به گزارش روز دوشنبه گروه فرهنگي ايرنا از پژهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري، رعنا بهرامي، پژوهشگر كارگاه سفال و لعاب پژوهشكده هنرهاي ملي گفت: نمونه هاي مصور كردن روي سفالينه ها با نقوش انساني از قرون 4و 5 در دوره سلجوقيان وجود داشته است.
وي افزود: نمونه اين مصورسازي ها را مي توان در ظروفي مشاهده كرد كه با چهره هاي انساني و با شمايل مغولي منقوش شده اند.
اين پژوهشگر افزود: نگارگري روي ظروف سالها انجام مي شده است اما در سال هاي اخير بيشتر در مصور كردن كتاب ها و يا در قالب مينياتور روي كاغذ مورد استفاده قرار مي گيرد.
وي اضافه كرد:يكي از اهداف كارگاه سفال و لعاب پژوهشكده هنرهاي ملي را احياي مجدد نقوش برگرفته از فرهنگ نگارگري سنتي ايران روي سفالينه هايي كه با شيوه لعاب انجام مي گيرند.
بهرامي افزود: هم خواني اين نقوش با ظروف مورد نظر همراه با حفظ مفاهيم سنتي و اصيل اثر از عرصه هاي پژوهشي گروه هنري سفالينه ها در پژوهشكده هنرهاي سنتي است.
وي با اشاره به اجراي مدل هايي براي احياء اين شيوه تصريح كرد: پيش از اين مينياتور كمتر روي سفال انجام مي شد و اين شيوه به دست فراموشي سپرده شده بود كه در اين كارگاه سعي در احياي آن داريم.
بهرامي گفت: پژوهشگران كارگاه سفال و لعاب يك بشقاب را با روش رولعاب و نقش مينياتوري از شاهنامه از روي نمونه اصلي كه در كاخ گلستان نگهداري مي شود طراحي كرده اند.
اين هنرمند با اشاره به محدوديتي كه در كار با سفال وجود دارد، گفت: در اين روش ابتدا روي ظرف را با لعاب سفيد پوشانده و سپس روي آن نقاشي مي كنيم و پس از پخته شدن در كوره، بشقاب با طلا تزيين و براي پخت مجدد در كوره قرار مي گيرد.
فراهنگ**1293**1027
تهران-ايرنا- هنر نگارگري روي سفال توسط پژوهشگران كارگاه سفال و لعاب پژوهشكده هنرهاي ملي سنتي پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري احياء شد.
