در سال 1906 میلادی «آلویس آلزایمر» پزشك آلمانی پس از 20 سال تحقیق توانست تعریفی علمی از این بیماری معروف به بیماری پیری كه چیزی بیشتر از یك فراموشی ساده است ارائه دهد كه بعدها برای قدردانی از او، این بیماری آلزایمر نامیده شد.
بیماری آلزایمر دو تا پنج درصد اشخاص سالمند را در بر می گیرد و گاهی هم به اشخاص جوان تر حمله می كند كه در اثر فاسد شدن سلول های منطقه «هیپوكامپ» كه معمولا مقدار زیادی «استیل كولین» تولید می كند به وجود می آید.
سلول های مغزی یا نرون های آسیب دیده، پلاك هایی جمع كرده و به تعداد زیادی می میرند وبه همین دلیل یكی از نشانه های اصلی بیماری آلزایمر، ناتوانی در تحكیم یك یادگیری تازه مثل یادآوری آدرس جدید و دشواری در جهت یابی است، هرچند خاطرات رویدادهای دور معمولا كمتر آسیب می بینند.
*** علت بیماری آلزایمر
با بالارفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی «سروتونین» كاهش می یابد از همین رو ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشكل می شود.
این بیماری همیشه به علت پیرشدن سلول ها نیست، سكته مغزی كه باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغز می شود یا شوك عاطفی از دست دادن عزیزی می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد.
یافته های محققان دانشگاه كالیفرنیای جنوبی با انجام آزمایش بر روی یك هزار و 200 مورد دو قلو نشان داد 71 درصد از موارد ابتلا به بیماری آلزایمر به دلایل ژنتیكی و سپس عوامل محیطی بروز می كند.
بیماری آلزایمر در بیشتر موارد در اشخاص سالمند در فاصله زمانی هشت تا 20 سال رشد می كند و قربانی این بیماری ، ابتدا افت حافظه پیدا كرده و اغلب قدرت جهت یابی خود را به شدت از دست می دهد، حتی اعضای خانواده خود را نمی شناسد، هیجان های كودكانه نشان می دهد و از عهده نظافت خود و لباس پوشیدن برنمی آید.
بیماران آلزایمری، فراموش شدگانی هستند كه زندگی برای آنها سناریوی تلخی شده كه گاهی گم می شوند و گاهی گم می كنند، در لحظاتی حتی با خود هم غریبه می شوند و اسم خودشان را هم یادشان نمی آید.
اكنون تخمین زده می شود حدود 600 هزار نفر در ایران به بیماری این بیماری مبتلا باشند و در هر چهار ثانیه یك نفر در جهان و در هر هفت دقیقه یك نفر در ایران به آن مبتلا می شود.
بیماری آلزایمر یك نوع اختلال عملكرد مغزی است كه طی آن به تدریج توانایی های ذهنی بیمار تحلیل می رود و بارزترین تظاهرآن زوال عقل و اختلال حافظه است.
اختلال حافظه معمولا به تدریج ایجاد شده و پیشرفت می كند، در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته های اخیر محدود می شود ولی به تدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می بینند.
بیمار پاسخ سوالی را كه چند لحظه قبل پرسیده است فراموش می كند و مجددا همان سوال را می پرسد. وسایلش را گم می كند و نمی داند كجا گذاشته است. به تدریج در شناخت دوستان و آشنایان و نام بردن اسامی آنان نیز مشكل ایجاد می شود. مشكل مسیریابی پیدا می كند و اگر تنها از خانه بیرون برود گم می شود.
در موارد شدیدتر حتی در تشخیص اتاق خواب، آشپزخانه، دستشویی و حمام در منزل خودش هم مشكل پیدا می كند.
بروز اختلال در حافظه و روند تفكر سبب آسیب عملكردهای اجتماعی و شخصی بیمارشده و در نتیجه ممكن است سبب افسردگی ، عصبانیت و پرخاشگری بیمار شود.
***نگاهی به زندگی چند بیمار آلزایمری
اعظم 75 ساله یكی از مبتلایان به آلزایمر است كه روز به روز وضعیتش بدتر می شود، اما سودابه دختر بزرگش از او مراقبت می كند.
سودابه می گوید: مادرم از پنج سال قبل به آلزایمر مبتلا شده و هر روز وضعیتش بدتر می شود، اوایل نگهداری از او راحت تر بود ولی در یك سال اخیر وضعیت مادرم خیلی بدتر شده است و برادرم هم در نگهداری از او به من كمك می كند.
وی افزود: مادرم ؛ من و داداشم را نمی شناسد و می گوید بچه های من هنوز در گهواره هستند و احساس می كند كه هنوز زنی جوان است.
وی بیان كرد: مادرم دوست دارد دائما از منزل خارج شود و وقتی به او اجازه نمی دهیم عصبانی می شود. دیگر از پس كارهای معمولی مانند دستشویی رفتن ، غذاخوردن و بقیه كارهایش برنمی آید.
صغرا 69 ساله یكی دیگر از مبتلایان آلزایمر است كه به گفته همسایه ها در مراحل اولیه این بیماری است، 10 سالی از مرگ همسرش می گذرد، بعد از آنكه فرزندانش متوجه بیماری او شدند و خواستند كه با آنها زندگی كند ، زیربار نرفت و همچنین دوست ندارد كه فرزندانش هم با او زندگی كنند.
معصومه یكی از دختران صغرا می گوید: او زندگی در تنهایی را می خواهد ولی تنها زندگی كردن برای كسی كه به آلزایمر مبتلاست كار آسانی نیست.
وی گفت: بعضی اوقات یادش می رود شیرگاز را ببندد ، كلیدها را گم می كند ، بیماری های تنگی نفس و گرفتگی رگ های قلبش نیز قوز بالا قوز شده است.
وی افزود: فرزندانش چند روز یك بار به رغم پیمودن مسافت زیادی برای دیدن مادر می آیند ولی او دوست ندارد پیشش بمانند و می گوید نوه هایش شلوغ كار هستند و حوصله سر و صدا ندارم.
قاسم 80 ساله از دیگر مبتلایان آلزایمر است. محسن نوه بزرگ او می گوید: پدربزرگم خیلی بی اعتماد شده و مدام از دزدیده شدن وسایلش شاكی است. دائم باید یك نفر حواسش به او باشد وگرنه شروع به دعوا و مرافعه با همسایه ها می كند و می گوید آنها وسایلم را برداشته اند. نسبت به همه چیز اعتمادش را از دست داده و احساس امنیت ندارد. گاهی اوقات می گوید كه می خواهند من را بكشند.
مرضیه مادر محسن با تائید حرف های پسرش گفت: بیماری بابام ، اوایل از فراموش كردن چیزهای كوچك شروع شد ولی الان وضعیتش خیلی بدتر شده ، یك حرف را چند بار تكرار می كند و خیلی وقت ها افراد را با یكدیگر اشتباه می گیرد. مدام سراغ مادرم كه 15 سال قبل فوت كرده است را می گیرد.
وی افزود: خیلی وقت ها یادش می رود كه نیم ساعت قبل غذا خورده است و اگر مانع از غذاخوردن چندباره اش شویم عصبانی می شود. در خانه ماندن را دوست ندارد و می خواهد همیشه بیرون باشد و وقتی هم كه بیرون می رود دائما با مردم دعوا می كند.
*** فرد، خانواده و جامعه درگیر بیماران آلزایمری هستند
به گفته یك عصب شناس ، مشكل بیماران آلزایمری گسترده تر ازآن چیزی است كه به نظر می آید و فقط مربوط به خودشان نیست بلكه خانواده و اجتماع را هم درگیر می كند.
حسن مهدوی گفت: با پیشرفت این بیماری ، مشكلات زیادی برای فرد و خانواده ایجاد می شود و به مرور حتی ممكن است رفتارهای خطرآفرین از بیمار سر بزند و چون نمی تواند از عهده زندگی روزمره خود برآید ناگزیر به پرستارانی نیاز پیدا می كند كه از او مراقبت كنند.
وی افزود: نگهداری از این بیماران به حمایت های دولتی نیاز دارد چرا كه مراقبت طولانی مدت از بیماران آلزایمری كه شرایطی سخت دارند برای خانواده های آنها دشوار و طاقت فرسا خواهد شد.
وی بیان كرد: بعضی از اعضای خانواده كه سالیان دراز و بدون هیچ حمایتی از بیماران آلزایمری دارای شرایط سخت نگهداری می كنند بعد از مدتی خودشان هم بیمار می شوند.
وی اظهار كرد: استرس مزمن مراقبت از بیماران باعث می شود آنها به سندرم مراقبان ؛ كه افسردگی همراه با خشونت است دچار شوند.
این عصب شناس می گوید: دولت می تواند با راه اندازی مراكزی كه در آن از بیماران آلزایمری مراقبت می شود ، آموزش های لازم را به خانواده های آنان ارائه دهد و آنها را در زمینه مراقبت از این بیماران توانمند كند.
*** كمك روحی و روانی به سالمندان
به اعتقاد یك دكترای طب سالمندی، سالخوردگانی كه دارای ناتوانی یا معلولیت جسمی ، روانی و یا حافظه هستند و سابقه زمین خوردن ، خطر سالمند آزاری یا سوانح را دارند ، می توانند برای نگهداری به مجتمع های اقامتی مراجعه كنند.
مهتاب علیزاده گفت: اگر امكان مراقبت از سالمندان در منزل براساس ارجاع پزشك وجود ندارد، این افراد باید برای مراقبت های طولانی مدت به خانه سالمندان یا مراكز نگهداری دمانس (زوال عقل) منتقل شوند.
وی افزود: مراقبت های تسكینی كه گاهی در انتهای زندگی فرد سالمند انجام می شود، می تواند در خانه های سالمندان یا منازل افراد با رویكرد بالینی ، روانی و معنوی برای سالمند و خانواده اش ارائه شود.
وی، هدف اصلی از ارائه خدمات برای سالمندان را كنترل و كاهش درد، مشاوره های روحی یا معنوی توسط پزشك و پرستار و نظیر آن ذكر كرد و گفت: معاینه فشارخون برای سالمندانی كه سابقه ابتلا به سنكوپ یا زمین خوردن دارند، هنگام بستری در بیمارستان الزامی است.
علیزاده توضیح داد: از دست رفتن كامل ولی موقت هوشیاری، سنكوپ (syncope)نام دارد كه فرد به صورت ناگهانی هوشیاری خود را از دست داده و به زمین می افتد.
وی گفت: سنكوپ یا غش، یك حالت نیمه بیهوشی و ملایم تر از شوك است. در این حالت فرد دچار بی خبری كوتاه مدت ازاطراف خود می شود و علت آن نرسیدن خون كافی در كوتاه مدت به مغز است.
به گفته این دكترای طب سالمندی ، در حالت سنكوپ، دستگاه های قلب و ریه فعال است و مدت زمان سنكوپ از چند ثانیه تا چند دقیقه به طول می انجامد و بیمار به صورت خود به خودی هوشیاری خود را به صورت كامل به دست می آورد.
علیزاده گفت: ممكن است قبل از ایجاد سنكوپ، فرد دچار سرگیجه ، تعریق سرد یا تهوع و استفراغ شود و یا بطور ناگهانی و بدون هیچ احساس قبلی سنكوپ رخ دهد.
وی با بیان اینكه فرد؛ بعد از به دست آوردن هوشیاری، معمولا سرحال و بدون علائم است (مگر در صورت واردآمدن ضربه و یا آسیب دیدگی بر اثر زمین خوردن) افزود: شوك هیجانی مثل دیدن مناظر وحشتناك، شنیدن اخبار ناگوار، ایستادن طولانی مدت همراه با ازدحام جمعیت و خستگی شدید، گرما و فقدان هوای تازه ازعلل سنكوپ است و علائم آن رنگ پریدگی، سردی، تعریق فراوان پوست، نبض ضعیف، تنفس سطحی و تند و گشادی مردمك چشم ها می باشد.
*** نتایج برخی پژوهش ها در خصوص جلوگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر
براساس مطالعات انجام شده در آمریكا مشخص شد؛ مصرف منظم ماهی از بخش خاكستری مغز در نقاطی كه با بیماری آلزایمر مرتبط است ، محافظت می كند و در افرادی كه حداقل یك بار در هفته ماهی به صورت كبابی یا بخارپز می خورند ، سلامت مغز بهبود یافته و خطر اختلال شناختی و ادراكی و همچنین خطر بیماری آلزایمر در آنها كاهش می یابد.
یافته های این پژوهش كه بر روی 260 فرد سالم انجام شده و اطلاعات مربوط به میزان مصرف ماهی آنها در یك دوره 10 ساله توسط MRI سه بعدی ثبت و ارزیابی شد، نشان داد: مصرف حداقل هفته ای یك بار ماهی، موجب حفظ بخش خاكستری در قسمت های مختلف مغز شده و خطر ابتلا به آلزایمر را پنج بار كاهش می دهد و در حقیقت اسیدهای چرب موجود در ماهی موجب بزرگ شدن و تقویت نورون ها (سلول های مغزی) در بخش خاكستری مغز می شود و این پدیده مغز را در برابر بیماری آلزایمر محافظت می نماید.
محققان آمریكایی دانشگاه ماساچوست همچنین در پژوهش دیگری ثابت كردند؛ مصرف آب سیب می تواند سبب بهبود خلق و خوی افراد مبتلا به آلزایمر شود.
این پژوهشگران دریافتند كه نوشیدن آب سیب از آسیب های شناختی و آلزایمر در میانسالی جلوگیری می كند و در بهبود عملكرد و جلوگیری از كاهش حافظه و هوشیاری در پیری موثر است.
آنان پس از زیرنظر گرفتن 21 فرد مبتلا به آلزایمر در حد متوسط و شدید متوجه شدند مصرف دو لیوان آب سیب یا 120 میلی لیتر در روز می تواند تا 27 درصد از نشانه های رفتاری و روانی مربوط به زوال عقل را بكاهد.
برای این محققان ثابت شد كه تغییرات اساسی در پی مصرف آب سیب به ویژه در حالات اضطرابی، لرزش ها و جنون افراد، سبب بهبود حالات و خلق و خوی آنان می شود و مصرف منظم آب سیب نه تنها برای حفظ عملكرد مغز در بهترین حالت خود، بلكه برای به تاخیر انداختن علل كلیدی بیماری آلزایمر و در نتیجه افزایش روش های درمان، موثر است.
محققان آمریكایی در پژوهشی دیگر دریافتند كه عدم تعادل ماده معدنی مس تاثیرعمیقی بر روی سیستم اعصاب مركزی افراد می گذارد.
برای این محققان اثبات شد كه مس ؛ تقویت كننده فعالیت مغز قدیم (Old Brain) جایی كه مربوط به احساسات و عاطفه است به عنوان یك ماده معدنی مورد نیاز بدن، نقش حیاتی در سلامت دارد.
مطالعات محققان آمریكایی همچنین نشان داد؛ مصرف بیش از حد ماده معدنی مس سبب تغییراتی در مغز شده و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.
ماده معدنی مس برای حفظ عملكرد سیستم عصبی، رشد استخوان و عضلات و ترشح هورمون ها ضروری است و نخود فرنگی، قارچ، آجیل، لوبیا، عدس ، گوجه فرنگی ، موز ، آلو، سویا و سیب زمینی از جمله منابع غنی مس به شمار می روند.
*** آلزایمر یك بیماری مغزی پیش رونده و غیرقابل درمان است
به گفته كارشناس مسئول سلامت روان مركز بهداشت استان مركزی ، آلزایمر یك بیماری مغزی پیشرونده و غیرقابل درمان است كه موجب از بین رفتن حافظه و مهارت های ادراكی می شود.
زهرا مقدم گفت: ابتلا به این بیماری ، پنج درصد از افراد بالای 64 سال را درگیر می كند كه یك سوم آنها ازنظر كاركردهای ذهنی به شدت معلول می شوند.
وی افزود: ازدست دادن ابتكارعمل، فراموشكاری، ناتوانی در نامیدن و گم گشتگی مكانی از نشانه های شایع تر بیماری آلزایمر است و با گذشت زمان دستگاه عصبی فرد مبتلا به آلزایمر رو به وخامت و آسیب می گذارد، خواب آشفته می شود، سرگردانی اتفاق می افتد، رعایت بهداشت و نظافت را نمی كند، كنترل ادرار و مدفوع را از دست می دهد، غیرقابل كنترل، پرخاشگر و لجباز می شود، جیغ و داد می زند و در راه رفتن تعادل ندارد.
وی بیان كرد: بازسازی الگوی زندگی این افراد ضروری است و با استفاده از یادداشت برداری برای ضعف حافظه و خط بریل برای افراد نابینا و جابجا نشدن وسایل خانه و اشیای داخلی می توان كاركردهای لطمه دیده را با كمك خانواده تاحدی جبران نمود.
وی اظهاركرد: مركز بهداشت استان مركزی؛ بیشتر دیدگاه اپیدمیولوژی دارد و برنامه های آن عمدتا روی افسردگی ، اختلالات اضطرابی ، وسواس و اعتیاد است چرا كه بیشترین شیوع را دارد و افراد زیادی از جامعه را درگیر كرده است و بیماری آلزایمر فعلا جزو برنامه های تشخیص، غربالگری و پیشگیری این مركز نیست.
به گفته این كارشناس مسئول، پزشكان عمومی مستقر در خانه های بهداشت و مراكز بهداشتی درمانی با تشخیص اولیه بیماری ، نهایتا با ارجاع آنها به نورولوژیست ها و متخصصان مغز و اعصاب، با تشخیص های پاراكلینیكی، عكسبرداری از مغز و غیره، مقدار آسیب دیدگی را تشخیص داده و با دارودرمانی ، فرایند درمان را جهت مهار و كنترل نشانه های بیماری انجام می دهند.
مقدم افزود: عدم رسیدن اكسیژن به مغز، فشار، ضربه و فشار درون جمجمه ای باعث آسیب رسیدن به مغز می شود و افراد سالمند باید نسبت به خودمراقبتی بیشتر توجه كنند و مواظب باشند صدمه نبینند.
وی، كاهش كربوهیدرات ها، افزایش میوه، سبزیجات، لبنیات و دانه های روغنی را برای سلامتی توصیه كرد و گفت: سالمندان با خودمراقبتی و مطالعه می توانند كاركردهای مغز را طراوت ببخشند حتی اگر بیماری آلزایمر در آنها شروع شده باشد ، آن را كند كرده و به تاخیر بیندازند.
*** مراكز نگهداری سالمندان
مدیرعامل موسسه خیریه سالمندان استان مركزی می گوید: برای شادابی و طراوت سالمندان زن و مرد كه اكثر آنها به خاطر تنهایی گوشه گیرند و مبتلا به بیماری های سالمندی از جمله آلزایمر شده اند، آنان در مركز روزانه جهاندیده و مركز شبانه روزی ابراهیم آباد اراك در كنار یكدیگر نگهداری می شوند.
پروین جهانبان گفت: مركز روزانه خدمات توانبخشی، تفریحی، اجتماعی و مراقبتی جهاندیده اراك در راستای كمك به توسعه فرهنگ نگهداری از والدین نزد فرزندان در سال 1388 ایجاد شده و آمادگی پذیرش پدران و مادران فرهیخته و سالمندان را دارد.
وی با بیان اینكه كاهش حركات فیزیكی، پوكی استخوان و دردهای عضلانی از جمله بیماری های دوران سالمندی است، افزود: این مركز با ارائه خدمات فیزیوتراپی توسط كارشناسان و تجهیزات الكتروتراپی، توانمندی و نشاط سالمندان را فراهم كرده و می كوشد از پیشرفت بیماری های دوران سالمندی جلوگیری شود و حركات فیزیكی مددجویان افزایش یابد.
به گفته وی، دراین موسسه كه فعالیت خود را در خصوص ارتقای زندگی سالمندی مردان آغاز كرد، اكنون از 15 سالمند مرد نگهداری می شود و در كنار آن ، ساختمانی سه طبقه با ظرفیت 50 نفر برای نگهداری سالمندان زن در سال 1391 ساخته شده و هم اكنون 40 سالمند زن در آن نگهداری می شوند.
وی افزود: در مركز روزانه جهاندیده در مجموع 56 سالمند زن و مرد از صبح تا عصر در كنار یكدیگر به جای ماندن در خانه و نگاه كردن به در و دیوار ، با حضور در كلاس های ورزشی، موسیقی، قرآن، تفسیر آیات، برنامه های شاد، تفریحی و اردویی اوقات خود را سپری می كنند.
مدیرعامل موسسه خیریه سالمندان استان مركزی گفت: مركز نگهداری و توانبخشی شبانه روزی سالمندان بانوان و آقایان ابراهیم آباد واقع در كیلومتر 30 جاده تهران - اراك هم كه فعالیت خود را در خصوص ارتقای زندگی سالمندان مرد آغاز كرد، اكنون 80 سالمند مرد و 20 سالمند زن را نگهداری می كند.
جهانبان افزود: این مراكز زیرپوشش اداره كل بهزیستی استان مركزی فعالیت دارند و افراد سالمند پس از تشكیل پرونده و مراحل اداری و درمانی از سوی بهزیستی به مراكز نگهداری شبانه روزی ابراهیم آباد و یا روزانه جهاندیده معرفی می شوند.
به گفته وی ، 60 درصد سالمندانی كه به این مراكز مراجعه می كنند دچار بیماری آلزایمر یا زوال عقلی هستند و بقیه بیماری های صحبتی، حركتی، بینایی، شنوایی و غیره دارند.
وی بیان كرد: بهزیستی حدود 40 درصد از كل مبلغ نگهداری سالمندان را به صورت یارانه می پردازد و 60 درصد بقیه آن توسط خیرین تامین می شود.
وی اظهاركرد: نگهداری از یك سالمند برای این مراكز ماهانه یك میلیون و 500 هزار تومان هزینه دربردارد و این درحالی است كه درمان ناشی از شكستگی های این افراد از عهده آنها كه اكثرا خانواده های بی بضاعتی دارند، برنمی آید.
مدیرعامل موسسه خیریه سالمندان استان مركزی گفت: 35 نفرشامل خدمات، مراقبین، متخصص، پزشك، پرستار، كادر توانبخشی ، فیزیوتراپیست ، گفتاردرمان و غیره در مراكز نگهداری سالمندان روزانه جهاندیده و شبانه روزی ابراهیم آباد اراك مشغول فعالیت هستند.
جهانبان افزود: یك عده از افراد خیر متخصص، پزشك، آرایشگر، فعالیت در آشپزخانه و استحمام نیز به صورت داوطلبانه این مراكز را یاری می دهند.
وی بیان كرد: نگهداری هر سالمند به شش مترمربع فضا در مراكز شبانه روزی نیاز دارد و با توجه به زیربنای دو هزار و 500 مترمربعی مركز شبانه روزی ابراهیم آباد اراك كه دو هزار مترمربع آن گنجایش نگهداری حداقل 200 سالمند را دارد، هم اكنون یكصد سالمند شامل 20 زن و 80 مرد نگهداری می شوند.
*** انجمن آلزایمر استان مركزی
مدیرعامل انجمن آلزایمر خیریه امام جواد (ع) استان مركزی می گوید: این انجمن از سال 1388 با بیماران روانی به ثبت رسید و فعالیت خود را آغاز كرد، سپس در سال 1391 موافقت ایجاد انجمن سالمندان آلزایمری را از تهران اخذ كرد و برای نخستین بار یك مركز نگهداری بیماران آلزایمری در اراك دایر و با پذیرش شش نفر سالمند آلزایمری زن مشغول فعالیت شد.
محمود زارعی گفت: پس از مدتی مركز سالمندان آلزایمری زن تعطیل شد و مجوز نگهداری سالمندان آلزایمر مرد در سال 1392 اخذ گردید كه همچنان دایر است و هم اكنون 14 مرد سالمند مبتلا به بیماری آلزایمر در این مركز به صورت شبانه روزی نگهداری می شوند.
وی افزود: انجمن آلزایمر استان مركزی به موازات این اقدامات، از سال 1389 با استفاده از پزشكان متخصص و یك گروه علمی، هر هفته یك كلاس پیشگیری برای سالمندان اراكی برپا كرد كه ظرف مدت چهار ماه 123 سالمند آلزایمری ثبت نام شدند.
وی بیان كرد: برگزاری كلاس های پیشگیری برای سالمندان اراكی پس از یك وقفه چندساله ، از شهریورماه امسال مجددا با بهره گیری از روان شناسان مجرب در پاساژ مهدیه اراك از سر گرفته شد.
زارعی با تاكید براعلام آمادگی برای برگزاری این گونه كارگاه های آموزشی در تمام مدرسه ها و مساجد استان گفت: انجمن آلزایمر استان مركزی دارای 28 پرسنل شامل یك پزشك عمومی، یك پزشك متخصص اعصاب و روان، دو پرستار، چهار مشاور متخصص روانشناسی ، پنج كادر اداری و تعدادی خدمه ، آشپز و مراقب است.
وی افزود: حدود پنج هزار حامی نیز این انجمن را در طول سال با یك بار تا بیش از 20 بار با كمك های نقدی و غیرنقدی یاری می دهند.
به گفته مدیرعامل انجمن آلزایمر خیریه امام جواد (ع) استان مركزی، در حالی كه روز جهانی آلزایمر 21 سپتامبر مصادف با 30 شهریورماه بوده است ، اما امسال از سوی سازمان انجمن آلزایمر جهانی از ششم سپتامبر تا هفتم اكتبر (15 شهریورتا 15 مهر) برای نخستین بار به عنوان «ماه جهانی آلزایمر در دنیا» اعلام شده است.
زارعی گفت: انجمن آلزایمر استان مركزی از همین رهگذر؛ در اول اكتبر (نهم مهرماه امسال) كه با عنوان 'روز جهانی سالمند' نامگذاری شده، عملیات ساختمانی خانه های سالمندان مردان و زنان را با حضور مسئولان استانی و شهرستان در شهرك گردوی اراك آغاز می كند.
وی افزود: این مجموعه در زمینی به مساحت دو هزار مترمربع در سه طبقه با زیربنای سه هزار و 226 مترمربع ساخته می شود و هزینه احداث آن به مبلغ حدود 30 میلیارد ریال توسط خیرین و حامیان تامین و پرداخت خواهد شد.
وی بیان كرد: با توجه به اینكه استان مركزی جزو پنج استان پیر كشور محسوب می شود و استان های همجوار به خصوص لرستان كه بیشتر سالمندان آن خواهان نگهداری در مراكز شبانه روزی هستند و آن استان فاقد مكان نگهداری است و همچنین افزایش شمار سالمندان در سال های آتی، می بایست فضاهای مناسب بیشتری پیش بینی و ایجاد شود كه این امر با كمك مسئولان میسرخواهدشد.
زارعی گفت: هم اكنون داروهای مورد نیاز مددجویان زیرپوشش انجمن آلزایمر استان مركزی توسط چهار داروخانه حامی در اراك به صورت رایگان تامین می شود و یكی از كارخانه های اراك نیز روزانه حدود 60 پرس غذا به این مركز در شهرك گردو تحویل می دهد.
وی در پایان از تمامی مسئولان استان مركزی و به خصوص واحدهای صنعتی مادرتخصصی درخواست كرد كه به عنوان حامی ؛ سالمندان آلزایمری این استان را مورد توجه جدی قرار دهند.
گزارش: احمد الهی
6066/6012
اراك - ایرنا - آلزایمر با از دست دادن حافظه كوتاه مدت، فراموش كردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود، سپس فرد حتی راه بازگشت به خانه خود را فراموش می كند و به تدریج دامنه آن گسترش می یابد تاجایی كه علاوه بر بیمار، خانواده و اجتماع را نیز درگیر می كند.
