بوسنی و هرزگوین؛ جامعه ای چند قومیتی با مشكلاتی سیاسی و اقتصادی و تعدد تصمیم گیرندگان

به گزارش خبرنگار ایرنا، صرب ها كه اكثریت ساكنان بوسنی و هرزگوین را در منطقه جمهوری صربسكا تشكیل می دهند با ایجاد تغییرات در قوانین قضایی مخالف هستند و اختلاف نظرها در شورای ریاست جمهوری بوسنی و هرزگوین نیز برای چگونگی اداره كشور و ناتوانی حكومت سارایوو در رفع معضلات اقتصادی موجب افزایش بیكاری شده است.
این دلایل باعث شد در سال 2014 تظاهرات گسترده ای در منطقه فدراسیون بوسنی و هرزگوین كه اكثریت ساكنان آن را مسلمانان و كروات ها تشكیل می دهند، برپا شود.
منطقه جمهوری صربسكا با اكثریت ساكنان صرب نیز روز شنبه (25 اردیبهشت) شاهد برگزاری تظاهرات بود. مخالفان در تظاهراتی كه در بانیالوكا برگزار كردند، دولت را به ناتوانی در حل و فصل مسائل بزرگ از جمله فساد و معضلات اقتصادی و درصد بالای بیكاری متهم كردند و برگزاری انتخابات را راه حلی برای رفع این مسائل دانستند.
«ملادن بوسیچ» رهبر حزب سوسیال دموكراتیك در پایان تظاهرات ضد دولتی در بانیالوكا خواهان اعلام برگزاری انتخابات زود هنگام ریاست جمهوری و پارلمانی و تشكیل دولت موقت تا برگزاری انتخابات شد.
پرداخت كمك هزینه برای خانواده های دارای بچه، كمك مالی به كشاورزان و همچنین خارج كردن پیشنهاد افزایش نرخ برق از دستور كار پارلمان از دیگر خواسته های مخالفان در این تظاهرات بود.
همچنین همزمان با برگزاری تظاهرات معترضان به سیاست دولت، تظاهرات دیگری در حمایت از سیاست های دولت و میلوراد دودیك رئیس جمهوری صربسكا برگزار شد.
رئیس جمهوری منطقه صرب نشین بوسنی و هرزگوین بارها به سیاست هایی كه از طرف حكومت مركزی در سارایوو اخذ شده، اعتراض كرده و خواهان تغییرات در قوانین قضایی از طریق برگزاری همه پرسی در این منطقه شده اند.
دودیك همچنین بارها از سیاست جدا شدن صربسكا از بوسنی و هرزگوین یا تشكیل كنفدراسیون كه جامعه بین المللی این سیاست را برای این منطقه مناسب نمی داند، حمایت كرده است.
صربستان به عنوان یكی از امضا كنندگان توافق نامه دیتون در سال 1995میلادی و همچنین ضامن این توافق نامه به سیاست صلح و ثبات در منطقه بالكان غربی بخصوص در بوسنی و هرزگوین اهمیت می دهد و تلاش دارد طرفین از طریق مذاكره، مسائل موجود را در این كشور به شكل صلح آمیز حل و فصل كنند.
آلكساندر ووچیچ نخست وزیر صربستان همچنین در خصوص تظاهرات مخالفان و موافقان در بانیالوكا، با نگرانی از بی ثباتی در منطقه بر اثر بروز اختلاف میان صرب های بوسنی و هرزگوین، از رهبران سیاسی در این منطقه خواست اختلافات موجود را با مذاكره رفع كنند.
تنش های سیاسی در جمهوری صربسكا و بوسنی و هرزگوین از هنگام برگزاری انتخابات سراسری در سال 2014 اوج گرفت كه در آن انتخابات، هم حزب حاكم به رهبری «میلوراد دودیك» با بدست آوردن مقام ریاست جمهوری، جایگاه خود را در این منطقه تقویت كرد و هم یك گروه اصلاح طلب هوادار پیوستن به اروپا، بر دولت جمهوری صربسكا مسلط شد.
میلوراد دودیك رهبر حزب اتحادیه مستقل سوسیال دمكرات كه هوادار روابط نزدیك تر با روسیه است و بارها تهدید به بیرون بردن این منطقه از بوسنی كرده است، اخیرا در بانیالوكا گفته بود مقام های حامی برنامه اصلاحات كه قصد نزدیك كردن بوسنی و هرزگوین به اتحادیه اروپا را دارند، «خائن» هستند.
رئیس جمهوری صرب های بوسنی و هرزگوین نیز در تبلیغات انتخاباتی سال 2014میلادی، وضعیت كنونی سیاسی و اقتصادی بوسنی و هرزگوین را غیر قابل تحمل خواند و كنفدراسیون ضعیف بین سه جامعه قومی را راه نجات برای بقای بوسنی و هرزگوین دانست.
تظاهرات ضد دولتی در بوسنی و هرزگوین به دلیل درصد بالای بیكاری و ناكار آمدی دولت در رفع مشكلات و معضلات اقتصادی در اوایل ماه فوریه سال 2014 میلادی ( اسفند 1392 ) از شهر توزلا در شمال شرقی این كشور شروع شد كه به خشونت و آتش زدن ساختمان شورای ریاست جمهوری در سارایوو و دیگر نهادهای دولتی در سراسر كشور منجر شد.
اقتصاد بوسنی و هرزگوین از سال 1991با معضلات زیادی مواجه بوده به طوری كه نرخ تورم سالانه این كشور یكی از بالاترین نرخ های تورم در بین كشورهای اروپایی است.
هرچند سیاستمداران بوسنی و هرزگوین با سیاست نزدیك شدن به اتحادیه اروپا و عضویت در این اتحادیه خواهان برطرف كردن مسائل اقتصادی و بهبود وضعیت رفاهی و اجتماعی مردم این كشور هستند، ولی جامعه چند قومی و تعدد مراجع تصمیم گیری از جمله موانع مهم در پیشرفت این كشور محسوب می شوند.
بوسنی و هرزگوین در اول مارس 1992 از یوگسلاوی سابق اعلام استقلال كرد و در همین سال به عنوان كشوری مستقل از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.
این كشور پس از جنگ های داخلی میان سه گروه نژادی بوسنیایی، صرب و كروات كه سر انجام با دخالت سازمان ملل و استقرار نیروهای حافظ صلح پایان یافت، بر اساس پیمان صلح دیتون در سال 1995 میلادی به دو هویت سیاسی به نام جمهوری صرب ها و یك بخش مسلمان و كروات نشین به نام فدراسیون بوسنی و هرزگوین با 10 استان دست یافت.
اكنون سه رئیس جمهوری به صورت نوبتی، بوسنی و هرزگوین را اداره می كنند كه این در نوع خود منحصر بفرد است.
صرب های بوسنی و هرزگوین كه بیش از یك میلیون نفر از جمعیت بوسنی هرزگوین را تشكیل می دهند در چارچوب جمهوری صرب ها در این كشور در بیشتر زمینه ها، سیاستی مستقل دارند و با صربستان در تمامی زمینه ها بخصوص همكاری های اقتصادی و تجاری رابطه بسیار نزدیكی دارند.
اروپام**436**1572