرستان سراوان ثبت شده است.
سعید محمودی افزود: كارشناسان و محیط بانان اداره حفاظت محیط زیست سراوان پس از ماهها بررسی و گشت‌های میدانی و كاشت شمار زیادی دوربین‌های تله‌ای و مراقبت‌های شبانه روزی و بررسی آثار و رد پاهای پلنگ در مناطق مختلف شهرستان موفق شدند برای نخستین بار تصاویری استثنایی از این گونه مهم و حفاظت شده تهیه كنند كه در این تصاویر یك قلاده ماده پلنگ به همراه توله خود در حال گشت زنی شبانه و شكار به وضوح دیده می شود.
بر اساس اعلام كارشناسان محیط زیست، پلنگ ایرانی از راسته گوشتخواران(carnivopa) و تیره گربه سانان (felidae) بزرگ دارای بدن دراز و باریك، دست ها و پاهای قوی، پنجه ها و ناخن های بزرگ، گوش هایی كوتاه و دم دراز است.
پلنگ ایرانی از گونه های جانوری حمایت شده در ایران محسوب می شود كه به صورت پراكنده در مناطق جنگلی، كوهستانی و ارتفاعات نسبتا زیاد تا سه هزار و 500 متر زندگی می كند و به دلیل منزوی بودن این حیوان مشاهده آن به راحتی امكان پذیر نیست.
بر اساس شواهد به دست آمده عمده زیستگاه این گربه سان در سیستان و بلوچستان ارتفاعات شهرستان های سرباز، سراوان، نیكشهر و مناطق نصرت آباد زاهدان، بزمان ایرانشهر و كنارك است.
3042/6081/ 6075